گروه انرژی- در شرایطی که احداث هر انشعاب گاز برای مناطق دور افتاده کشور ۷ میلیون تومان هزینه دارد، شرکت گاز درصدد است تا از طریق احداث واحدهای «مینی ال.ان.جی» گاز را به این مناطق منتقل کند؛ به طوری که مدیرعامل شرکت ملی گاز از احداث واحدهای «مینی ال.ان.جی» (گاز مایع) در ۶ نقطه دور افتاده شهری و روستایی استان‌های شمالی و غربی کشور به صورت آزمایشی خبر می‌دهد. «جواد اوجی» با تاکید بر اینکه به زودی قرارداد ساخت واحدهای «مینی ال.ان.جی» به صورت پایلوت با یک شرکت اروپایی بسته می‌شود، اظهار داشت: «در صورت مثبت بودن این طرح، تمام شهرها و روستاهای دور افتاده کشور به این سامانه سوخت‌رسانی مجهز خواهند شد.»

وی در گفت‌وگو با «شانا» با بیان اینکه هم اکنون شرکت ملی گاز برای گازرسانی به برخی روستاهای کشور مجبور به احداث بیش از ۱۳۰ کیلومتر خط لوله است، گفت: «بر اساس برنامه‌ریزی‌ها، شرکت ملی گاز ایران برای بهره‌مندی این روستاها از انرژی، گاز را در قالب طرح‌های «مینی ال.ان.جی» به این روستاها ارسال خواهد کرد.»

به گفته وی، هم اکنون احداث هر انشعاب گاز در روستاهای دور افتاده و سخت گذر کشور برای شرکت ملی گاز بیش از ۷ میلیون تومان تمام می‌شود؛ از این رو بهترین و ارزان‌ترین روش برای گازرسانی به این روستاها استفاده از طرح‌های «مینی ال.ان.جی» است.

وی درباره نحوه اجرای طرح‌های «مینی ال.ان.جی» در کشور تصریح کرد: «بر اساس برنامه‌ریزی‌ها، بعد از مایع شدن گاز طبیعی در واحدهای «مینی ال.ان.جی» واقع در انتهای خطوط لوله سراسری، «ال.ان.جی» تولیدی با استفاده از کامیون‌های مخصوص به روستاهای مورد نظر حمل می‌شود.» مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با بیان اینکه هر متر مکعب گاز به صورت «ال.ان.جی» معادل ۶۰۰ متر مکعب گاز طبیعی است، گفت: «در بازدیدی که از طرح‌های «مینی ال.ان.جی» در یکی از کشورهای اروپایی داشتیم، مخازن این سوخت علاوه بر کاربرد در روستاهای دور افتاده در شهرها و سازمان‌های دولتی نیز نصب شده بود.»

معاون وزیر نفت در امور گاز با اشاره به اینکه از مجموع ۱۳ هزار و ۷۰۰ روستای کشور، بیش از هشت هزار و ۸۱۲ روستا از گاز بهره‌مند هستند، ادامه داد: «هدف اصلی از اجرای طرح‌های «مینی ال.ان.جی»، ایجاد واحدهای کوچک مایع سازی گاز با هدف تامین انرژی پاک در نقاط دور افتاده و محروم کشور است.»

«اوجی» تصریح کرد: «هزینه طرح‌های «مینی ال.ان.جی» نسبت به واحدهای بزرگ تولیدی آن مانند «ایران ال.ان.جی» و «پارس ال.ان.جی» بسیار کمتر است، ضمن آن که فناوری ساده‌تری دارد و در اختیار شرکت‌های بیشتری است؛ در نتیجه جذب آن برای کشور ممکن و ساده‌تر از سایر فناوری واحدهای بزرگ است.»