پرسپولیس را ۲۰میلیارد میخرم
هدایتی: خصوصی شدن ورزش سختتر از پالایشگاهها نیست
مالک باشگاه استیل آذین و رییس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس پس از ۲۱ ماه فعالیت در ورزش فوتبال کشور اعلام کرد دوست ندارد با این وضعیت در فوتبال سرمایهگذاری کند و اگر کار بر همین منوال باشد، سرمایه خود را در جایی خارج از فوتبال هزینه خواهد کرد؛
مالک باشگاه استیل آذین و رییس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس پس از ۲۱ ماه فعالیت در ورزش فوتبال کشور اعلام کرد دوست ندارد با این وضعیت در فوتبال سرمایهگذاری کند و اگر کار بر همین منوال باشد، سرمایه خود را در جایی خارج از فوتبال هزینه خواهد کرد؛
اتفاقی که پیش از این نیز برای برخی از سرمایهگذاران علاقمند به فوتبال و یا به طور کلی ورزش در بخش خصوصی رخ داد و حالا باز هم شاهد تکرار آن برای یکی دیگر از این افراد هستیم.
حسین هدایتی که گفته میشود از گزینههای مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس هم بوده، در گفت و گوی تفصیلی با ایلنا، در خصوص دلایل حضور خود در فوتبال، خصوصیسازی و دیگر مسائل موجود در ورزش صحبت کرد.
مصطفوی پاسخگوی خبرنگاران است
داریوش مصطفوی، به عنوان مدیرعامل باشگاه همواره پاسخگوی سوالات خبرنگاران، رادیو، تلویزیون، روزنامهها و خبرگزاریها است و من بهتر میدانم اعضای هیات مدیره صحبتی را نداشته باشند. البته آقای آخوندی همواره در موضع سخنگوی سازمان تربیت بدنی جوابگوی سوالات هست.
هزینه 20میلیارد تومانی
من در گذشته اعلام کردهام اگر سهام باشگاه پرسپولیس به من واگذار شود، ۲۰میلیارد تومان هم برای این باشگاه هزینه میکنم. این برای زمانی بود که بحث واگذاری سهام باشگاه مطرح بود حالا با منتفی شدن واگذاری سهام، این مساله هم به خودی خود منتفی است. ای کاش کور بودم و خیلی از مسائل را در ورزش فوتبال نمیدیدم. واقعا خسته شدم از اینکه میبینم مردم عزیز ما اینقدر شور و هیجان نسبت به ورزش و ورزشکاران و پهلوانانشان دارند اما متاسفانه از طرف مدیران ورزشی کشور توجه ویژهای به آنها نمیشود. در حالی که باید همه مدیران، خبرنگاران و اهالی ورزش دست به دست هم بدهند و با یکدلی برای رشد و شکوفایی فوتبال کمک کنند. درحال حاضر وضعیت ابومسلم، پیام، ملوان و استقلال اهواز را ببینید. این چه تیمداری و باشگاهداری است که همه گرفتار آن هستند. آیا یکی پیدا شده به آنها بگوید بیایید در تهران یک جلسه برگزار کنیم، تا بررسی کنیم مشکلات شما چیست؟ چه قدمی برای حل این مشکلات برداشته شده است؟ یکی مثل من آمده از جیب خودش برای بزرگترین و پرطرفدارترین تیم کشور خرج میکند اما همواره از من انتقاد میکنند و در روزنامهها علیه من مطالبی
مینویسند. فقط میتوانم بگویم پناه میبرم به خدا و از شما میخواهم برایم دعا کنید که با آبرو از فوتبال این کشور خارج شوم. در حالی که باید همه مدیران ورزش کشور امثال ما را حمایت کنند تا ما الگو شویم که دیگران هم که شرایطی مثل ما دارند جرات کنند برای کمک به اعتلای ورزش در عرصه حضور پیدا کنند اما هر روز به نوعی برایمان اشکال تراشی میکنند. در این مدتی که من در ورزش فعالیت کردهام، جز سوق دادن مردم به سمت ورزش چه سودی گیر بخش خصوصی و من آمده است؟ واقعا سرمایهگذاری در ورزش علیالخصوص در فوتبال برای خود من چه سودی داشته است؟ جز اینکه عذاب بکشم، آسایشم سلب شود و به حرفم هم گوش داده نشود؟ پس واقعا حضور من در ورزش چه معنایی دارد؟ اگر این حضور پرمعنا و پربار باشد، دیگران هم تشویق میشوند تا برای سرمایهگذاری در ورزش حضور پررنگی پیدا کنند. به طور مثال مگر در شهر بزرگی مانند مشهد یک تاجر یا یک کارخانهدار وجود ندارد تا به تیمهای ابومسلم و پیام کمک کند؟ مطمئنا وجود دارد ولی باید برنامهریزیها به گونهای باشد که افراد با میل و اشتیاق فراوان در عرصه ورزش حاضر شوند و سرمایهگذاری کنند.
تا چه زمانی باید دستمان در جیب بیتالمال باشد
کاش عادل فردوسی پور در برنامه قبلی ۹۰ نیم ساعت به من وقت میداد و میگفت شما که این قدر خوب حرف میزنی و نمونه بخش خصوصی در کشور هستی، در این ارتباط صحبت کن. من میترسم پس از صحبتهای من تازه یک موجی در کشور راه بیافتد و برخی بگویند این حرفها چیست که هدایتی زده و باعث شده توقعات بالا برود.
من از شما میخواهم از کسانی که در بخش خصوصی ورزش سرمایهگذاری میکنند، حمایت کنید. از کسانی که در مشهد، اهواز و تهران و هر کسی که در ورزش این کشور حتی دو ریال سرمایهگذاری کرده است.
اگر این حمایتها صورت بگیرد، افراد دیگر هم تشویق میشوند تا در ورزش سرمایهگذاری کنند، میپرسم تا چه زمانی باید دستمان در جیب بیتالمال باشد. امسال دولت ۲۰۰میلیارد تومان برای فوتبال کشور هزینه کرده است این مبلغ کمی نیست اما اگر بخش خصوصی را وارد صحنه میکرد چه بسا این ۲۰۰میلیارد تومان صرف امور عمرانی کشور میشد. همین مردم، صنایع کشور، کارخانهدارها و تجار بازار این هزینه را تامین میکردند. به نظر شما نیستند افرادی که این هزینه را متقبل شوند. حتی اگر امتیازات این باشگاه سهامی میشد، پول خرد مردم هم میتوانست این باشگاهها را اداره کند. امیدوارم خبرنگاران هم روی این مساله کار کنند. به خدا اینها خبرساز است. این قبیل مسائل سوژههای مثبت برای رشد و شکوفایی ورزش است.
در حالی که صحبت کردن در مورد مدیرعامل پرسپولیس که دردی را دوا نمیکند، مصطفوی برود یکی دیگر بیاید، آیا واقعا مشکل پرسپولیس حل میشود؟ مشکل پرسپولیس چیست؟ مشکل پرسپولیس این است که هوادارمیلیونیاش دوست دارد تیمش نتیجه بگیرد، تیم هم برای اینکه بتواند نتیجه بگیرد، امکانات، ابزار، مدیریت قوی و یکدلی میخواهد. این درست که یک مدیرعامل باید این شرایط را مهیا کند و اگر نتواند باید یک مدیر قویتر بیاورند. حالا اگر پرسپولیس در شرایط ایدهآل باشد و باشگاههای دیگر ضعیف باشند، وضعیت مناسب است؟ همه باشگاهها باید یکسان رشد کنند.
خود شما اهالی قلم و کارشناسان باید با تدابیر لازم راهکارهای درستی را پیدا کنید تا بلکه تحولی در بخش مدیریت ورزش کشور ایجاد شود. امیدوارم این صحبتهای من باعث جنجال و حاشیه برای فوتبال کشور نشود. هدف من از این صحبتها این است که بالاخره مدیران ورزشی و در نهایت ورزش کشور تکانی به خود بدهند. پرداختن به این مسائل مهمتر از این است که بخواهیم مدیرعامل پرسپولیس زیر سوال برود، اگر مدیرعامل ما زیر سوال برود، آیا دردی دوا میشود؟
خصوصی شدن ورزش سختتر از پالایشگاهها نیست
وقتی مراکز مهم کشور از جمله نیروگاهها، پالایشگاهها و کارخانههای فولاد را به بخش خصوصی واگذار میکنند، آیا خصوصی سازی ورزش سختتر از آنها است؟ نمی دانم چرا حاضر نمیشوند برای رشد و شکوفایی ورزش کشور که میتواند قهرمانپروری و پهلوانسازی کند و در نهایت میتواند پولساز و درآمدزا باشد، آن را به بخش خصوصی واگذار کنند. بارها با آقای علیآبادی، اعضای دولت و نمایندگان مجلس جلساتی را برگزار کردهایم اما میدانید شرایط را همین روزنامهها و خبرنگاران خراب میکنند.
اگر بنده یا هر فرد دیگر ایرانی بیاید تیمهایی مانند استقلال و پرسپولیس یا ملوان را بخرد، با وجود اینکه مشهور هم شود اما اگر این تیمها نجات پیدا کنند، بد است؟ متاسفانه در مورد واگذاری سهام باشگاه پرسپولیس چه جنجالهایی به پا کردند. در حالی که داشت این واگذاری انجام میشد. برخی عنوان کردند هدایتی دو سال است وارد ورزش شده، چرا پرسپولیس را به او بفروشند؟ پرسپولیس برای یک ملت است و از این جار و جنجالها. این تیم برای سفر به همدان پول هتل نداشت. هیچ کس نمیآید روی این مسائل کار کند. بر این فرض که هدایتی یا امثال هدایتی با حضور در ورزش به شهرت هم رسیدند اما اگر در نهایت ورزش کشور پیشرفت کند، آیا این بد خواهد بود؟
مدیران قبلی پرسپولیس از کنار این باشگاه به ثروت رسیدند
آقای علی آبادی و دولت نهم در خصوص ساخت اماکن ورزشی چند برابر دولتهای گذشته عمل کرده است و این موضوع با مدرک قابل اثبات است، اما در زمینه مسابقات لیگ برتر و فدراسیونها ما در حال عقبگرد هستیم. من حالا در مورد رشتههای دیگر حرف نمیزنم تا آقایان نگویند به تو چه ربطی دارد؟ ولی درمورد فوتبال و باشگاه پرسپولیس که میتوانم حرف بزنم. بسیاری از این مدیران طی سالهایی که مدیریت تیمهای بزرگ و فدراسیونها را بر عهده گرفتهاند، اغلب در فکر این بودند که به یک موقعیت اجتماعی برسند یا زمینهسازی کنند تا به مجلس یا در انتخابات شورای شهر شرکت کنند. در نهایت این پستها برای آقایان سکوی پرتابی برای رسیدن به یک پست سیاسی بوده است. بنابراین شهرت طلب آنها هستند نه اینکه یک نفر مثل من که آمده از جیب خودش خرج میکند، آنهم در این اوضاع و احوال اقتصادی کشور، اگر کسی شهامت این را دارد که از جیب خودش خرج کند، پیشقدم شود. در گذشته مدیرانی در همین پرسپولیس بودند که از طریق این باشگاه به ثروتهای کلانی رسیدند. آن وقت من طی سه، چهار ماه بالغ بر
سهمیلیارد تومان به خاطر مردم به یک باشگاه بزرگ کشور کمک میکنم و در حالی که هدفم خیر است، اما با من اینطور رفتار میکنند.
اطمینان میدهم نه میخواهم به مجلس بروم نه شورای شهر و نه اینکه میخواهم جایی کاندیدا شوم. من آدم سیاسی نیستم و وابستگی سیاسی هم به حزب خاصی ندارم؛ فقط سرباز ایرانم. سهمیلیارد تومان هم برای پرسپولیس هزینه کردم و خداحافظ تا پایان فصل. حالا پس از من تجربه جدیدی پشت سر بگذارید تا نوبت به یک نفر دیگر برسد. فکر میکنند هدایتی میخواهد این پرسپولیس را بخورد یا بگذارد داخل جیبش و از ایران برود. کجا میتوانم پرسپولیس را ببرم، پرسپولیس برای این ملت است و تا این ملت هستند پرسپولیس هم هست.
۳۰ سال است برای این مملکت خرج میکنم
واقعا دلم پر است. دوست داشتم در جلسهای که با علی آبادی و سعیدلو داشتم، حرفهای دلم را میزدم و پس از آن میگفتم: مردم خداحافظ. واقعا نمیدانم چرا قدر نمیدانند و این فرصتی را که به وجودآمده از دست میدهند. یک نفر آمده از جیب خودش برای ورزش هزینه میکند. ما کاری کنیم این یک نفر به دو نفر تبدیل شود حتی اگر آن فرد به دنبال شهرت باشد. کما اینکه اگر کار برای خدا و شادی مردم باشد آن فرد محبوب خدا و مردم میشود. محبوبیت با شهرت تفاوت دارد و اگر پول را جای دیگر هم خرج کنی، مشهور و معروف میشوی. در این ورزش خیلیها هستند که دهمیلیون تومان خرج میکنند و آن را در بوق و کرنا کرده و به همه اعلام میکنند، اما آیا واقعا کسی میداند من چقدر تا حالا پول هزینه کردهام؟ ضمن اینکه مگر سال اولی است که من در بخش خصوصی پول هزینه میکنم. الان در حدود 30 سال است من برای این مملکت پول خرج میکنم و خدمت میکنم اما کسی در 29 سال گذشته خبر نداشت. تازه دو سال است که در ورزش کار میکنم اینقدر صدا کرده است. پس حالا که صدا کرده به فال نیک بگیرید تا دیگران هم تشویق شوند. آنها وقتی ببینند مردم و مسوولان از امثال هدایتی
حمایت میکنند، تشویق میشوند. مگر من یک نفر فقط در کشور پولدار، تاجر و کارخانهدار هستم؟ هزاران نفر مثل من وجود دارد. کافی است 18 نفرشان بیایند اداره 18 تیم لیگ برتر را بر عهده بگیرند. پنج نفر را هم خودم معرفی میکنم.
انصاری با مشورت من به استقلال رفت
آقای انصاری، عضو هیات مدیره استقلال تهران که از افراد متمول هستند از دوستان من است. وقتی هم که میخواست به استقلال بیاید با من تماس گرفت، گفت نظرت چیست؟ گفتم بیا در ورزش و به باشگاه استقلال خدمت کن. الان هم دوستانی دارم که حاضرند پیام، ابومسلم و پگاه را خریداری کنند. کسانی که امتیاز تیم پگاه را خریداری کردند از دوستان من هستند. اگر حمایت شوند افراد دیگری هم میآیند حتی در رشتههای دیگر هم سرمایهگذاری کنند. البته در حال حاضر اوضاع چندان مناسب نیست. کسانی که بخواهند بیایند، میگویند هدایتی که اینقدر ارتباطات داشت و کمک کرد، در آخر رهایش کردند و دیگر انگیزهای برای ورود افراد دیگر نمیماند، در حالی که باید تمامی شرایط را مهیا کنند.
سهام پرسپولیس را به من بدهند، به سازمان تربیت بدنی هم کمک میکنم
من پیشنهاد 20میلیاردی که برای اداره پرسپولیس درگذشته ارائه کرده بودم را الان نیز اعلام میکنم و حتی حاضرم مبلغی بالاتر از این را برای پرسپولیس هزینه کنم اما میگویم سهام این باشگاه مردمی را به من بدهید. البته نه 100درصد سهام را. اولا 30-20درصد در اختیار دولت باشد که وظیفه نظارت را انجام دهد، بخشی از آن را به ما و بخش دیگری را هم به مردم واگذار کنند، اما سهام مدیریتاش را به ما بدهید. خود مردم هیات مدیره را انتخاب میکنند و بعد ارزیابی کنید ما موفق بودیم یا نه. از محل درآمدش این باشگاه را حرفهای میکنیم و رشتههای مختلف راهاندازی خواهیم کرد. حتی از درآمدش به سازمان ورزش هم کمک میکنیم. حاضریم تضمین بانکی هم بدهیم، اما چرا این کار را نمیکنید؟ طبق اساسنامه فیفا، باید تا سال آینده این کار را انجام دهید و باشگاهها خصوصی شوند.حالا که هستیم استقبال کنید، وقتی ما خسته شدیم و رفتیم آن وقت التماس میکنید که مردم بیایید، شاید آن وقت کسی نیامد. شما یک نفر را پیدا کنید که سال گذشته هفتمیلیارد تومان برای استیل آذین خرج کرده باشد. امسال هم تاکنون سهمیلیارد تومان برای پرسپولیس و 5/1میلیارد تومان هم
برای استیل آذین که روی هم رفته 5/11میلیارد تومان در 21 ماه در ورزش هزینه کرده باشد. آیا کسی در ورزش هست که این همه هزینه کند؟ حتی برادران شفیع زاده هم در طول هشت سال حضورشان در استقلال اهواز اینقدر هزینه نکردهاند. میتوانید از خودشان سوال کنید. حالا که ما داریم هزینه میکنیم، کمک کنید انگیزه و شوق ما بیشتر شود. در نهایت اینکه شرایط نباید طوری شود که ما خسته شویم و برویم دنبال کارمان، البته نه اینکه بگویم با من بدرفتاری شده، با من خیلی هم از نظر رفتار و گفتاری خوب عمل شده است اما به هر حال باید تکلیف مشخص شود، اگر به من سهام نمیدهید چرا بیش از این برای پرسپولیس هزینه کنم؟ در نهایت هم به خاطر اینکه به هواداران یاعلی گفتم و رفیق نیمه راه نشوم تا پایان فصل کمک میکنم، اما آخر فصل میگویم خدا نگهدار. میروم سراغ استیل آذین. مردم تیمهای بزرگ مانند پرسپولیس و استقلال را دوست دارند. باید برای شاد کردن این مردم هزینه کرد. پس بیایند یک بخش از سهام آن را به مردم واگذار کنند من هم جزئی از مردم. یک بخش از آن را میخرم برایش خرج میکنم و در اوج نگه میدارم، این مساله به نفع مدیران،نظام و کشور است اما
متاسفانه یک گوش شنوا نیست که این حرفهای من را بشنود. امیدوارم شما به شکلی آن را منعکس کنید تا مسوولان توجه داشته باشند. به هر حال یا به ما میگویند زیاد حرف نزن و آب پاکی را روی دستمان میریزند یا اینکه استقبال میکنند.
هزینههای کره و ژاپن
کره، ژاپن و کشورهای عربی با وجود اینکه نه استعداد و نه هواداران بیشماری مثل کشور ما دارند، اما چندین برابر ما خرج فوتبال میکنند. به خاطر اینکه همه باشگاههایشان خصوصی است اما در ایران همه تیمها دولتی هستند. فقط چهار، پنج باشگاه خصوصی هستند که آنها هم وضعیت مالی مناسبی ندارند چون حمایت نمیشوند و انگیزهای ندارند.من وقتی به انزلی میروم، لذت میبرم که مردم تا این حد به تیم شهرشان علاقه دارند و تشویق میکنند، اما بازیکنانشان هنوز پولی نگرفتهاند. ورزشگاه ثامن الائمه مشهد نیز پر از هواداران خراسانی است که برای حمایت تیمهای پیام و ابومسلم آمدهاند اما میبینیم این باشگاهها پول ندارند و گرفتار هستند. ما به دولت نمیگوییم پول بلاعوض بدهند، بلکه بیایند بسترسازی کنند تا همین باشگاههای خصوصی یک مقدار درآمدزایی کنند.
فدراسیون در قهرمانی نوجوانان نقشی نداشت
تو را به خدا به این مسائل توجه کنید. اینکه میگویید مدیرعامل شما استقلالی است، مصطفوی میرود، هدایتی میآید، اینها هیچ کدام اثرگذار نیست. همه ما ایرانی هستیم و برای آبرو و عزت این کشور باید تلاش کنیم تا وقتی میرویم المپیک ناکام نباشیم. این برای ما بد است. چند وقت دیگر بازیهای آسیایی و مقدماتی جام جهانی را پیش رو داریم. باز هم میرویم جام جهانی در مرحله مقدماتی با سه باخت به کشور برمیگردیم. ما چه کاری برای اعتلای مسابقات لیگ برتر انجام میدهیم که حالا توقع داریم در جام جهانی موفق باشیم.
واقعا متاسف هستم وقتی میشنویم فدراسیون فوتبال کشورمان به عنوان بهترین فدراسیون سال ۲۰۰۸ آسیا انتخاب شده است، این انتخاب بر اساس چه معیاری بوده است؟ این لیگ برتر است که ما داریم؟ در مسابقات دسته اول شرکت میکنیم بازی نیم ساعت تاخیر دارد. وقتی علت را جویا میشویم، میگویند نیروی انتظامی نیامده است یا برق نداریم.
به هر استانی که میرویم در مسابقات دسته اول و لیگ برتر با مشکلاتی روبه رو هستیم حالا چون تیم ملی نوجوانان ما در آسیا قهرمان شده به عنوان بهترین فدراسیون آسیا انتخاب شدیم؟ قهرمانی تیم نوجوانان در آسیا با لطف خدا و تلاش کادر فنی و بازیکنان بود و فدراسیون نقشی نداشت. البته نمیخواهم آنها را نقد کنم، چرا که آنها نیز زحمات خود را میکشند و اگر پای درد دلشان بنشینیم، شاید حرفهایشان بیشتر از ما باشد.
راه نجات ورزش
راه نجات ورزش کشور همدلی، وحدت، تلاش و خصوصی سازی است. در غیر این صورت هیچ رشد و پیشرفتی نخواهیم داشت و روز به روز هم از دنیا عقب میافتیم. حتی از کشورهای عربی هم عقب میافتیم. شما نگاه کنید! حتی کشورهایی مانند بحرین و عربستان در المپیک چند مدال کسب کردهاند بعد ما چه عملکردی داشتیم؟ اگر همین یک مدال طلا را هم هادی ساعی نمیگرفت، نمیدانم چه اتفاقی رخ میداد.
ارسال نظر