گروه صنعت و معدن: محمدرضا مرتضوی، رئیس هیات مدیره کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران در پاسخ به سوالی مبنی بر دلایل رکود در کارخانه‌های صنایع غذایی، گفت: مطابق با آمار بانک مرکزی سهم غذا در هزینه خانوار در متوسط چهار سال گذشته ۳۷ درصد کاهش پیدا کرده است. به همین دلیل باتوجه به رکودی که در کشورمان وجود دارد، هیچ تولیدکننده‌ای توان انبار کردن محصولات را به گونه‌ای که در قیمت صنعت غذا تاثیرگذار باشد، ندارد. مرتضوی در ادامه بیان کرد: گران‌شدن کالای ایرانی باعث غیررقابتی شدن و فاصله گرفتن آن از بازارهای جهانی می‌شود.


وی ادامه داد: به نظر من بزرگ‌ترین مشکل صنعت غذای ایران، مکانیزاسیون کشاورزی است. اگر ما در یکپارچه‌سازی زمین‌های زراعی و مدل کشت و آبیاری آن تغییر ایجاد کنیم، با همین مقدار زمین و آب، غذای تعداد بیشتری از افراد را تامین می‌کنیم. در ادامه کاوه زرگران،‌دبیر کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران نیز در مورد درخواست افزایش قیمت توسط برخی صنایع غذایی، گفت: در ابتدای هر سال دولت حقوق و دستمزد را افزایش می‌دهد، کالاهای وارداتی که در صنایع تبدیلی استفاده می‌شوند نیز سه درصد و ارزش افزوده نیز به میزان یک درصد افزایش داشته است که باتوجه به اثرگذاری افزایش‌های دولت در حقوق و دستمزد، متعادل کردن قیمت خواهیم داشت، نه افزایش. نمی‌توان انتظار داشت که مواد اولیه و حقوق افزایش یابد اما صنایع تبدیلی با قیمت قبلی باقی بمانند چراکه باعث زیان انباشته می‌شود و در درازمدت رکود بیشتری در صنایع خواهیم داشت. این فعال اقتصادی در ادامه تاکید کرد: در تمام دنیا نظام عرضه و تقاضا تعیین‌کننده قیمت بازار است اما در کشور ما نظام کاست‌پلاس(افزودن بر هزینه) حاکم است و حتی با کاهش قیمت‌های جهانی تاثیر آن را در کشور مشاهده نمی‌کنیم. زرگران در پایان عنوان کرد: یکی از آفت‌های امروز اقتصاد ما بخشی‌نگری است. عدم وجود نگاه ملی باعث انتقال مشکلات از قسمتی به قسمتی دیگر می‌شود. برخی اصلاحات تنها مسکن مقطعی است و فاصله‌ای که از طریق قیمت‌گذاری‌ها با بازار جهانی ایجاد کرده‌ایم، قطعا باعث لطمه به اقتصاد کشور می‌شود.