تفاهم در ورزش

شهرام صادر

چقدر خوب می‌شد مردم در این روزگار بیشتر با هم تفاهم داشتند و یکدیگر را بهتر درک می‌کردند. اعتماد، تفاهم و درک متقابل در هر جامعه‌ای از شروط لازم سازندگی و توسعه است. یکی از مقوله‌هایی که این تفاهم در آن کاربرد زیادی دارد ورزش است. هر قدر تفاهم و همدلی بیشتری در ورزش نهادینه شود می‌توانیم شاهد رشد و پیشرفت کمی و کیفی در تمام رشته‌های ورزشی به ویژه رشته‌های پرطرفدار و به‌موازات آن حفظ و ارتقای ارزش انسانی و فرهنگ متعالی باشیم. به راستی تفاهم، وحدت و درک متقابل در ورزش ما به چه میزان است؟

در روزهای اخیر شاهد اتفاقات عجیب و قابل تامل در صحنه رقابت‌های ورزشی مانند کشتی و تکواندو بودیم. بیشتر اعتراض‌ها به نحوه داوری و قضاوت داوران بوده و موجب نارضایتی شدید سرمربیان تیم‌های کشتی را فراهم کرده و منجر به ترک صحنه مسابقه از سوی تیم معترض و ناتمام ماندن دو مسابقه در ۲ مقطع زمانی شد. اعتراض به قضاوت داور ممکن است توجیه داشته باشد، ولی ترک کردن زمین مسابقه آن هم از سوی افرادی که سرمربی تیم ملی جوانان و بزرگسالان کشتی هستند، توجیهی ندارد. مشابه همین موضوع در مسابقات باشگاهی لیگ برتر تکواندو رخ داده و باز هم اعتراض به نحوه داوری باعث خروج تیم معترض از جریان مسابقه و امتناع از ادامه آن شده است که این بار هم مدیر فنی تیم که خود از اسطوره‌های ورزشی تکواندو است در این اتفاق نقش داشته است. به نظر می‌رسد تقویت فرهنگ‌پذیری در نزد ورزشکاران و مربیان و چهره‌های ورزشی امر ضروری است اینطور نیست؟ چند صباحی است افشاگری‌ها از سر عناد و دشمنی در ورزش جایگزین نقد سازنده و کارشناسانه شده است قطعا چنین انتقاداتی نمی‌تواند آثار و نتایج مثبتی در روند حرکتی ورزشی کشور داشته باشد، برنامه‌های ورزشی صدا و سیما، انتقادات کارشناسان ورزشی و مطالب جراید چنانچه به لحاظ نیت، سیاست و اندیشه حاکم بر آن در راستای فرآیند مذکور باشند لزوما نمی‌توانند موجب روشنگری، شفاف‌سازی و ارتقای سطح ورزشی شوند، بلکه برعکس منجر به تشویش اذهان عمومی و تضعیف اعتماد مردمی می‌شوند و ممکن است این شائبه ایجاد شود که ارباب رسانه و جراید بیشتر از آنکه دنبال آگاهی بخشی و تلاش در جهت حل مشکلات ورزش این مملکت باشند به فکر جذب مخاطب بیشتر برای برنامه ورزشی خودشان در روزنامه‌ها و مجلاتشان هستند.