تار از صدا افتاد

گروه فرهنگ و هنر: بامداد دیروز موسیقی ایرانی یکی از بزرگانش را از دست داد. نوازنده برجسته و صاحب سبک بعد از تحمل بیماری سرطان سرانجام تسلیم مرگ شد و سازهایش را بر زمین گذاشت. مرگ محمدرضا لطفی در فرهنگ و هنر این سرزمین اتفاق تلخی است. او یکی از آخرین بازماندگان نسل طلایی موسیقی ایران بود که جای خالی‌اش احساس خواهد شد. محمدرضا لطفی در سال ۱۳۲۵ در شهر گرگان به دنیا آمد و نزد استادانی همچون علی اکبر شهنازی و حبیب الله صالحی در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی رفت و به تکمیل آموخته‌هایش پرداخت. محمدرضا لطفی در سال ۱۳۵۳ به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. به مدت یک سال و نیم به‌عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به‌کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا کرد. در سال ۱۳۵۴ گروه «شیدا» را راه‌اندازی کرد و به همراه گروه «عارف» به سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. وی بعد از این فعالیت‌ها کانون موسیقی «چاووش» را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و علی‌اکبر شکارچی راه‌اندازی کرد و طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به گفته بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار می‌روند. او در سال ۱۳۴۳ جایزه نخست موسیقی‌دانان جوان را نیز کسب کرد. پس از انحلال «چاووش» و بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان داشت، در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت. او علاوه‌بر کنسرت‌های متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری «شیدا» را در واشنگتن تاسیس کرد. لطفی بعد از سال‌ها دوری دوباره به وطن بازگشت و در مکتب خانه میرزا عبدالله به تدریس علاقه‌مندان موسیقی و برگزاری کنسرت‌های متعدد مشغول شد. این هنرمند از چندماه قبل به‌دلیل ابتلا به سرطان در بیمارستان بستری شد و سرانجام بعد از مدت‌ها مبارزه با این بیماری بامداد روز گذشته در سن ۶۸ سالگی و در بیمارستان لاله دار فانی را وداع گفت. بعد از درگذشت این هنرمند علی مرادخانی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور سابق نخستین کسانی بودند که مرگ محمدرضا لطفی را تسلیت گفتند. در این میان هنرمندان هم نسبت به این اتفاق واکنش نشان دادند.

محمد سریر: در کلاسش حضور داشتم

محمد سریر، رئیس کانون آهنگسازان سینمای ایران هم بعد از درگذشت این هنرمند گفت: آثار موسیقی «محمدرضا لطفی» به‌عنوان یادگاری ارزشمند برای نسل‌های آینده خواهد ماند. «محمدرضا لطفی» از شاگردان برجسته دانشگاه تهران در رشته تار در زمینه موسیقی ملی بود. من از سال‌های گذشته با ایشان در ارتباط بودم و چندبار هم در کلاس ایشان حضور داشتم. شیوه کار ایشان چه در نوازندگی، چه در آهنگسازی و چه در حلقه ارتباط با موسیقی ملی، از گذشته تا امروز جایگاه ممتازی داشته است.

کیوان ساکت: در حافظه مردم می‌ماند

کیوان ساکت یکی دیگر از هنرمندانی بود که نسبت به مرگ محمدرضا لطفی واکنش نشان داد. او درباره این ضایعه گفت: دو، سه سال گذشته، اندوهناک‌ترین سال‌ها برای موسیقی ایران بود؛ موسیقی ایرانی شمار زیادی از هنرمندان کم‌نظیر خود را از دست داد.

حسین علیزاده: در سوگ خاطرات نشستیم

حسین علیزاده هم در پیامی کوتاه نوشت: «آن نغمه‌سرا از تو چرا جدا شد». محمدرضا لطفی از ما جدا شد... ملت ایران، امروز در سوگ خاطرات و زندگی عاشقانه‌شان نشسته‌اند، تا جاودانه نغمه‌هایش را بر لب داشته باشند. یاد و خاطره محمدرضا لطفی جاودان.

علیرضا قربانی: یکی از مراجع موسیقی بود

علیرضا قربانی اظهار کرد: «لطفی» یکی از مراجع موسیقی ما و حلقه اتصال نسل قدیم و نسل جدید موسیقی ایرانی بود. این خواننده ادامه داد: بدون تعارف می‌گویم که «محمدرضا لطفی» - نوازنده چیره‌دست تار - به‌عنوان یکی از مراجع موسیقی ما شناخته می‌شد.

طبق وصیت محمدرضا لطفی قرار است این هنرمند در زادگاهش گرگان به خاک سپرده شود.