گفت‌وگو
کنار آمدن سیستم با مردم
میشل باکلت، جوان‌ترین زنی بود که در دوران پینوشه (دیکتاتور سابق شیلی) زندانی، شکنجه و تبعید شد. او که در سال ۲۰۰۶ به‌عنوان نخستین رییس‌جمهور زن کشورش برگزیده شد، پزشک متخصص کودکان و بیماری‌های واگیردار و همچنین استراتژیست نظامی است. وی قبل از تصدی ریاست‌جمهوری وزیر بهداشت و وزیر دفاع در کابینه شیلی بوده و هم‌اکنون مدیر بخش زنان سازمان ملل متحد است. ***
برخورد وحشتناک رژیم پینوشه با خانواده‌تان چه تاثیری بر ایده‌های شما درباره رهبری داشته است؟
اعتقادم را نیاز همیشگی به مبارزه تقویت کرد. هیچ خوب یا بد به صورت مطلق وجود ندارد. باید از خود بپرسید آیا افراد در تکاپوی دستیابی به ایده یا چشم‌اندازی هستند که علیه ارزش‌های انسانی است و هزینه آن چقدر است؟ توصیه نمی‌کنم که با هر چیزی باید مصالحه کنیم و بی‌تصمیم باقی بمانیم؛ اما باید تمام عوامل را مورد توجه قرار داده و بکوشیم توافق ایجاد کنیم.
چگونه سازماندهی فعالان در تبعید شما را برای رهبری دولت آماده کرد؟
از کودکی با سازماندهی آشنا بودم: مسافرت‌های گروهی، پیک‌نیک و جشنواره‌های موسیقی. همیشه ایده‌های زیادی می‌دادم و آنها را به انجام می‌رساندم. تبعید ادامه‌ای بر آن فعالیت‌ها بود. ما کاری را انجام می‌دادیم که به آن نیاز داشتیم و آنچه را دنبال می‌کردیم که فکر می‌کردیم باید انجام پذیرد.
مواجهه من با فرهنگ‌های مختلف در آن ایام باعث شد در هنگام انتشار افکارم ظرفیت‌های من برای نگریستن از دریچه چشم دیگران فعال و غنی شود. برای یک رهبر خیلی مهم است که بداند چرا دیگران مثل او فکر نمی‌کنند.
شما در رشته پزشکی و استراتژی نظامی تحصیل کرده‌اید. آموزه‌های شما از این رشته‌ها چه بوده است؟پزشکی به من آموخت تا آنجا که امکان دارد قبل از اقدام به درمان با نگاهی عمیق ریشه مسائل را درک کنم و تمام گزینه‌ها را مورد توجه قرار دهم و راه درمانی بیابم که به‌واقع بتواند بیمار را مداوا کند نه اینکه فقط به نظر برسد
وی بهبود یافته است و از مطالعات نظامی آموختم به هنگام اتخاذ تصمیم نه‌تنها مجبورید از صحت اطلاعات، مبنای مستندات و منطق صحیح استدلال‌هایتان مطمئن شوید، بلکه باید خود را به جای کسانی بگذارید که از این تصمیم متاثر می‌شوند. همزمان، فرصت هم باید مهیا باشد. نباید نیروی اولیه و محرک را از دست داد.
به‌عنوان نخستین زنی که در یک کشور محافظه‌کار به مقام وزارت دفاع و ریاست‌جمهوری دست یافته کدام طرز فکر را باعث موفقیت خود می‌دانید؟
قبل از آن، نخستین زن شیلیایی بودم که وزیر بهداشت شده بود، اما آن شغل به‌طور مستقیم با نوع فعالیت‌هایی که زنان معمولا انجام می‌دهند مرتبط بود. همه مرا می‌دیدند که به سختی کار می‌کنم و حقایق را می‌گویم. زمانی که وزیر دفاع شدم، قدرت مهم بود. آنها می‌دیدند من امروز نهی می‌کنم. دانش کار را داشتم و خیلی فعال بودم. هوانوردی می‌کردم و سوار تانک می‌شدم. زمانی که رییس‌جمهور شدم مهم بود کارم را بدون تنش و رویارویی پیش ببرم. مردم را به صحنه کشاندم، می‌دانستم سیستم چاره‌ای جز کنار آمدن با مردم ندارد. این مقبولیت زیادی برایم در پی داشت و کمک کرد اصلاحات را پیش ببریم.
در آخرین روزهای ریاست‌جمهوری شما کشورتان با زلزله مهیبی مواجه شد. چگونه آن را مدیریت کردید؟
همه می‌گفتند با توجه به اینکه دوره ریاست‌جمهوری شما رو به اتمام است این وظیفه دولت جدید است و نباید خود را زیاد درگیر این کار کنم. ولی البته من شانزده روز آخر دوران ریاست‌جمهوریم را کاملا متعهدانه به مدیریت عواقب زلزله پرداختم و تا آخرین دقایق مشغول حل مشکلات بودم. این نه‌تنها به خاطر انجام وظیفه، بلکه ادای دین خود به مردم بود.
منبع: مجله گزیده مدیریت
ارسال نظر