تاثیر یک طرفه شدن ولیعصر بر بازار مسکن منطقه
گروه مسکن- مهدیس فرقانی: شنیده‌ها حاکی از آن است که یک طرفه شدن خیابان ولی عصر ممکن است در هفته‌های آینده روی بازار مسکن طولانی‌ترین خیابان تهران تاثیرگذار باشد.

به گزارش دنیای اقتصاد، برخی از مشاوران املاک در محدوده خیابان ولیعصر در مورد پیش‌بینی‌های آینده بازار مسکن در خیابان ولیعصر اظهار کردند هجوم آوردن ازدحام و شلوغی که آلودگی صوتی و اختلال در رفت و آمد را به همراه خواهد داشت و همچنین دسترسی با تاخیر افرادی که این خیابان را به عنوان مسیر خود انتخاب می‌کنند می‌تواند ساکنان این منطقه را برای جابه‌جایی محل سکونت خود به منظور رهایی از این مشکلات پیش آمده تشویق کند؛ چراکه شنیده‌ها حاکی از نارضایتی برخی ساکنان در این منطقه است، اما چه زمانی این مساله به وضوح خود را نشان دهد، باید منتظر گذر زمان بود.
مسوولان شرکت مطالعات جامع حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران عقیده دارند که برای اجرای طرح یکطرفه‌سازی و ایجاد خط بی آر تی در خیابان ولیعصر مطالعات جامع و کاملی صورت گرفته است. اما در این بین از جمله مشکلاتی که در روند اجرایی شدن این طرح ا ز آن نام برده می‌شود،مشکل مربوط به پارکینگ است.
در نتیجه خیابانی که در طول مسیرش شاید با ده‌ها هزار شرکت‌های خصوصی یا سازمان‌های دولتی اشباع شده است احتمالا با مشکل مربوط به پارکینگ دست و پنجه نرم خواهد کرد به طوری که کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند خیابان‌ها و کوچه‌های ورودی و خروجی آن نیز به دلیل عرض بسیار کم نه تنها پاسخگوی نیاز‌های جای پارک نیست، بلکه پاسخگوی بار ترافیکی هم نخواهد بود. در این بین گفته می‌شود این طرح به نوعی شهروندان را مجبور به استفاده از خطوط بی آرتی می‌کند.اصولا خطوط بی‌آرتی به خطوط پرسرعت اتوبوس رانی گفته می‌شود. خطوطی که به راحتی محصور شده و عدم به‌کارگیری تقاطع‌های زیاد در آن باعث افزایش سرعت اتوبوس‌ها و در نهایت خدمات عمومی بالا شود. حال سوالی پیش می‌آید مبنی بر اینکه آیا مسیر عباس آباد تا پارک وی، مسیر کم تقاطع یا بدون تقاطع است؟ و سوال بعد اینکه مسیر شمال به جنوب این خیابان مملو از ساختمان‌های مسکونی یا شرکت‌ها و سازمان‌هایی است که همگی دارای پارکینگ بوده و ورودی پارکینگ‌ها هم از طرف این خیابان است که اگر قرار باشد آن مسیر به خطوط بی آر تی اختصاص یابد، تکلیف ساکنان این ساختمان‌ها چه می‌شود و چگونه می‌توانند از پارکینگ‌هایشان استفاده کنند؟
اگر پاسخ به این سوال اینطور باشد که همانند گذشته قابل استفاده بوده یا با ایجاد بریدگی در مسیر اتوبوس‌ها قابل استفاده هستند این سوال پیش می‌آید که آیا واقعا می‌توان باندی با این همه تقاطع و بریدگی برای دسترسی‌های شهروندان به مسیرهای محلی و ساختمان‌هایشان را بی‌آر‌تی یا خطوط پرسرعت اتوبوسرانی دانست و آیا با این تفاسیر واقعا هدف این طرح برآورده می‌شود؟