هشت سیاست دولت برای توسعه صنعت پوشاک
گروه صنعت و معدن-دولت نهم برنامه‌هایش را برای صنایع نساجی و پوشاک اعلام کرد. استراتژی توسعه صنعتی سندی است که بعد از چندین ماه تلاش کارشناسان اقتصادی و صنعتی تدوین و نهایی شد. دولت ، مردم و اهالی صنعت و تولید از این پس با تکیه بر نوشته‌های این سند عمل می‌کنند. استراتژی توسعه صنعتی جزوه‌ای است از سیاست‌ها ،برنامه‌ها، اهداف، چشم‌انداز و اقداماتی که بخش تولید و صنعت باید آنها را محقق کند.
جزییات این سند ملی در بخش صنعت نساجی و پوشاک به شرح زیر است:
۱ - هدفمند کردن طرح‌های سرمایه‌گذاری: در این راستا باید اولویت‌های سرمایه‌گذاری و شاخص‌های حمایتی برای صنایع مختلف تعیین شود. این شاخص‌ها باید به منظور اعمال حمایت‌های منطقی و برقراری مشوق‌های متناسب با درجه اهمیت و اولویت هر یک از شاخه‌ها و زیرشاخه‌های بخش صنعت تعیین شود.
۲ - دولت در برنامه‌ریزی که برای آینده بیست ساله صنایع در کشور انجام داده است تصمیم دارد از این به بعد جواز تاسیس طرح‌های سرمایه‌گذاری جدید در هر زمینه را با توجه به نیاز بازارهای داخلی و پیش‌بینی واقعی از سهم بازارهای جهانی (خصوصا بازار منطق) و همچنین با توجه با مجموعه ظرفیت واحدهای موجود صادر می‌کند.
۳ - با بهره‌گیری از مزیت نسبی کشور در زمینه توان تولید الیاف مصنوعی استفاده از تکنولوژی‌های نوین و بسترسازی دولت به منظور تامین سایر مواد اولیه مورد نیاز نسبت به تکمیل زنجیره ارزش افزوده و ایجاد خوشه صنعتی اقدام شود.
۴ - با توجه به فرهنگ غنی و قابلیت خلاقیت‌های هنری در کشور می‌بایست زمینه و زیرساخت‌های لازم به منظور صادرات مجدد در صنایع پوشاک فراهم شود.
۵ - صنایع پوشاک به عنوان حلقه پایانی زنجیره ارزش این مجموعه صنایع بایستی به صورت فزاینده رشد و توسعه یابد.
۶ - با حمایت‌های تعرفه‌ای موثر در مقابل واردات، افزایش رقابت‌پذیری صنایع داخلی مورد توجه قرار گیرد.
۷ - با بهره‌گیری از پتانسیل‌های موجود در زمینه مواد اولیه ، نیروی کار هزینه نیروی انسانی و انرژی مناسب نسبت به تولید رقابتی و صادرات نساجی و پوشاک به بازارهای جهانی اقدام لازم به عمل آید.
۸ - با امکان سنجی واحدهای موجود از لحاظ فرآیند تولید فناوری تجهیزات و نیروی انسانی به روز شود.
همان طور که در بالا تشریح شد دولت هشت سیاست جدید را برای توسعه کمی و کیفی صنعت پوشاک تدوین کرده و همه مجبور هستند برای به نتیجه رسیدن آن همه توان خود را به کار گیرند.
مایه بسی امیدواری است که سرانجام دولت برای صنایع نساجی و پوشاک برنامه‌ریزی بلند مدت انجام داد .تا پیش از این وضع به این گونه بود که هر زمان که مشکلی حاد در واحدهای نساجی به وجود می‌آمد دولت بلافاصله به فکر می‌افتاد و کمک می‌کرد.
مدیران صنعت نساجی و پوشاک که همواره یکی از دغدغه‌های بجایشان عدم توجه جدی مقامات تصمیم گیرنده به مشکلات این صنعت بود حالا مواجه هستند با کتابی که دولت آن را برای توسعه صنایع از جمله نساجی و پوشاک نوشته است.
دولت این بار خیلی خوب و حساب شده نقشه راه توسعه نساجی و پوشاک را ترسیم کرده است. توجه به مد و ایده‌های نوین و طراحی هنرمندانه در پوشاک از جمله سیاست‌هایی است که دولت به آن توجه کرده است.
هدفمند کردن سرمایه‌گذاری‌ها نیز برنامه‌ریزی اصولی دیگری است که انصافا عمل به آن تا حد زیادی از مشکلات خواهد کاست.
راهنمایی و هدایت سرمایه‌ها به بخش‌هایی از صنایع نساجی و پوشاک که تاکنون مورد بی‌توجهی قرار گرفته و مانع شدن از ورود سرمایه به بخش‌هایی که طی چند سال گذشته بیشتر مورد توجه بوده از جمله مزایای این برنامه دولت است.
به نظر می‌رسد از این به بعد صنعت پوشاک بیشتر مورد توجه دولت قرار بگیرد.
پوشاک به عنوان حلقه واسط بین مصرف کننده و تولید کننده بخش‌های بالا دستی در صنعت نساجی می‌تواند در انتقال سلیقه و نیاز جامعه نقشی اساسی ایفا کند.
ارسال نظر