پایان جام شگفتی‌ها
جام نوزدهم را می‌توان به جام شگفتی و حادثه‌ها تشبیه کرد.
حمید رجبی
جام نوزدهم را می‌توان به جام شگفتی و حادثه‌ها تشبیه کرد. شروع این شگفتی‌ها را می‌توان در حذف یا نتایج دور از انتظار تیم‌های قدرتمند ادوارگذشته جست‌وجو کرد. آنهایی که اعتبار جام را در نام‌هایی مانند ایتالیا، انگلیس آرژانتین، برزیل و فرانسه، جست‌وجو می‌کردند دیگر انگیزه چندانی برای دیدن ادامه بازیها نداشتند. شاید در این بین این تیم‌ها بزرگ‌ترین ضررها را از ستاره‌های خود متحمل شدند. کریستیانو رونالدو، مسی، کاکا و رونی.... همه آنهایی بودند که در ابتدای این جام محبوب‌ترین‌ها بودند و در انتهای آن رویی برای بازگشت به کشورشان نداشتند. ولی همه این اشتباهات مختص به ستاره‌ها نبود؛ چرا که اشتباهات دروازه‌بانان نیزدرجام جهانی به معضلی برای تیم‌ها بدل شده بود که سرآمد آنها گاف باورنکردنی رابرت گرین دروازه بان تیم ملی انگلیس مقابل ایالات متحده آمریکا بود. همچنین دروازه‌بان‌های تیم‌های برزیل، فرانسه، کره‌شمالی و... اشتباهاتی اینچنین داشتند، اما اشتباهات داوری در این جام چیز دیگری بود. تا جایی که اکثر تیم‌ها به داوری‌ها اعتراضات زیادی داشتند.
یکی از عجیب‌ترین اشتباهات داوری در تاریخ جام‌های جهانی در جریان بازی آلمان مقابل انگلیس رقم خورد، زمانی که فرانک لمپارد گلی را به ثمر رساند، اما در زمانی که توپ حداقل نیم متر به داخل دروازه رفته بود، داور اروگوئه‌ای و کمک او استینوزا این صحنه را گل تشخیص ندادند تا باورنکردنی‌ترین اشتباه رخ بدهد. در بازی آرژانتین و مکزیک هم گل اول روی اشتباه داوری زده شد، اما این پایان کار نبود و تقریبا در هر بازی داوران اشتباهات مهلکی داشتند. پس از این اشتباهات مکرر و تاثیرگذار داوران؛ فیفا بالاخره راضی شد که طرح استفاده از فن‌آوری را برای داوران مورد بازبینی جدی قراردهد. به هر صورت باید پذیرفت که اشتباهات داوری هم هرچند که جزئی از بازی فوتبال است؛ اما یکی از مواردی بود که از کیفیت جام کاسته بود. اما قطعا این پایانی برای اشتباهات داوری نخواهد بود. در کنار این اشتباهات، دو تازه وارد جام‌جهانی ۲۰۱۰؛ یعنی ووووزلا (شیپورآفریقایی) و جابولانی (توپ مسابقات) هم نگاه‌ها و به نوعی اعتراض‌هایی را به خود جلب کرد. ووووزلا‌ها که صدایی کرکننده داشتند و تا حدی موجب نارضایتی تماشاگران و بعضا بازیکنان قرارگرفته بودند؛ به نوعی به نماد این بازیها بدل شدند و جابولانی هم یکی از مواردی بود که به آن اعتراضات زیادی شد. تا آنجا که بسیاری ازدروازه‌بانان علت گل خوردن‌های خود را غیراستاندارد بودن توپ این مسابقات می‌دانستند. موضوعی که فیفا هیچ گاه آن را نپذیرفت.
اما در این میان شاید جدیدترین و جالب‌ترین اتفاقی که در خلال این بازیها رخ داد، پیشگویی‌های حیواناتی بود که نتایج بازیها را پیش‌بینی می‌کردند و خرافه‌پرستی را در جام‌جهانی گسترش می‌دادند. از هشت پای آلمانی گرفته تا لاک پشت ۴۰۰ ساله آرژانتینی و شتر استرالیایی.... و البته اگر جام کمی بیشتر طول می‌کشید شاید انسان ناندرتالی هم پا پیش می‌گذاشت و برای روحیه دادن به تیم کشورش پیشگویی می‌کرد که تیمش برنده می‌شود!
تیم‌های آسیایی به جز کره‌شمالی که انتظار زیادی از آن نمی‌رفت؛ در این جام نتایج خوبی گرفتند و این زنگ خطری را برای فوتبال ما به صدا در آورده است. اگر می‌خواهیم در ۲۰۱۴ برزیل هم صرفا تماشاگر نباشیم؛ فردا دیر است؛ از همین امروز باید شروع کنیم.
در هر صورت جام جهانی پایان یافت، ولی نبود تیم ملی کشورمان در این جام بسیار مشهود بود. هرچند که به عقیده خیلی‌ها با شرایط و حال و روزی که فوتبال نیم بند ما دارد شاید جام جهانی از سرمان زیاد بود.
ارسال نظر