یادداشت شفاهی
خصوصیسازی مثل یک رویا است
طبق اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا باشگاههای آسیایی باید تا سال ۲۰۱۰ ساختار خصوصی پیدا کنند، در غیر این صورت کشورها جواز حضور در مسابقات لیگ قهرمانان را از دست میدهند. با توجه به این هشدارها انتظار میرود حرکت جدیتری برای تحقق خصوصیسازی در فوتبال ایران آغاز شود. آهن اما ایجاد چنین تحولی غیرممکن است.
سعید آذری *
طبق اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا باشگاههای آسیایی باید تا سال ۲۰۱۰ ساختار خصوصی پیدا کنند، در غیر این صورت کشورها جواز حضور در مسابقات لیگ قهرمانان را از دست میدهند. با توجه به این هشدارها انتظار میرود حرکت جدیتری برای تحقق خصوصیسازی در فوتبال ایران آغاز شود. آهن اما ایجاد چنین تحولی غیرممکن است.
من در یک جمله میخواهم بگویم این حرفها حقیقت ندارد و خصوصیسازی امکانپذیر نیست. از نظر من باید این فوتبال را تعطیل کرد!
ما حاضر نیستیم در قالبهای استاندارد فوتبال حرکت کنیم. هیچ کس حاضر نیست در این فوتبال از تجربیات کشورهای دیگر سود ببرد. آنها این راه را رفتهاند و به موفقیت رسیدهاند، اما ما تغییر نمیکنیم. فوتبال در ایران صنعت نیست، بلکه وسیلهای است برای تحقق اهداف غیر ورزشی. با وضعیت اقتصادی موجود چگونه باشگاهها میتوانند سودآور باشند؟
تیم من در جدول دوم است، اما بازی ما را صدا و سیما پخش نمیکند. با این وضعیت چطور میتوانم از اسپانسر درآمد داشته باشم؟ چطور باید درآمد بیشتری به دست بیاورم؟ مگر تیمهای شهرستانی مثل ما از ناحیه اسپانسر، حق پخش و دیگر درآمدهای فوتبال چقدر سهم دارند که بخواهیم به فعالیت در چارچوب استانداردهای فوتبال فکر کنیم؟ چطور میتوانیم هزینههای خودمان را تامین کنیم؟ صدا و سیما فقط بازیهای پرسپولیس و استقلال را پخش میکند. در هر سال هم ۸-۹میلیارد تومان برای این تیمها هزینه میکنند. اگر واقعا میخواهند فوتبال را خصوصی کنند دست از این دو تیم بردارند. اما همه میدانیم اهداف موجود ورزشی نیست. در کنار فوتبال دنبال چیزهای دیگری هستند.
در همه جای دنیا اتحادیهها متولی برگزاری مسابقات هستند. فدراسیونهای فوتبال نظارت میکنند. درصد کوچکی از درآمدها را میگیرند و کارهای اجرایی را به اتحادیه میسپارند، اما در ایران همه چیز را برای خودمان میخواهیم و حاضر نیستیم کنار برویم. اگر واقعا دنبال خصوصیسازی هستند همه چیز را به اتحادیه بسپارند. بگذارند اتحادیه طرف قرارداد بین باشگاهها و تلویزیون باشد. آن وقت ما هم سهم خودمان را از اتحادیه میگیریم.
اتحادیه هم باید مقابل ما پاسخگو باشد. اتحادیه نماینده باشگاهها است و باید از حق آنها دفاع کند. اگر همه چیز را به خودمان بسپارند خیلی از مسائل حل میشود. آن وقت من هم میروم سراغ رییس اتحادیه و سهم خودم و باشگاهم را از فوتبال میخواهم.
مجموعه این مباحث و مسائل نشان میدهد مساله خصوصیسازی مثل یک رویا است. هیچ اقدام و حرکت جدی وجود ندارد. کسی به دنبال تحقق این اتفاق نیست. نگرش موجود در فوتبال ما با همه دنیا فرق دارد. اینجا اهداف و مقاصد غیرورزشی تاثیرگذار است تا زمانی که این نگرش تغییر نکند هیچ چیزی درست نمیشود.
حتی کسانی که برای سرمایهگذاری در فوتبال میآیند هم افکار خاصی دارند. هدفهای دیگری دارند. نگاه آنها هم با سرمایهداری که در فوتبال انگلیس چلسی یا منچستر را میخرد فرق دارد. اینجا همیشه هدفهای دیگری وجود دارد.
* مدیرعامل باشگاه ذوبآهن
ارسال نظر