فوتبال بسیار عقب‌افتاده‌ای داریم

امیر حاج‌رضایی

تقابل میان رسانه‌های ورزشی با ورزشکاران به خصوص اهالی فوتبال، یک جنگ بی‌پایان است که در تمام دنیا وجود

دارد و محدود به حوزه ورزش هم نیست، چرا که در سینما یا حوزه‌های دیگر هم چنین مسائلی را می‌بینید. البته معتقدم سال‌ها پیش و زمانی که ما جوان بودیم این فضا پاک‌تر از حال حاضر بود، البته تغییرات زمانه و پیدایش موج تکنولوژی را باید پذیرفت، اما دیگر تغییرات مسائل اخلاقی را نباید قبول کرد و اکنون کار به جایی رسیده که به قول خود روزنامه‌نگاران برخی از روزنامه‌های فعلی موسوم به ژورنالیسم زرد یعنی مبتنی بر ایجاد هیجان کاذب، دروغ و شایعه پراکنی هستند و سعی در ایجاد جنجال و سرک کشیدن به حریم خصوصی برخی افراد دارند تا به منابع شخصی‌شان که می‌تواند رسیدن به فروش و تیراژ بالا باشد هم برسند.

البته اقلیتی میان اصحاب رسانه و جامعه فوتبال وجود دارند که شرافتمندانه کار می‌کنند، اما قالب حاکم بر این جریان، مسموم و رگه‌های صداقت و ادبیات انسانی در روزنامه‌ها کمرنگ است؛ در مقابل وجه پررنگ آن نیش زبان‌ها، استفاده از لغات بد و ادبیاتی هستند که به لمپنیسم تند می‌زند.

از طرف مقابل هم در جامعه فوتبال به جز اقلیتی که محترمانه کار می‌کنند، برخوردهای خوبی را شاهد نیستیم و بین آنها ارتباط کلامی بسیار بد و زننده وجود دارد. به عنوان مثال آرسن ونگر می‌گوید: «من الکس فرگوسن را دوست ندارم، اما نمی‌توانم به او احترام نگذارم». خب ما دائما فوتبال اروپا را می‌بینیم و ناخودآگاه با فوتبال خودمان مقایسه می‌کنیم؛ گرچه این مقایسه از پایه درست نیست اما به هر حال می‌شود بخشی از الگوهای پیش‌رو را استفاده کرد. متاسفانه این وضعیت دو طرفه روز به روز در فوتبال ما بدتر می‌شود و هیچ کاری هم صورت نمی‌گیرد.

من اطلاعات زیادی از جریان مسموم فوتبال ایران دارم که قابل استفاده نیست معتقدم ما به جهت فرهنگی، فوتبال بسیار عقب افتاده‌ای داریم و تا زمانی که سطح فرهنگی فوتبال ما رشد نکند، به لحاظ فنی رشد نمی‌کنیم. نبود شخصیت و کمبودهای فرهنگی در همه زمینه‌های فوتبال به خصوص رسانه‌های نوشتاری می‌تواند به سایر اشخاص، نهادها و.... از تعمیم پیدا کند. متاسفانه اوضاع آنقدر آشفته است که شما نمی‌دانید از کدام سمت شروع کنید و در نهایت این نسل جوان پاک به خصوص در شهرستان‌ها هستند که اطلاعات‌شان از حقیقت فاصله زیادی دارد و تمامی استنادات‌شان مبتنی بر مطبوعات است.

در اروپا نیز چنین جدل‌هایی میان اصحاب رسانه و اهالی فوتبال وجود دارد، به نحوی که الکس فرگوسن همیشه آرزوی مرگ خبرنگاران را می‌کند، اما آنجا قوانین محکمی وجود دارد که اگر خلاف صحبتی ثابت شود، با شخص خاطی به شدت برخورد می‌شود و جرایم سنگین چون منع همیشگی از آن فعالیت، جرایم نقدی و... برای ‌آنها در نظر گرفته می‌شود.

متاسفانه برخی فعالان فوتبال به خصوص در بعضی از رسانه‌ها، درخت‌هایی هستند که با چندین نوع میوه که کارهای زیادی از جمله نقادی‌، مربیگری، بازیگری، داوری و... را انجام می‌دهند، باعث نزول سطح فرهنگی جریان حاکم بر فوتبال ما و در نهایت سلب اعتماد مردم از رسانه‌ها و پایین آمدن سطح فنی فوتبال در کشور می‌شوند؛ بنابراین جو موجود را دوست ندارم و نمی‌پسندم.