گروه انرژی- یک کارشناس نسبت به فرجام طرح «تعیین تکلیف چاه‌های آب قدیمی‌فاقد پروانه بهره‌برداری» ابراز نگرانی کرد. به گزارش خبرنگار ما، به موجب این طرح که با قید یک فوریت، به کمیسیون آب و کشاورزی مجلس شورای اسلامی‌ارجاع شده، کلیه چاه‌های بدون پروانه به تاریخ پایان سال ۸۵ باید بر اساس پتانسیل آبی دشت مرتبط، تعیین تکلیف شوند. کارشناسان معتقدند این طرح به هیچ عنوان با مبانی علمی، فنی و اجتماعی منطبق نیست و علاوه بر تشویق متخلفین و افراد سودجو در زمینه حفر چاه‌های غیرمجاز جدید، صاحبان چاه‌های پروانه دار قدیمی‌را با خطر از بین رفتن سرمایه‌گذاری‌های انجام شده روبه‌رو می‌سازد. در این رابطه یک کارشناس رسمی‌دادگستری در رشته مهندسی آب در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «کشور ایران در یک منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد و متوسط میزان بارندگی در سال ۲۵۰ میلیمتر است که توزیع زمانی و مکانی آن در سطح کشور نامناسب است.» «محمدعلی صادقی اصفهانی» در ادامه گفت: «بنابراین نیاز تمدن‌هایی که در مناطق خشک کشور واقع شده‌اند، تماما بر اساس استفاده از آب‌های زیرزمینی و قنات تامین می‌شود.» وی اظهار داشت: «اما در حال حاضر اکثر این سفره‌های زیرزمینی در این مناطق، به دلیل برداشت بی رویه آب با حفر چاه‌های عمیق در مرز خشک شدن قرار دارند. این در حالی است که حفر چاه‌ها باید بر اساس پتانسیل آبی دشت مربوطه انجام شود.» به گفته «صادقی اصفهانی» برخی از این چاه‌ها مجاز و برخی دیگر نیز غیرمجاز هستند که بر اساس طرحی که با قید یک فوریت به کمیسیون آب و کشاورزی ارجاع شده، در صورت تصویب در صحن علنی مجلس، چاه‌های غیرمجاز نیز پروانه بهره برداری خواهند گرفت. این کارشناس در ادامه در مورد تبعات تصویب این طرح در مجلس اظهار داشت: «افت آب سفره‌های زیرزمینی اولین مشکل تصویب این طرح است. پیش از این عمق چاه‌ها در این مناطق ۱۲۰ متر بود؛ اما به دلیل برداشت بی رویه و افت آب، عمق چاه‌ها به ۳۰۰ متر افزایش یافته است.» وی ادامه داد: «افزایش عمق چاه‌ها علاوه بر صرف انرژی بیشتر نیازمند صرف هزینه بیشتر برای برداشت آب نیز می‌شود.»

«صادقی اصفهانی» در مورد دیگر تبعات تصویب این طرح توضیح داد: «تغییر کیفیت آب و هجوم آب شور به سفره‌های زیرزمینی و نشست زمین از دیگر تبعات افزایش بی‌رویه آب از سفره‌های زیرزمینی است.» وی با اشاره به نشست زمین در رفسنجان به دلیل برداشت بیش از اندازه آب از سفره‌های زیرزمینی گفت: «در این منطقه به دلیل نشست زمین، تعدادی از خانه‌ها ترک برداشته‌اند. علاوه بر این نشست زمین باعث ترک خوردن راه‌ها نیز خواهد شد.» به گفته وی، علاوه بر موارد ذکر شده امکان جایگزینی و جبران آب برداشت شده با حفر چاه‌های زیاد بدون توجه به پتانسیل آبی دشت نیز وجود نخواهد داشت و در نهایت تمدن‌های منطقه باید جمع شوند.