مقایسه عقد قرارداد پوشاک در ایران و جهان
لباس تیم اول آسیا، سکوی پرتاب برندهای گمنام!
گروه ورزش: به نظر میرسد ماجرای برند لباس تیم ملی ایران، یک گره ناگشودنی است که همچنان بنا است روح و روان هواداران را آزار بدهد. بعد از سالها کشمکش در مورد همکاری با آلشپورت، سرانجام قرارداد فدراسیون فوتبال کشورمان با این برند آلمانی به پایان رسید. در این شرایط به نظر میرسید غائله ختم شده و فدراسیون این بخت را دارد تا با کمک گرفتن از تجارب گذشته، قراردادی کمدردسرتر و البته پرسودتر را منعقد کند؛ آنچه در عمل اتفاق نیفتاد و گره قدیمی را کورتر کرد. بعد از ماهها سرگردانی و به میان کشیده شدن برندهای متعدد و رنگارنگ به عنوان طرف همکاری جدید فدراسیون فوتبال، در نهایت نشان نهچندان سرشناس «جیووا» به عنوان حامی جدید پوشاک تیم ملی ایران برگزیده شد! این اتفاق در شرایطی رخ داد که انتظار میرفت با توجه به توافق صورت گرفته بین ایران و قدرتهای دنیا و نیز رفع تدریجی تحریمها، دست مدیران فوتبال ایران برای عقد یک قرارداد مناسبتر باز باشد، اما آنها قدر این فرصت را ندانستند و قراردادی بستند که کفه دردسرهایش آشکارا سنگینتر از کفه مزایایش بود.
گروه ورزش: به نظر میرسد ماجرای برند لباس تیم ملی ایران، یک گره ناگشودنی است که همچنان بنا است روح و روان هواداران را آزار بدهد. بعد از سالها کشمکش در مورد همکاری با آلشپورت، سرانجام قرارداد فدراسیون فوتبال کشورمان با این برند آلمانی به پایان رسید. در این شرایط به نظر میرسید غائله ختم شده و فدراسیون این بخت را دارد تا با کمک گرفتن از تجارب گذشته، قراردادی کمدردسرتر و البته پرسودتر را منعقد کند؛ آنچه در عمل اتفاق نیفتاد و گره قدیمی را کورتر کرد. بعد از ماهها سرگردانی و به میان کشیده شدن برندهای متعدد و رنگارنگ به عنوان طرف همکاری جدید فدراسیون فوتبال، در نهایت نشان نهچندان سرشناس «جیووا» به عنوان حامی جدید پوشاک تیم ملی ایران برگزیده شد! این اتفاق در شرایطی رخ داد که انتظار میرفت با توجه به توافق صورت گرفته بین ایران و قدرتهای دنیا و نیز رفع تدریجی تحریمها، دست مدیران فوتبال ایران برای عقد یک قرارداد مناسبتر باز باشد، اما آنها قدر این فرصت را ندانستند و قراردادی بستند که کفه دردسرهایش آشکارا سنگینتر از کفه مزایایش بود. با بازگشایی سری جدید برنامه نود، عادل فردوسیپور در نخستین پروژهاش سراغ تهیه یک دوربین مخفی از نحوه همکاری جیووا با تیم ملی ایران و نیز باشگاه پرسپولیس رفت و پشت پرده عجیب این داستان را برای مردم روشن کرد. حالا پرسش مهم این است که چرا باید فوتبال ایران تا این اندازه درگیر مساله پیش پاافتادهای مثل برند لباس باشد و آنچه را باید فرصتی برای سود رساندن به تیم ملی باشد، تبدیل به تهدیدی عجیب کند؟
اروپاییها چه میکنند؟
از بخت بد، تابستان پرهیاهوی فدراسیون فوتبال ایران در مورد برند پوشاک، با فصل جهش قراردادها در اروپا مقارن شده است. طی هفتههای گذشته اخبار شگفتانگیزی در مورد توافقهای جدید بین تیمهای ملی و باشگاهی مطرح با برندهای بزرگ برای تامین لباس منتشر شده است. شاید بزرگترین خبر در این مورد، به عقد قراردادی جدید بین باشگاه بارسلونا و برند نایکی مربوط میشد. خبر را بخوانید: «بارسا قصد دارد قراردادی ۱۰۰ میلیون یورویی با کمپانی نایکی امضا کند که به بزرگترین قرارداد تولید لباس ورزشی در طول تاریخ فوتبال تبدیل خواهد شد. این قرارداد ۱۰ ساله، از قرارداد باشگاه منچستریونایتد با برند آدیداس که حدود ۸۰ میلیون یورو بود نیز بیشتر است. آبیاناریها برای تمدید قرارداد چندین بازیکن خود به منابع مالی قدرتمندی نیاز داشتند و از همین رو، چنین قراردادی به آنها کمک خواهد کرد.» در همین راستا طی روزهای گذشته خبرهایی در مورد توافق چلسی و رئال مادرید با نایکی و آدیداس هم در سطح رسانههای جهان منتشر شد که هر کدام از آنها حاوی رشدی خیرهکننده در حوزه اعداد و ارقام بودند.
شاید اینطور به نظر برسد که عقد چنین قراردادهای منفعتباری، صرفا از عهده باشگاهها ساخته است و تیمهای ملی که در طول سال کمتر به میدان میروند، چنین شرایطی ندارند، اما بد نیست بدانید تیم ملی آلمان نیز به تازگی قراردادی حیرتانگیز با برند آدیداس بسته است. خبر مربوط به این قرارداد را بخوانید: «قرارداد تامین لباس تیم ملی فوتبال آلمان توسط کمپانی آدیداس تا پایان جام جهانی ۲۰۲۲ تمدید شد. به واسطه قرارداد جدید مطابق گمانهزنیها آدیداس سالانه حدود ۶۵ تا ۷۰ میلیون یورو به فدراسیون فوتبال آلمان پرداخت خواهد کرد. این در حالی است که ارزش قرارداد بین دو طرف تا امروز معادل ۲۵ میلیون یورو در سال بود که حالا در قرارداد جدید بیش از دو و نیم برابر رشد داشته است. آلمان به واسطه قرارداد جدید با اختلاف حدودا ۳۰ میلیون یورویی بالاتر از فرانسه و انگلستان در صدر جدول ارزشمندترین قراردادهای لباس تیمهای ملی فوتبال جهان قرار خواهد گرفت. فرانسه سالانه ۶ /۴۲ میلیون یورو و انگلستان ۵/ ۳۴ میلیون یورو از اسپانسر مشترک خود یعنی نایک دریافت میکنند.»
ما در ایران چه میکنیم؟
جالب است بدانید فدراسیون فوتبال ایران در ازای استفاده از برند جیووا برای تیم ملی، هیچ مبلغی از این برند دریافت نمیکند و تنها هزینهای که نشان مزبور میپردازد، محدود به مخارج تولید لباس است! به عبارت دیگر تیم ملی بزرگسالان ایران پوشاکش را بهطور رایگان از این برند دریافت میکند، اما تیمهای پایهای و نیز بانوان باید ۱۰درصد از قیمت لباسها را هم بپردازند که به گفته مهدی تاج، همین ۱۰درصد رقم قابل توجهی است! البته که کسی انتظار ندارد تیم ملی ایران مثل بارسلونا و چلسی یا تیم ملی آلمان قرارداد ببندد، اما آیا واقعا شان تیم اول آسیا این است که فقط به خاطر چند دست لباس مجانی، با یک برند قرارداد طولانی مدت ببندد و چنین به آن اعتبار ببخشد؟ این همه شهرتی که جیووا به آن دست یافته، چقدر میارزد؟ به اندازه چند دست لباس مفت؟ شاید وقت آن رسیده که خیلی چیزها در این حوزه عوض شود و حداقل مدیران فوتبال ایران متوجه شوند لباس مهمترین تیم قاره، سکوی پرتاب برندهای گمنام نیست.
انتقاد علی کریمی از قراردادهای لباس در فوتبال ایران
این روزها انتقادهای زیادی از جیووا به عمل میآید؛ برندی که به طور همزمان مسوولیت تهیه پوشاک تیم ملی ایران و باشگاه پرسپولیس را بر عهده دارد. بر همین اساس علی کریمی هم با انتشار پستی در اینستاگرامش به تندی از برخی مدیران دخیل در عقد قراردادهای پوشاک انتقاد کرد. کریمی نوشت: «متاسفم که در فوتبال ما مدیرانی پست میگیرند که سادهترین ابزار ورزش که لباس است را نمیتوانند مهیا کنند. بعد انتظار کارهای بزرگتر را از آنها داریم! مدیر پورسانت نگیر= ورزش سالم و پاکتر.»
ارسال نظر