فوتبال می‌میرد

قسمت اول

این افراد را می‌شناسید: «برنارد تاپی»، «لوچیانو موجی»، «پیرلوئیجی پایرتو»، «روبرت هویتسر» و «ویلیام بی واه لیم».آیا تا به حال نام آنها را شنیده‌اید؟ «دکلین هیل» را چطور؟ از شرط‌بندی ورزشی چه می‌دانید؟ از تبانی در ورزش؟ در فوتبال، آن هم در جام جهانی.حتما از مافیا و دار و دسته‌های مافیایی چیزی به گوشتان خورده است.اما از مافیای شرط‌بندی و تبانی در فوتبال چطور؟

پرسشی دیگر: اگر بدانید که نتیجه یک رقابت ورزشی در بیرون میدان مسابقه و نه در درون آن رقم می‌خورد، چه می‌کنید؟ آیا بازهم حاضر هستید به تماشای آن مسابقه بنشینید؟ حتی اگر فینال جام جهانی فوتبال باشد ...

همه‌ آنهایی که در بالا نام برده شدند، یک ویژگی مشترک دارند.آنهم این است که میان بر را از مسیر عادی بهتر می‌شناسند.میان بر رسیدن به پیروزی، به قهرمانی و به پول!

هنوز فوتبال فرانسه کابوس برنارد تاپی را به یاد دارد.سری A هم هنوز در شوک کالچو پولی به سر می‌برد.هویتسر هم برای آلمانی‌ها وضعیت مشابهی دارد، داوری که در آستانه‌ جام جهانی ‌٢٠٠٦ فوتبال میزبان جام جهانی را به هم ریخت.گرفتن رشوه و تبانی از سوی او باعث شد تا تردیدهای زیادی در مورد اعطای میزبانی جام جهانی هجدهم به آلمان به وجود آید.اکنون پس از گذشت ‌٣ سال از آن رخداد کتابی در آلمان چاپ شده است، که توفانی به پا کرده است.کتابی درباره‌ مافیای شرط‌بندی در فوتبال که دکلین هیل، یک روزنامه کانادایی پس از ‌٣ سال تحقیق آن را نوشته است.یک آسیایی که شرط‌بند قهاری است، بخشی از کتاب این جرم‌شناس را تشکیل می‌دهد. ویلیام بی واه لیم که دو سال پیش به همراه همدستانش دستگیر شد.

چاپ کتاب هیل، که همزمان به ‌٧ زبان نیز ترجمه شد، موجب شد تا هفته نامه آلمانی «اشپیگل» در گزارشی ویژه به بررسی تبانی در فوتبال بپردازد. خلاصه‌ای از این گزارش که با عنوان «بازی به هم زن‌ها» به قلم «کریستوف بیرمان»،‌ «لوتار گوریس» و «میشاییل ولتسینگر» به چاپ رسیده، در زیر می‌آید:

شرط‌بندها در آسیا بازار جهانی شرط‌بندی را قبضه کرده‌اند. درآمد آنها به میلیاردها می‌رسد و ساخت و پاخت و تقلب در دنیای زیر سیطره‌ آنها فراگیر شده است، به ویژه فوتبال. حتی بازی‌های جام جهانی و بوندسلیگا می‌توانند درگیر این ساخت و پاخت‌ها شده باشند.

کایزرسلاترن -‌هانوفر

‌٢٦ نوامبر ‌٢٠٠٥ پنجمین روزی است که ولفگانگ ولف مربی‌گری کایزرسلاترن را به عهده گرفته است.این تیم در قعر جدول وضعیت وخیمی دارد و سیزده هفته است که بردی نداشته است. بنابراین طبیعی است که «لاترن» باید پیروز شود. شنبه این هفته ولف برای نخستین بار در بازی با‌ هانوفر روی نیمکت لاترن می‌نشیند.

ولف ترکیب تیم را در اتاق کنفرانس هتل کوئین در شهر‌هانوفر اعلام می‌کند. حدود ساعت یک و نیم صحبت با تیم تمام می‌شود. حالا بازیکنان می‌دانند که چه کسی از ابتدا در ترکیب اصلی جای دارد و سپس هر یک برای مدت کوتاهی راهی اتاق‌های خود می‌شوند. به این ترتیب آنها برای چند مکالمه‌ تلفنی فرصت دارند. پس از نوشیدن قهوه، اتوبوسی تیم را به ورزشگاه آ.و.د ‌آره‌نای‌هانوفر می‌برد. جایی که قرار است سرفصل جدیدی در روند ورزشی کایزرسلاترن اتفاق بیفتد.

اندکی پس از ساعت دو بعدازظهر یعنی یک ساعت و نیم پیش از سوت آغاز بازی ویلیام بی‌ واه لیم روی پیروزی‌هانوفر شرط‌بندی می‌کند. او در ابتدا ‌٢٥٠‌هزار یورو و سپس یک‌میلیون یورو از طریق کارگزارش آدریان سیم در بازار شرط‌بندی آسیا ثبت می‌کند.ساعت ‌٢ و ‌٤٥ دقیقه بعدازظهر سیم شرط یک‌میلیون یورویی را تایید می‌کند.

لیم جواب می‌دهد:«پنج‌هزار یورو برای تو.خوبه؟»

آدریان سیم پاسخ می‌دهد: «مطمئنا.متشکرم.»

اینترنت

پیدایش اینترنت در دنیای پسامدرن موجب انقلابی بزرگ در بازار شرط‌بندی شده است. در گذشته بخت‌آزمایی‌های دولتی و توتوها وسیله شرط‌بندی بودند و چند نفری هم میرزا بنویس مجوزدار و دیگر هیچ. امروزه همه می‌توانند از راه اینترنت در تمام طول ‌٢٤ ساعت شرط‌بندی کنند. اسب‌دوانی، کریکت، راگبی، تنیس و البته فوتبال که هنوز هم ورزش شماره یک دنیا شمرده می‌شود. برای شرط‌بندی می‌توان نتایج فوتبال را مورد نظر قرار داد. روی پنالتی‌هایی که به خارج از دروازه زده می‌شوند یا روی گل‌هایی که در ‌٣٠ دقیقه پایانی یک بازی به ثمر می‌رسند، شرط بست. حتی زمانی که بازی‌ها در حال انجام هستند، نیز شرط‌بندی صورت می‌گیرد.

این ویروس خطرناک است؛ چرا که قلب ورزش را نشانه می‌رود. سپ هربرگر جایی گفته است: «مردم به تماشای فوتبال می‌روند؛ چرا که خبر ندارند، چگونه و با چه نتیجه‌ای تمام می‌شود. اگر مردم خبردار شوند که دیگرانی پیشاپیش نتیجه بازی را تعیین کرده‌اند، از آن روی گردان خواهند شد. اما این ویروس آن چنان خطرناک است که فرد ترجیح می‌دهد، خیلی زود آن را از یاد ببرد، همان طور که در آلمان پرونده روبرت هویتسر فراموش شد. او همان داوری است که از شرط‌بند کروات پول گرفت تا در ازایش بازی‌های جام حذفی و رقابت‌هایی از بوندسلیگای دو و لیگ‌های منطقه‌ای را بد سوت بزند. در شنبه یاد شده همکاری به جیم تاورز در لندن اعلام خطر می‌کند. تاورز یک شرط‌بند حرفه‌ای است که به وسیله برنامه‌ای کامپیوتری ویژه ای همه حرکت‌های شرط‌بندی در بازار آسیا را ثبت می‌کند. او شرط‌بندی‌هایش را در بنگاه‌های قانونی آسیا که در هنگ کنگ، ماکائو و فیلیپین جای دارند، به ثبت می‌رساند. بنابراین می‌توان به جرات گفت که اطلاعات جیم تورز در این زمینه از نظام‌های کنترل بنگاه‌های اروپا که از مرزهای قاره‌ فراتر نمی‌روند، بیشتر است.

تاورز هر فصل روی صدها بازی شرط‌بندی می‌کند، گاهی ‌١٥‌هزار پوند در بوندسلیگا.در لیگ برتر گاهی این رقم به ‌٢٠٠‌هزار پوند هم می‌رسد.او در سال‌های پرمحصول تا ‌٣٠‌میلیون پوند هم درآمد دارد.تاورز می‌گوید که در بازار بین‌المللی تنها یک شرط‌بند دیگر را می‌شناسد که از راه قانونی بیش از او درآمد دارد.

لیم، زیر و رو بکش بادن بادنی پول هنگفتی روی بازی کایزرسلاترن و‌هانوفر شرط بسته است: ۸/۲‌میلیون یورو. تاورز با بهت و حیرت می‌گوید: «باور کردنی نیست. بدیهی است که این اقدام ضریب برد را پایین می‌آورد.»