دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک

به طور کلی از عملکرد کاروان ایران در سیزدهمین دوره بازی‌های پارالمپیک راضی هستیم. اما، اینکه کدام رشته‌ها به تفکیک موفق بودند یا ناموفق نیاز به کار کارشناسی دارد. این امر بلافاصله پس از بازگشت به تهران انجام خواهد شد.

کارهای کارشناسی درمورد نقاط ضعف و قوت تیم‌های ملی به برنامه‌ای تبدیل خواهد شد برای چهار سال آینده. کار سنگینی را برای چهار سال دیگر پیش‌رو داریم. از این بستری که در پکن به وجود آمده، استفاده خواهیم کرد تا چهار سال بعد در پارالمپیک لندن موفق‌تر باشیم. فکر دعوت از رییس جمهور هم حدود یک سال قبل به وجود آمد که در نهایت با کاری بسیار فشرده چهار ماهه پس از حضور «دیلیت کریون»، رییس کمیته بین‌المللی پارالمپیک در ایران به نتیجه رسید. این حضور بالاترین مقام اجرایی کشور در بازی‌های پارالمپیک دو دلیل اصلی داشت؛ نگاه ملی و نگاه بین‌المللی. در نگاه ملی امیدوار بودیم که دولت، مجلس و مردم نگاه‌شان نسبت به پارالمپیک عمیق‌تر شود. در نگاه بین‌المللی نیز حضور آقای احمدی‌نژاد مهم بود. در رقابت‌های پارالمپیک تنها دو رییس جمهور از ایران و آلمان حضور داشتند که مسوولان برگزار بازی‌ها نیز از این حضور بسیار تشکر کردند. امیدوارم با این اقدامات به ورزشکاران پارالمپیکی نگاه ملی‌تر و عمیق‌تری شود.

پس از باز‌ی‌های پارالمپیک ۲۰۰۴ آتن سیاست‌گذاری کمیته پارالمپیک به سمت کیفیت‌گرایی رفت. به دنبال آن بودیم که مدال‌های بیشتر با رنگ بهتر را کسب کنیم. به همین منظور شش رشته را با هدف کسب مدال به پکن آوردیم. والیبال، فوتبال، دوومیدانی، وزنه‌برداری، تیراندازی و جودو این رشته‌ها بودند. در بسکتبال با ویلچر به دنبال ارتقای جایگاه بودیم. در گلبال نیز انتظار حضوری موفقیت‌آمیز را داشتیم. اعزام ورزشکاران تنیس روی میز نیز دو دلیل داشت؛ یکی حمایت از حضور بانوان در پارالمپیک و دیگری حمایت از افرادی که معلولیت شدید دارند. ورزشکاران پارالمپیکی ایران در مقایسه با المپیکی‌ها نتایج خوبی را کسب می‌کنند که بازتاب این نتایج از لحاظ ملی و بین‌المللی به ایران بازمی‌گردد. طبق آمار سازمان بهزیستی حدود سه میلیون نفر معلول در ایران وجود دارد که رسیدگی به معلولان کار بسیار مشکلی است. جامعه هدف کمیته پارالمپیک، آموزش و پرورش استثنایی است که هشتاد و دو هزار نفر در آن مشغولند. برنامه‌های ویژه‌ای برای این قسمت داریم، اما هنوز فضای فکری لازم برای این تعامل‌ها وجود ندارد. برای رساندن اصل موضوع به مدال‌های کسب شده توسط کشور چین به تفکیک مردان و زنان اکتفا می‌کنم. ۶۵درصد مدال‌های چین در قسمت زنان گرفته شده است. این یعنی موفقیت چینی‌ها در برنامه‌ریزی. در قسمت مردان ورزش حرفه‌ای‌تر است و کسب مدال سخت‌تر، اما در قسمت زنان کسب مدال ساده‌تر است. چینی‌ها با علم به این مساله روی بانوان سرمایه‌گذاری بیشتری کردند و نتیجه‌اش را هم گرفتند. ما نیز باید روی بانوان سرمایه‌گذاری بیشتری کنیم. ورزشکاران کم توان ذهنی که بعد از بازی‌های سیدنی به دلیل برخی تخلفات کنار گذاشته شده بودند، به احتمال بسیار زیاد در بازی‌های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن حضور خواهند داشت. این گروه بزرگترین گروه معلولیتی در ایران هستند.

منبع: ایسنا