غلامرضا کیامهر

خبرهایی که هر از گاهی درباره خطرناک بودن مصرف نوعی از انواع پرمصرف‌ محصولات صنایع غذایی در رسانه‌های عمومی منتشر می‌شود، این صنایع را با بحران سلب اعتماد عمومی، مواجه ساخته است. تازه‌ترین خبری که در این ارتباط به نقل از یکی از کارشناسان ارشد اداره تغذیه وزارت بهداشت و درمان در رسانه‌ها منتشر شده، مربوط به استفاده از مواد رنگی خطرناک در تولید سوسیس و کالباس است. کارشناس مزبور، مطابق معمول، بی آن که نام و نشان تجاری تولیدکننده خاصی را ذکر کند اظهار داشته که بعضی از تولیدکنندگان غیرمجاز و زیرپله‌ای به منظور خوش‌رنگ کردن تولیدات خود و فریب دادن مصرف‌کنندگان، از رنگ‌های غیرخوراکی خطرناک در تولید سوسیس و کالباس استفاده می‌کنند. چند ماه قبل از سال ۸۹ نیز رییس موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی تهران در یک اظهارنظر جنجالی خبر از آلوده بودن برنج‌های وارداتی به سم آرسنیک و خطرناک بودن مصرف سوسیس و کالباس تولیدی کارخانه‌های فرآورده‌های گوشتی کشور داد که برای مدتی توجه عمومی را به خود جلب کرد، ولی بی آن که تکلیف آن اظهارنظرها با معرفی نام تجاری برنج‌های آلوده یا کارخانه‌های تولیدکننده سوسیس و کالباس آلوده و خطرناک روشن شود، موضوع به یک‌باره به دست فراموشی سپرده شد. چند ماه پیش از آن هم، گزارشی به اثبات نرسیده از آلوده و غیربهداشتی بودن آب معدنی‌های تولیدی داخل کشور از قول افرادی که از منظر قانونی جزو مقام‌های مسوول محسوب می‌شوند و باید در همه حال پاسخگوی اظهارات خود باشند، در رسانه‌های عمومی انتشار پیدا کرد که طبق معمول آن گزارش هم، بی آن که تولیدکننده خاصی روی صندلی نشانده شود، بعد از مدتی فروکش کرد و باز طبق معمول کسی از آن مقام‌های مسوول درباره صحت و سقم اظهاراتشان توضیحی نخواست و یقینا طی روزها و هفته‌های آتی کسی از کارشناس ارشد تغذیه وزارت بهداشت و درمان که به تازگی حکم به آلوده و سرطان‌زا بودن سوسیس و کالباس‌های غیرمجاز داده است، توضیحی نخواهد خواست.اگر داستان آلوده بودن برنج‌های وارداتی یا فرآورده‌های گوشتی واقعیت دارد، باید پرسید چه دست‌هایی در کار است که اجازه نمی‌دهد نام و مشخصات برنج‌ها و سوسیس و کالباس‌های آلوده و واردکنندگان و تولیدکنندگان آنها صریح و شفاف به مردم معرفی شوند تا مصرف‌کنندگان تکلیف خود را با این مواد غذایی آلوده بدانند و اگر هم این گزارش‌ها صحت ندارد، چرا مراجع مسوول برای دفاع از حقوق تولیدکنندگان فرآورده‌های گوشتی یا واردکنندگان برنج و نیز به منظور دادن آرامش خاطر به مصرف‌کنندگان آن را تکذیب نمی‌کنند و نشردهندگان این قبیل گزارش‌های کذب را طبق قانون تحت‌پیگرد قرار نمی‌دهند. اصولا مطرح کردن موضوعی به نام تولیدکنندگان غیرمجاز فرآورده‌های گوشتی از سوی یک مقام مسوول وزارتخانه‌ای که وظیفه ذاتی آن حفاظت از سلامت و بهداشت مردم است، چیزی جز عذر بدتر از گناه نیست، چه با وجود آن همه سخت‌گیری‌های قانونی که در مورد صدور مجوز برای تاسیس کارخانه‌های تولید مواد غذایی اعمال می‌شود، چگونه کسانی جرات می‌کنند که به دور از چشم ماموران قانون، به صورت غیرمجاز و زیرپله‌ای اقدام به تولید و توزیع فرآورده‌های گوشتی کنند، آیا عدم‌شفاف‌سازی درخصوص نام و نشان دقیق تولیدکنندگان غیرمجاز و غیربهداشتی فرآورده‌های گوشتی یا هر ماده غذایی دیگر ظلمی آشکار در حق صنایع غذایی کشور و اکثریت تولیدکنندگان که کلیه موازین بهداشتی را رعایت می‌کنند، محسوب نمی‌شود؟ آیا در شرایطی که اغلب صنایع ما دارند با انواع مشکلات دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، نشاندن صنایع غذایی کشور بر صندلی اتهام برخلاف مصالح و منافع ملی ما نیست.

* سایت خبری خبر آنلاین ۲۹/۲/۸۹ به نقل از حامد پورآرام، کارشناس ارشد اداره تغذیه وزارت بهداشت