چرا نمی‌توان شاهنامه را در ایران اجرا کرد

شهرام ناظری بار دیگر با همراهی گروه «فردوسی»، نوای حماسی شاهنامه را در هم‌اندیشی هزارمین سال سرایش «شاهنامه» در دانشگاه تهران سر داد. به گزارش ایسنا هم‌اندیشی هزارمین سال سرایش «شاهنامه» با عنوان «مسیحای پارسی» شامگاه گذشته ـ ۳۰ آبان‌ماه ـ از سوی سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی برگزار شد و در بخش پایانی آن گروه فردوسی و شهرام ناظری به صحنه رفتند.

در ابتدای این اجرا، دانشجویان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران با لوح‌ تقدیر از شهرام ناظری و اعضای گروه فردوسی تقدیر کردند. سپس ناظری بیت‌های آغازین داستان «بیژن و منیژه» را با سه‌تار تک‌نوازی و تک‌خوانی کرد:«شبی چون شبح روی شسته به قیر / نه بهرام پیدا نه کیوان نه تیر»

سپس شوالیه آواز ایران با همراهی گروه فردوسی داستان «ضحاک ماردوش» ‌و «قیام کاوه آهنگر» در شاهنامه را با طنین موسیقی حماسی روایت کردند.

ناظری در بخشی از مراسم درباره اجرای خود از شاهنامه فردوسی گفت:‌ این موسیقی بر اساس ساز‌های مقامی است. در موسیقی اقوام ایرانی شاهنامه حضور دارد؛ اما در موسیقی سنتی ما نیست. در مناطق مختلف ایران هنوز شاهنامه هست و قرن‌ها قبل، شاهنامه‌خوانی رایج بوده و در ۲۰۰ سال اخیر کم شده و به جایی رسیده که از موسیقی سنتی حذف شده است. این هنرمند افزود: از کودکی به دلیل علاقه‌ام به ادبیات و به ویژه ادبیات حماسی و عرفانی که دو ستون اصلی ادبیات ایران است، به این موضوع جذب شدم و چون در موسیقی ما حضور نداشت، به دنبال آن و به دنبال لحن‌های حماسی رفتم و در حد بضاعتم روی این موضوع کار کردم. از چهار سال پیش تا کنون چند نوع شاهنامه را خواندم که یکی از آن‌ها، شاهنامه مقامی است.

ناظری تصریح کرد: چهار سال پیش که می‌خواستم شاهنامه را اجرا کنم، جو مناسبی حاکم نبود؛ اما اخیرا به خاطر مدیریت سالم‌تر در مراکز موسیقی راه هموارتر شده و سال گذشته برای اولین‌بار توانستم این کار را انجام دهم. در سه سال گذشته که در خارج از ایران شاهنامه اجرا کردم، تاسف می‌خوردم

که چرا نمی‌شود این کار را در کشورم انجام دهم.

او حضورش در این مراسم را به خاطر دانشجویان دانست و افزود: امیدوارم سال‌های آینده سالن مناسب موسیقی در دانشگاه تهران ایجاد شود و ما بتوانیم به این‌جا بیاییم و با کیفیت بهتری برنامه اجرا کنیم.