پنج اولویت اتاق هشتم

اسدالله عسگراولادی عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران اتاق بازرگانی در دوره هشتم باید پنج اولویت را در راس برنامه‌های خود قرار دهد. تقویت خصوصی‌سازی مهم‌ترین اقدامی است که اتاق بازرگانی به‌عنوان پارلمان بخش خصوصی باید به آن رسیدگی کند. در حال حاضر خصوصی‌سازی به‌طور کامل در کشور اتفاق نیفتاده است؛ بنابراین اتاق هشتم این ماموریت را باید همواره مد نظر داشته باشد. از دیگر وظایف اتاق در هشتمین دوره خود این است که اقتصاد دولتی را به سوی اقتصاد خصوصی هدایت کند. در حال حاضر ۷۵ تا ۸۰ درصد اقتصاد کشور متعلق به دولت است. در حالی که باید این درصد مالکیت به صورت مساوی یعنی ۵۰ درصد به هر دو بخش خصوصی و دولتی تعلق گیرد. در واقع رسالت اتاق باید تحقق این هدف باشد. ممانعت از بنگاهداری بانک‌ها از دیگر وظایف محول شده به اعضای حاضر در اتاق بازرگانی است. این در حالی است که متاسفانه در حال حاضر بانک‌ها به سوی بنگاهداری پیش می‌روند. از سوی دیگر به عقیده من جایز نیست بنگاه‌های دولتی پول‌های خود را در کارهای دولتی به کار ببرند. بلکه باید به سرمایه‌گذاری در بانک‌ها روی بیاورند و بانک‌ها نیز در این راستا برنامه‌ریزی مناسب صورت دهند.

اشتغال‌زایی از دیگر مواردی است که در اتاق بازرگانی باید مورد توجه واقع شود. بر اساس آمار اعلام شده، هم‌اکنون ۴۰ میلیون نفر زیر سن ۴۰ سال در کشور وجود دارد. هرچند دولت اعلام کرده است جمعیت بیکار کنونی، تنها یک میلیون نفر است، اما آنچه در جامعه مشهود است حاکی از جمعیت بیکار ۵ میلیون نفری است. هر جوانی که وارد جامعه می‌شود، نیازهایی را برای خود تعریف می‌کند که چنانچه بتوان شرایط اشتغال را برای این قشر ایجاد کرد،‌ می‌توانند به جای آنکه صرفا مصرف‌کننده باشند،‌ در راستای تولید مورد استفاده قرار بگیرند. این امر نیز یکی از وظایف اتاق بازرگانی شمرده می‌شود که در دوره هشتم باید مورد پیگیری قرار گیرد.

با آغاز به کار اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ضروری است که ابتدا به تشکیل کمیسیون‌های تخصصی پرداخته شود. هر چند در اتاق جدید بیش از نیمی از افراد تازه‌وارد هستند، اما انتظار می‌رود در کمیسیون‌های اتاق بازرگانی افراد متخصص، کارشناس و با تجربه حضور یابند. کسانی که در اتاق بازرگانی حضور می‌یابند، باید برای رسیدگی به امور بخش خصوصی وقت بگذارند. من این خواسته را از اعضای دولتی حاضر در اتاق بازرگانی هم دارم. از بخش دولتی خواهشمندم در اتاق بازرگانی حضور مستمر داشته باشند و به جلسات هیات نمایندگان که هر ماه یک‌بار در اتاق برگزار می‌شود، اکتفا نکنند. به علاوه در شوراهایی همچون شورای گفت‌وگو و شورای پول و اعتبار که بخش خصوصی نیز مداخله می‌کند، نباید تنها به حضور رئیس اتاق بازرگانی بسنده کرد؛ چراکه قطعا این مقام مسوول از ریز و درشت مشکلات بخش خصوصی و تولیدکنندگان و صادرکنندگان آگاه نیست. بنابراین به نظر می‌رسد حضور متخصصان در حیطه‌های مختلف بنا به موضوع مورد بررسی در شوراها و تصمیم‌گیری در این راستا ضروری است.