گفت‌وگوی حسین رضازاده با نشریه فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری
ورزشکاران بی‌عقل بدون اطلاع مربیان دوپینگ کردند
پس از بالاگرفتن رسوایی دوپینگ در وزنه‌برداری ایران، پیکان انتقادات حسین رضازاده، مدیر تیم ملی و سرپرست فدراسیون را نشانه رفت. او حالا سخت پیگیر این است که ایران را از عواقب و محرومیت‌های پیامد دوپینگ برهاند. رضازاده و داراب ریاحی، نایب رییس فدراسیون وزنه‌برداری در اواخر سال گذشته به مقر فدراسیون بین‌المللی در بوداپست رفته بودند و گفت‌وگویی اختصاصی با نشریه فدراسیون بین‌المللی انجام دادند. گفته‌های رضازاده در این مصاحبه را به نقل از ایسنا می‌خوانید:
شما آخرین قهرمانی‌ات در سال ۲۰۰۶ بود و پس از آن بازنشسته شدید و سه سال به عنوان سرمربی تیم‌های ملی وزنه‌برداری مشغول فعالیت شدید. در این اواخر هم به صورت رسمی مسوولیت فدراسیون ایران را قبول کردید. در کدام یک از این سه مسوولیت شما راحت‌تر بوده‌اید؟
شخصیت من این‌گونه است که همیشه در هر موقعیتی تلاش کرده‌ام تا بهترین توانایی‌هایم را ارائه بدهم. بنابراین در سه سال گذشته در مسوولیت سرمربی تیم‌های وزنه‌برداری همه تلاشم را کرده‌ام تا وزنه‌برداران خوبی را تربیت کنم. اکنون هم رییس فدراسیون ایران هستم و دوباره تلاش می‌کنم تا این ورزش موفق باشد.
شما دستاوردهای حیرت‌آوری به عنوان ورزشکار در وزنه‌برداری داشته‌اید؟ آیا از داشته‌هایت در این بخش راضی هستی یا اینکه چیزی بوده که تو به دنبال به دست آوردنش بودی؟ به عنوان نمونه شاید می‌خواستید سومین مدال طلای المپیک را در کارنامه داشته باشید یا اینکه به رکوردهای بالاتری برسید؟
به طور کلی من از دوره قهرمانی‌ام راضی هستم، وقتی به دستاوردهایم نگاه می‌کنم، می‌بینم که همه آنها با کمک خدا بوده که توانسته‌ام مجموعه‌ای از بالاترین مدال‌های جهانی المپیک را داشته باشم. بله در یک دوره‌ای آرزو داشتم که به سومین مدال طلایم برسم. این مساله همیشه برایم همانند یک خاطره بد و تلخ در ذهنم باقی مانده؛ اما من باید قبول کنم که این سرنوشت بود که نگذاشت من در بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن شرکت کنم. نکته دیگری که برای من در دوران ورزشی غیرقابل دسترس شد، رسیدن به رکورد ۴۸۰ کیلوگرم در مجموع بود. یعنی ۲۱۵ کیلوگرم در یک ضرب و ۲۶۵ کیلوگرم در دو‌ضرب که اگر سلامت جسمی داشتم قادر بودم که به این رکوردها دست پیدا کنم. رکوردهایی که اغلب در تمرین‌ها به آن رسیده بودم.
عملکرد خودتان را به عنوان سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری ایران چگونه ارزیابی می‌کنید. آیا از اینکه پشت یک ورزشکار بودید و از او حمایت می‌کردید، لذت می‌بردید؟
از سال ۲۰۰۸ از زمانی که به عنوان مدیر فنی و سرمربی تیم‌های ملی وزنه‌برداری گمارده شدم، همان کارهایی را انجام دادم که در دوران ورزشی خودم انجام می‌دادم. من خودم را به صورت کامل برای پیشرفت وزنه‌برداری ایران وقف کرده‌ام و تیم‌های ایرانی در دوران مسوولیت من به موفقیت‌های گوناگونی دست پیدا کرده اند. اینها عبارت بودند از:
قهرمانی در نوجوانان آسیا در سال ۲۰۰۸، نایب قهرمانی جوانان آسیا در سال ۲۰۰۸، -قهرمان بزرگسالان آسیا در سال ۲۰۰۹، قهرمانی نوجوانان جهان در سال ۲۰۰۹، تیم سوم جوانان جهان در سال ۲۰۰۹،
آیا شما برنامه‌ای دارید برای اینکه میزبان یک دوره رقابت‌های بین‌المللی در ایران باشید؟
خوشبختانه ما همیشه امکانات خوبی برای برگزاری رقابت‌های بین‌المللی در ایران داشته‌ایم؛ اما اکنون سالن ما آخرین مراحل بازسازی‌اش را انجام می‌دهد که به صورت کامل به وزنه‌برداری اختصاص دارد. این سالن ۳ هزار نفر جایگاه تماشاگر دارد و تجهیزات کامل برای برگزاری یک مسابقه و سازماندهی رقابت‌های بین‌المللی در آن مهیا است و ما آماده همکاری با فدراسیون بین‌المللی هستیم.
برنامه شما به عنوان رییس فدراسیون وزنه برداری چیست؟ برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت شما در وزنه برداری چیست؟ از آنجا که می‌دانید در این اواخر نمونه دوپینگ چند ورزشکار ایرانی مثبت شده، پس پاکسازی وزنه‌برداری به نظر می‌رسد یکی از وظایف اصلی شما باشد؟
من پیش از این هم به عنوان سرمربی تیم‌های ملی اشاره کردم که خودم را وقف وزنه‌برداری کرده‌ام و همه داشته‌ها و تجربه‌هایم را برای وزنه‌برداری گذاشته‌ام. تمام عنوان‌هایی که کسب کرده‌ام، نتیجه تلاش شخصی و کمک‌های فنی مربیان بوده است. متاسفانه در شرایط کنونی برخی از ورزشکاران بی‌فکر و بی‌عقل ما بدون اطلاع مربیان از برخی داروها و مکمل‌هایی استفاده کرده‌اند که زحمات و کار دیگران را زیر سوال برده است. اکنون پس از اینکه من به عنوان رییس به فدراسیون آمده‌ام با دقت برنامه‌ای را تدوین کرده‌ایم تا چنین چیزهایی از وزنه برداری ایران محو شود و خوشبختانه این مساله با حمایت سعیدلو معاون رییس‌جمهور و رییس سازمان تربیت بدنی همراه شده است که در راستای اهداف فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری است. بدین ترتیب فدراسیون ما به صورت کامل در راستای سیاست‌های مبارزه با دوپینگ فدراسیون بین‌المللی قرار می‌گیرد و با قبول مجازات‌هایمان جریمه را به فدراسیون بین‌المللی پرداخت می‌کنیم. من می‌خواهم نام خوب ایران را در وزنه برداری بازسازی کنم. این هدف من است.
آیا می‌توانید جزئیات این برنامه کلی‌تان در زمینه مبارزه با دوپینگ در ایران را بیان کنید؟
راه‌های زیادی وجود دارد که توسط آن می‌توان با دوپینگ مبارزه کرد. ما در تمرین‌ها نیروهای فنی خوبی داریم که آنها تجربه‌های بین‌المللی را در دوره‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت داشته‌اند. اما برنامه‌های ما این است که ورزشکاران‌مان را با تمرین و توسعه دانش مربیان‌مان و سازماندهی سمینارهای مختلف در زمینه دوپینگ و مبارزه با آن توسعه دهیم. استعدادیابی و توسعه استعدادها نیز از دیگر برنامه‌های من در فدراسیون وزنه‌برداری خواهد بود.
آیا شما نیروی بااستعدادی را اکنون دارید که بتوانید از او به عنوان یک قهرمان آینده یاد کنید؟
البته که داریم. ورزش من در ایران بسیار شناخته شده است. شما باید بدانید که ایران متشکل از ۳۰ استان است و در هر استان بین ۸ تا ۱۰ باشگاه فعال در وزنه برداری وجود دارد. همچنین در اینها مربیان خوبی وجود دارند که ما مطمئنیم که در آینده می‌توانیم در زمینه‌های مختلف قهرمان‌هایی را داشته باشیم.
ارسال نظر