مقایسه‌ای ساده که نشان می دهد فوتبال چرا همچنان درآمدزا است
جام‌جهانی پول‌ساز‌تر از تمام صادرات غیر نفتی‌ایران!
صادرات غیر نفتی بخش اعظمی از درآمدهای کشور را تشکیل می‌دهد و حاصل تلاش تمامی صنایع، صنوف، تجار و تمامی استعداد کشور در زمینه صادرات غیر از محصولات حوزه نفت و گاز است.
میلاد حجت اسلامی
صادرات غیر نفتی بخش اعظمی از درآمدهای کشور را تشکیل می‌دهد و حاصل تلاش تمامی صنایع، صنوف، تجار و تمامی استعداد کشور در زمینه صادرات غیر از محصولات حوزه نفت و گاز است. طبق آمارهای رسمی ایران در سال ۱۳۸۸ مبلغی در حدود ۲۱ میلیارد و۳۲۱ میلیون دلار درآمد از محل صادرات غیرنفتی کسب نموده و در مقابل رقمی بیش از ۵۰ میلیارد دلار را به واردات اختصاص داده است.بدون در نظر گرفتن مبلغ واردات تنها رقم درآمدی کشورمان از صادرات فرآورده‌ها در مقایسه با درآمد میزبان جام‌جهانی می‌تواند حاوی نکاتی دیدنی شود.
جام جهانی آلمان ۲۰۰۶
در سال ۸۵ درآمد یک ساله ایران از محل صادرات غیرنفتی ۱۱ میلیارد دلار بود. حال آنکه کشور آلمان به عنوان میزبان مسابقات جام جهانی ظرف مدت یک‌ماه برگزاری این مسابقات ۶/۱۶ میلیارد یورو درآمد داشت. از‌این مبلغ ۶/۱ میلیارد یورو آن سود خالص بوده است. در واقع ژرمن‌ها با میزبانی جام جهانی بیش از صادرات غیرنفتی‌ایران درآمد داشته‌اند. در شرایطی که در آن سال قیمت نفت در شرایط مناسبی قرارداشت.
آفریقای جنوبی ۲۰۱۰
حال در شرایطی به سراغ آفریقای جنوبی می‌رویم که این کشور استعداد و پتانسیل کشور آلمان را برای بهره‌برداری تجاری از جام جهانی ندارد و طبق ارزیابی‌ها با توجه به بحران مالی در جهان طی سال گذشته مشارکت مالی و استقبال تماشاگران خارجی نسبت به دوره گذشته کاهش می‌یابد. با این حال تخمین‌های اولیه نشان می‌دهد که آفریقای جنوبی درآمدی فراتر از جام جهانی آلمان خواهد داشت. فیفا تاکنون بیش از ۲ میلیارد دلار سود خالص پیش از برگزاری جام جهانی ۲۰۱۰ داشته است که بخشی از آن به آفریقای جنوبی می‌رسد.
۵۰ حامی اصلی این مسابقات مبلغی بیش از ۵ میلیارد پوند به‌این کشور می‌پردازند. آخرین برآوردها حاکی از آن است که آفریقای جنوبی در طول جام جهانی میزبان ۵۰۰ هزار توریست خارجی خواهد بود که هرکدام حداقل ۱۵ روز در این کشور می‌مانند، ضمن آنکه ۱۶۰ هزار فرصت شغلی تمام وقت یا نیمه وقت هم ایجاد می‌شود. در نهایت آنکه آفریقای جنوبی فراتر از یک میلیارد دلار سود خالص خواهد داشت؛ یعنی آنکه علاوه برجبران تمامی هزینه‌های سخت‌افزاری و نرم افزاری شامل توسعه منابع شهری، امکانات فرودگاهی و سایر خدمات حمل ونقلی، گسترش فضاهای تفریحی و توریستی و سایر هزینه‌ها یک میلیارد دلار سود به خزانه کشور و مردم آفریقای جنوبی واریز می‌شود تا آنها یک ماه شاد باشند.
هدفی والاتر از سود اقتصادی
آفریقای جنوبی با میزبانی جام جهانی توسعه سیاسی و اقتصادی خود را اعلام می‌کند، درهای کشور را به سوی سرمایه‌گذاری خارجی و توسعه صنعت توریسم می‌گشاید، امکانات زیر بنایی‌اش را ارتقا می‌دهد و یک‌ماه شادی و پایکوبی را در کنار اثرات مثبت زیستی، اجتماعی و فرهنگی به ملت خود هدیه می‌کند. این بزرگ‌ترین نکته‌ای است که نلسون ماندلا سال‌ها قبل و در زمان استارت پروژه میزبانی جام جهانی برای کشورش در نظر گرفت و حالا آنها به آن رویا دست یافته‌اند.
رویایی که شاید روزی در میان خواسته‌های مسوولان ورزش ایران هم شکل بگیرد.
ارسال نظر