تیم ملی فوتبال ایران در آخرین دیدار خود در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقا بهترین بازی خود را به نمایش گذاشت؛ اما ... با نتیجه مساوی یک بر یک در سئول و برابر تیم ملی کره جنوبی متوقف شد تا بعد از تساوی بدون گل عربستان و کره شمالی از صعود به جام جهانی باز بماند. بازیکنان تیم ملی ایران تا دقایق پایانی بازی از حریف خود پیش بودند؛ اما در نهایت مقاومت آنها در هم شکسته شد. در آخرین بازی تیم ایران در چارچوب این رقابت‌ها، بازیکنان نمایش‌های متفاوتی داشتند:

۱ - سید مهدی رحمتی: یک مورد در نیمه اول و چند موقعیت خطرناک در نیمه دوم را به خوبی دفع کرد؛ اما در نهایت روی عدم زاویه‌بندی درست گل خورد.رحمتی در یک مورد موقعیت تک به تک پارک جی سونگ را به زیبایی هرچه تمام‌تر مهار کرد.

۲ - حسین کعبی: او همچون دو بازی قبلی برابر کره شمالی و امارات یکی از ستاره‌های تیم ملی ایران بود. کعبی در این بازی نیز نشان داد که چه در بازی هجومی و چه در بازی دفاعی بازیکنی قابل اعتنا است.

۳ -هادی عقیلی: اگر صحنه گل را از بازی او فاکتور بگیریم، عقیلی در اکثر زمان بازی توانست خط دفاعی تیم ملی را به خوبی هدایت کند. در دو سه صحنه از ضد حمله‌های سرعتی و خطرناک کره‌ای‌ها پوشش خوب عقیلی مانع از باز شدن دروازه ایران شد.

۴ - سید جلال حسینی: او نسبت به سه بازیکن دیگر خط دفاعی ایران بازی پر استرس‌تری را به نمایش گذاشت. او در این بازی کمی جلوتر از عقیلی بیشتر مامور زدن توپ‌های اول بود که عدم توفیقش در برابر مهاجمان ریز نقش کره‌ای باعث می‌شد فشار مضاعفی به خط دفاعی تیم ملی وارد شود؛ البته سید جلال فداکارانه بازی کرد و دوبار دروازه ایران را نجات داد.

۵ - محمد نصرتی: نصرتی پس از بازگشت مجدد به تیم ملی در دفاع چپ بازی قابل قبول و فکورانه‌ای داشت و پایه گذار تک گل تیم ملی با سانتر زیبایش بود. نصرتی با این بازی ثابت کرد که مربیان قبلی با گذشتن از روی نام بازیکن باتجربه‌ای مثل او چه اشتباه بزرگی را در حق تیم ملی کرده‌اند.

۶ -پژمان نوری: بازی عالی نوری در برابر امارات به هیچ وجه در بازی مقابل کره تکرار نشد. در طول حضور او در زمین خبری از آن دوندگی و مشارکت‌های همیشگی در حمله نبود؛ البته او موثرتر از خیلی‌ها بازی کرد.

۷ - آندرانیک تیموریان: باز هم آندو آن انتظاری را که از او به عنوان یک لژیونر حاضر در فوتبال انگلستان وجود دارد، برآورده نکرد. او در طراحی حملات و بازی‌سازی بیشترین توپ‌ها را لو داد. او در این دیدار چسبیده به خط دفاعی بازی می‌کرد و همین موجب شده بود ارتباط خط‌هافبک و حمله ایران در دقایق بسیاری قطع باشد.

۸ - جوادنکونام: افشین قطبی هم مثل همه فوتبال‌دوستان ایرانی امید زیادی به این‌هافبک قدرتمند اوساسونا داشت؛ اما نکونام گویا بیشتر تمرکزش را به از کار انداختن پارک جی سونگ معطوف کرده بود و در پاره‌ای از مواقع این موضوع به جنگ دو بازیکن تبدیل شده بود؛ البته او یک ضربه ایستگاهی زیبا زد که با خوش شانسی کره‌ای‌ها تبدیل به گل نشد.

۹ - مهدی مهدوی کیا: کاپیتان تیم ملی تا زمانی که در بازی حضور داشت، تلاش زیادی کرد؛ اما تجمع کره‌ای‌ها در کناره‌ها و البته فاصله مهدی با روزهای جوانی باعث شد آن درخشش همیشگی تکرار نشود. کاپیتان تیم ملی روز موفقی را سپری نکرد و گل تیم ملی کره نیز به دلیل کم آوردن مهدی در برابر پارک جی سونگ به ثمر رسید.

۱۰ - مسعود شجاعی: در نیمه اول او صدای همه را با بازی کند و خودخواهانه‌اش در آورد، اما داستان شجاعی در نیمه دوم کاملا متفاوت بود. شجاعی یک گل زیبا زد و در طول ۴۵ دقیقه دوم بهترین بازیکن ایران بود؛ اما کند بودن شجاعی در تصمیم‌گیری که بزرگترین ایراد بازی او است به نوعی سرنوشت بازی را عوض کرد. او یک موقعیت صد در صد گل را در شرایطی به خاطر همین کندی از دست داد که تیم ملی یک بر صفر از حریف پیش بود و آن گل کار کره را در زمین خودش تمام می‌کرد.

۱۱ -علی کریمی: به نظر می‌رسد مشکلات موجود در تیم ملی و اعتراضات مالی بازیکنان بیش از همه علی کریمی را تحت تاثیر قرار داده بود؛ چون او در این بازی تنها سایه‌ای از جادوگر بود. کریمی به شدت از جانب مدافعان کره‌ای تحت فشار یارگیری قرار داشت و همین موضوع کارآیی او را تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش داده بود. کریمی در نیمه دوم حتی همان تلاش نیمه اول را نداشت و عاقبت اولین بازیکن تعویضی ایران بود.