اوضاع نابسامان کشتی شرایط عجیبی را به وجود آورده است
کوچ کشتی گیران ایرانی به خارج
متولیان کشتی کشور آذربایجان پس از جذب چندین مربی و فرنگی کار ملی پوش کشورمان، این بار اردوی آزادکاران را نشانه رفته‌اند تا شاید چندین کشتی گیر دیگر را نیز به تابعیت خود درآورند. به گزارش خبرگزاری مهر، نخستین بار بعد از رقابت‌های جهانی ۲۰۰۹ هرنینگ دانمارک بود که سامان طهماسبی فرنگی کار وزن ۸۴ کیلوگرم تیم ملی کشورمان ندای جدایی از تیم ملی و پیوستن به تیم کشور آذربایجان سر داد. این جوان کردستانی صراحتا اعلام کرد: به دلیل بی‌توجهی متولیان ورزش کشور و عدم حمایت کافی از سوی فدراسیون کشتی، تصمیم به ترک وطن گرفته و اگر شرایط شغلی و تحصیلی مطلوبی برایش فراهم شود باز هم برای ایران به روی تشک می‌رود. به هر حال این اتفاق نیفتاد و صدای طهماسبی هم به گوش هیچ مسوولی نرسید تا اینکه دارنده مدال برنز رقابت‌های جهانی با حمایت برخی از دوستان داخلی و خارجی به کشور آذربایجان رفت.
از طهماسبی تا هاشم زاده
در همان سال‌ها بسیاری از گوش شکسته‌های کشورمان به این تصمیم خرده گرفتند و او را در آغاز راهی بی‌سرانجام خواندند، اما برخی از اهالی واقع بین که به نوعی طعم تلخ بی‌توجهی و انزوای بعد از دوران قهرمانی را چشیده بودند، تصمیم این فرنگی کار جوان و آینده‌دار را کاملا حرفه‌ای خواندند. جالب آنکه محمدرضا یزدانی خرم رییس وقت فدراسیون کشتی نیز به حمایت از طهماسبی بر آمد و تصمیم او را کاملا منطقی و حرفه‌ای خواند. به این ترتیب درب اردوهای تیم ملی کشتی آذربایجان به روی ایرانیان باز شد تا هر کشتی گیر عنوان دار و معترضی از کشورمان بتواند به راحتی جذب این کشور رقیب و همسایه شود. البته در این بین نباید از سرمایه‌گذاری هنگفت و قابل توجه متولیان ورزش کشور آذربایجان نیز به سادگی گذشت، چرا که همین سرمایه‌گذاری و صرف هزینه‌های میلیاردی، هر ورزشکاری از کشورهای دیگر را برای پیوستن به آذربایجان وسوسه می‌کند.هنوز چند ماهی از حضور سامان طهماسبی در تیم کشتی آذربایجان نگذشته بود که مسعود هاشم‌‌زاده فرنگی کار وزن ۱۲۰ کیلوگرم تیم ملی نیز که پس از ناکامی در رقابت‌های جهانی ۲۰۰۹ دانمارک با محمد بنا و کادر فنی مشکل پیدا کرده بود، با پیشنهاد مشابهی از سوی آذری‌ها مواجه شد.
تور آذری‌ها دوباره پهن شد!
این روند ادامه داشت تا اینکه آذری‌ها با توجه به وضعیت نامطلوب فدراسیون کشتی و اطلاع از نارضایتی محمد بنا و همکارانش از وضعیت کشتی ایران، دوباره دست به کار شده و به اصطلاح، تور خود را دوباره برای صیدی جدید پهن کردند. متولیان کشتی آذربایجان همچنان به جذب فرنگی کاران امیدوار بودند و به طرق مختلف با گزینه‌های مورد نظر خود تماس گرفتند. حجم این پیشنهادات در حاشیه رقابت‌های جهانی ۲۰۱۱ استانبول به اوج خود رسید و حتی این مسائل به ظاهر پشت پرده، کاملا عیان و رسانه‌ای شد، اما بسیاری از این گزینه‌های وطنی همچنان به عشق کسب افتخار در المپیک به ادامه مربیگری در ایران پرداختند. ارائه پیشنهاد از سوی آذری‌ها و رد این پیشنهادها از سوی برخی مربیان داخلی ادامه داشت تا اینکه بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن هم با درخشش فرنگی کاران ایران به پایان رسید و کاروان کشتی به کشورمان بازگشت. این بازگشت افتخارآمیز و جشن و سرور اهالی کشتی برای قهرمانان ملی خود طولی نکشید که اتفاقات حاشیه‌ای مراسم تجلیل از قهرمانان و مدال آوران المپیکی، موج تازه‌ای از نارضایتی را در بین اعضای کادر فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد وفرنگی به وجود آورد.
نوبت به آزادکاران رسید
به هر ترتیب نارضایتی این مربیان همچنان ادامه داشت تا اینکه بی‌توجهی متولیان ورزش و مسوولان فدراسیون بار دیگر زمینه رفتن این مربیان سازنده را نیز فراهم کند. در نهایت نیز دوباره همه چیز به سود کشور رقیب و همسایه رقم خورد و جمشید خیرآبادی، ناصر نوربخش و حتی ماساژور بلغار تیم ملی کشتی فرنگی نیز به تیم کشتی آذربایجان پیوستند.رفتن این دو مربی وطنی به تیم رقیب همچنان نقل محافل کشتی بود تا اینکه از گوشه و کنار خبر رسید، تلاش آذری‌ها به جذب کشتی‌گیران ایرانی، تنها به فرنگی کاران منتهی نمی‌شود و آنان با ارائه چندین پیشنهاد قابل توجه مالی به دنبال جذب برخی چهره‌های کشتی آزاد نیز هستند! در همین راستا نام یکی از آزادکاران سنگین وزن اردوی تیم ملی مطرح شده که گویا قرار است به زودی برای رفتن یا ماندن در ایران تصمیم نهایی خود را اتخاذ کند. جالب آنکه این آزادکار جوان و عنوان‌دار پیش از این هم بارها از بی‌توجهی متولیان فدراسیون و مدیر فنی تیم ملی اظهار گلایه کرده و معتقد است: یکی از دلایل پشت خط ماندنش، تبعیض و نگاه ویژه کادر فنی به برخی مهره‌های همیشگی و شناخته شده اردوی تیم ملی است.
ارسال نظر