عبدالحمید احمدی *

سازمان تربیت بدنی مسوولیتی سنگین‌تر از توان رضازاده بر دوش او نهاده و کادر مدیریتی این فدراسیون توانایی حل مشکلات ورزشکاران، تعامل بین‌المللی، حل بحران‌ها و پاکسازی ریشه‌ای دوپینگ را از وزنه‌برداری ندارند. از نظر من محرومیت مادام العمر سعید علی حسینی موضوع بسیار مهمی است که به سادگی نمی‌توان از آن گذشت. ما یک قهرمانی که می‌توانست در بازی‌های المپیک و رقابت‌های جهانی برای ایران مثمرثمر باشد را از دست دادیم.

این در حالی است که امروز وزنه‌برداری برای ادامه درخشش در عرصه‌های بین‌المللی، به وجود چنین قهرمانی نیاز دارد و علی حسینی پتانسیل این را داشت که یک قهرمان باثبات برای ایران باشد.

ما یکسری حرف‌هایی شنیدیم که بیانگر اختلاف بین سعیدعلی حسینی و فدراسیون وزنه‌برداری است. همچنین ادعاهایی وجود دارد که سعید علی حسینی چندان از سوی فدراسیون حمایت نشده و در فدراسیون وزنه‌برداری تمایل چندانی برای رفع مشکل او نبوده است. همچنین مبالغی را به عنوان جریمه پرداخته و مبالغی دیگر را برای گرفتن وکیل هزینه کرده‌ است. پس از انجام این کارها انتظار می‌رفت نتیجه چیزی غیر از این باشد که اکنون اعلام شده؛ اما متاسفانه پس از آن همه ادعاها و رفت و آمدها، این نتیجه نشان می‌دهد که همه آنها درحد حرف بوده است، چرا که این حکم محرومیت مادام‌العمر می‌توانست ماه‌ها پیش نیز اعلام شود. پس فدراسیون در این زمینه چه اقدامی انجام داده؟ به نظر می‌رسد فدراسیون مرجع مناسبی برای حل مشکل علی حسینی نبوده و باید ارگان‌های دیگری مانند کمیته ملی المپیک یا سازمان تربیت بدنی به صورت مستقیم مشکل را حل می‌کرده اند. متاسفانه در این مورد ما نکات دیگری را می‌شنویم که آنها تامل برانگیز است. از آن جمله می‌توان به سخنان دبیرکل کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا اشاره کرد که گفته است سعید علی حسینی از داخل هم ضربه خورده و این نشان می‌دهد که برخی نیز از داخل برای علی حسینی مشکل‌سازی کرده‌اند.

اکنون که این اتفاق افتاده هنوز گزارشی از سیر مراحلی که صورت گرفته ارائه نداده‌اند و برای علاقه‌مندان ورزش مشخص نکرده‌اند که چه روندی طی شده تا علی حسینی مادام‌العمر محروم شود. به عقیده من ارگان‌هایی مانند سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و حتی کمیته تربیت بدنی مجلس شورای اسلامی باید جدی‌تر به این مساله وارد شوند و در این زمینه اطلاع رسانی شفافی داشته باشند.

نکته بسیار مهم دیگر که حتی فراتر از موضوع علی حسینی است، موضوع دوپینگ در وزنه‌برداری و نمونه‌های مثبتی است که در این مدت داشتیم. این مساله نشان از گستردگی آلودگی در وزنه برداری دارد. من اینجا اعلام می‌کنم حتی اگر وزنه برداری در سطح جهانی هم آلوده به دوپینگ باشد که شواهد موجود حاکی از آلوده بودن آن است، ما نباید برای کسب مدال ورزشکاران‌مان را به خطر بیندازیم که اینگونه مدال کسب کنیم. از موضوع علی حسینی نباید به راحتی بگذریم و باید مقصران واقعی این مساله شناخته شوند، اما مهم‌تر از آن بحث پاکسازی ریشه‌ای در وزنه‌برداری است. پس از اینکه خبر رفتن روی سکوی وزنه‌بردار ایرانی در کنار وزنه‌بردار رژیم صهیونیستی منتشر شد تاکنون هیچ واکنش دقیق و روشنی از سوی جامعه ورزش و سازمان تربیت بدنی در این مورد نشان داده نشد. این رفتار نشان می‌دهد که برخی از مدیران ورزش از برخی اعتبارهای ویژه برخوردارند که حتی بروز مسائلی از این دست، مشکلی برای آنان ایجاد نمی‌کند، چرا که اگر این مساله در فدراسیون دیگری رخ می‌داد معلوم نبود که چه سرنوشتی در انتظار مدیران آن فدراسیون بود. این رفتارها نشان از نگاه تبعیض آمیز به مدیریت فدراسیون‌ها است که با اصل عدالت مغایر است و نتایج خوبی را برای ورزش به همراه نخواهد داشت.

*رییس انجمن ورزشی نویسان ایران