این روزها که تب و تاب معرفی کابینه بالا گرفته است، اهالی ورزش هم چشم‌انتظار رییس جدید سازمان تربیت‌بدنی هستند. اگرچه رییس این سازمان بزرگ و مهم به دلیل آن که معاون رییس‌جمهور خواهد بود، نیاز به کسب رای اعتماد از مجلس ندارد و سابقه نشان داده که این ظرفیت بیشتر در خدمت حضور چهره‌های ناآشنا به ورزش قرار می‌گیرد. سیدجلال یحیی‌زاده، رییس کمیته تربیت‌بدنی مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از منتقدان اصلی ریاست فعلی سازمان، از دغدغه‌های نمایندگان و الزامات رییس آینده با دنیای‌اقتصاد سخن گفته که گزیده آن را می‌خوانید.

انتظار کمیته از رییس‌جمهور این است که یک فرد ورزشی که به مسائل تخصصی ورزش اشراف دارد، برای ریاست سازمان تربیت‌بدنی انتخاب کند.

البته همان طور که اطلاع دارید، مجلس در مورد تعیین معاونت‌های ریاست‌جمهوری هیچ نقشی ندارد، ولی ما با بعضی از معاونان رییس‌جمهور نشست و رایزنی‌هایی داشتیم و نظرات خودمان را در مورد این موضوع بیان کرده‌ایم، ولی در چند روزی که مجلس فعالیت نداشته، ما از روند انتخاب رییس جدید تقریبا بی‌خبر هستیم. به هر صورت ما امیدواریم فردی که از سوی رییس‌جمهور معرفی می‌شود، متخصص در امور ورزشی باشد، ولی چیزی که این روزها بیشتر مطرح شده، ابقای علی‌آبادی یا آمدن سعیدلو در راس سازمان تربیت‌بدنی است. تا اواخر هفته گذشته بحث حضور آقای سعیدلو در سازمان تربیت‌بدنی قطعی بود اما ظاهرا رییس‌جمهوری در تصمیمی تازه ایشان را برای تصدی در امور دیگری در نظر گرفته و بار دیگر ابقای علی‌آبادی در سازمان تربیت‌بدنی به صورت جدی در دولت مطرح شده است.

اگر قرار است که یک فرد غیرورزشی سکان این سازمان را به دست گیرد، به طور قطع علی‌آبادی بهتر از یک مدیر تازه‌کار و غیرورزشی خواهد بود. بالاخره آقای علی‌آبادی چهار سال در ورزش فعالیت کرده و در این حوزه اشراف دارند و علی‌آبادی امروز بهتر و آگاه‌تر از علی‌آبادی چهار سال قبل است.

با همه این تفاسیر، انتظار ما از رییس‌ جدید سازمان تربیت‌بدنی ضمن توجه خاص به بحث زیرساخت‌های ورزشی این است که رییس جدید باید درخصوص کسب افتخارهای ورزشی در سطح جهانی و المپیک به طور جدی گام بردارد و به این سو برود. ورزش ما قابلیت این را دارد که در بعضی از رشته‌ها مثل کشتی، فوتبال، ورزش‌های رزمی و غیره در جهان نتایج خوب و درخور شانی بگیرد. اینکه کشتی ما در مسابقات المپیک بدترین نتایج خود را کسب کرد یا فوتبال ما با عدم‌صعود به جام‌جهانی جایگاه خود را در آسیا متزلزل می‌بیند و شرایط خوبی ندارد، از نکاتی است که رییس جدید باید به آنها توجه ویژه‌ای داشته باشد. ضمن اینکه بحث استعدادیابی در کلیه رشته‌های ورزشی و ارتقای سطح تیم‌هایی که به مسابقات بین‌المللی اعزام می‌شوند نیز از مسائل مهم در این خصوص هستند. ما از رییس جدید سازمان تربیت‌بدنی انتظار داریم به قوانین موجود در ارتباط با ورزش عمل کند و همکاری و تعامل مناسبی با مجلس برای رفع خلاء‌های موجود در نظام باشگاهداری داشته باشد.

اگر کارنامه علی‌آبادی را بخواهیم در این ۴ سال بررسی کنیم، می‌بینیم که فعالیت وی در ارتباط با زیرساخت‌ها خوب بوده و مجلس و دولت هم در این زمینه، بودجه‌های لازم را برای این طرح‌ها اختصاص داده و در بخش مدیریتی هم علی‌آبادی بعضا نتایج خوبی داشته؛ ولی در بعد قهرمانی همان طور که قبلا اشاره کردم، عدم‌صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی و شکست ورزش ما به‌خصوص کشتی در المپیک یا دوپینگ وزنه‌برداران که در چند نوبت مثبت بودنش تایید شد یا حتی کنار گذاشتن تیم فوتبال استقلال از جام باشگاه‌های آسیا در شان این مدیریت نبود و از نقاط ضعف علی‌آبادی بود.

این زنگ خطری است برای همه کسانی که مسوولیت دارند، اما از اطلاع کافی برخوردار نیستند به صدا درآمده و تا وقتی که مدیریت و برنامه لازم نداشته باشیم، باید منتظر تکرار این ناکامی‌ها باشیم و به نظر من دولت باید یک تجدیدنظر فوری درخصوص ورزش داشته باشد.

طرح تاسیس وزارت ورزش و تربیت‌بدنی هم که در کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی بررسی شد و فوریت آن به تصویب رسید، قطعا اگر محقق شود کمک زیادی در بحث مدیریتی به ورزش خواهد شد که ما هم امیدواریم این طرح هرچه زودتر عملی شود. الان باید منتظر باشیم و ببینیم این طرح در چه زمانی در صحن علنی مجلس مطرح می‌شود و واکنش نمایندگان به این موضوع چه خواهد بود.