احسان شادی

رشد تولیدات صنعتی در ۲سال گذشته شتاب لازم را تجربه نکرد و در محقق ساختن پیش‌بینی‌های قانون برنامه چهارم توسعه ناتوان نشان داد. درباره دلایل رشد ناکافی تولیدات صنعتی، بحث‌های گوناگونی شده و کارشناسان اقتصادی، فعالان صنعتی و مدیران دولتی دلایل درونی و محیطی را که منجر به رشد ناکافی صنعت شد کالبدشکافی کرده‌اند. اکنون مدیریت ارشد وزارت صنایع و معادن به عنوان بالاترین مقام اجرایی و سیاست‌گذاری صنعتی کار دشواری پیش‌رو دارد. او از یک طرف باید بتواند مسیر رشد شتابان در فعالیت‌های صنعتی در مدت باقی‌مانده از عمر دولت نهم را هموار کند و از طرف دیگر گذشته نه چندان کامیاب ۲سال اخیر را جبران کند. واقعیت این است که بالاترین مقام وزارت صنایع و معادن هرگز نمی‌تواند معجزه کرده و برخی واقعیت‌های متصلب شده را در کوتاه‌مدت نرم و به شرایط صددرصد آرمانی تبدیل کند. آنچه در روزهای آینده می‌توان درباره صنعت و فعالیت‌های صنعتی انجام داد تا شرایط سخت به وضعیت آسان تبدیل شود، نوعی رفتار اعتمادساز از سوی مقام‌های صنعتی است.

مدیران وزارت صنایع و معادن می‌توانند اعتمادسازی را در ابعاد گوناگون انجام داده و حرکت کنند.

یکی از راه‌های اعتمادسازی در توسعه صنعتی این است که معلوم شود سیاست‌های اتخاذ شده توسط بالاترین مقام سیاست‌گذاری شفاف و برای یک دوره معین با فرض ثابت بودن شرایط، از ثبات برخوردار خواهد بود. در صورتی که این کار انجام شده و با صلابت به فعالان صنعتی ابلاغ و اعتماد آنها جلب شود احتمال توسعه سرمایه‌گذاری افزایش می‌یابد. یک مسیر دیگر اعتمادسازی این است که در یک فرصت مناسب و کوتاه‌مدت از اعضای تشکل‌های صنعتی نیرومند و سابقه‌دار و قدرتمند دعوت شود تا آنها مشکلات عینی را که با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کنند را یادآور شوند و انتظارات خود را تشریح کرده و راه تعامل هموارتر شود. چانه‌زنی نیرومند مقام‌های صنعتی در کابینه برای هموار شدن راه تامین نقدینگی صنعت که در ۲سال گذشته تحت‌الشعاع طرح‌های زودبازده قرار گرفته است یک راه دیگر اعتمادسازی است. واقعیت این است که فعالان صنعتی با توجه به شرایط گذشته احساس خوبی در این زمینه نداشته و گمان می‌کردند به میزان کافی ‌از آنها حمایت نمی‌شود.