ضرردهی کارخانه‌های سوسیس، کالباس و ماکارونی

معاون شهرک فن‌آوری صنایع غذایی و بیوتکنولوژی شمال شرق کشور معتقد است: تعدد مراجع تصمیم‌گیری در صنعت غذای کشور برای صنعتگران مشکل‌ساز است.

به گزارش ایسنا، سعید داوودیان با بیان این مطلب، افزود: گاهی تصمیم‌گیری مراجع مختلف باعث متضرر شدن یک صنعت خواهد شد و بدون شک در صنعت غذا نیز تعدد مراجع تصمیم‌گیری وجود دارد. داوودیان ادامه داد: به عقیده برخی، تمرکز در تصمیم‌گیری نیز مساله ساز خواهد شد.

وی با بیان اینکه به متقاضی تولید هر محصول غذایی مجوز تولید داده می‌شود، اظهار کرد: موضوع توجیه‌پذیر بودن تولید از نظر اقتصادی موضوع مهمی است که فراموش شده است و هنگامی که خط تولید محصول مشابه با ۵۰‌درصد ظرفیت اسمی خود تولید می‌کند چرا باید مجوز جدید صادر شود در حالی ‌که باید انرژی را به سمت فعال کردن ظرفیت تولید به کار نگرفته شده برد.

معاون شهرک فن‌آوری صنایع غذایی و بیوتکنولوژی شمال شرق کشور به تولید سوسیس و کالباس در این زمینه اشاره و بیان کرد: دادن مجوزهای بسیار برای تولید این محصول باعث اشباع شدن بازار و در نتیجه پایین آمدن کیفیت آن شده و تولیدکننده مجبور است برای باقی ماندن در بازار، قیمت تمام شده را پایین بیاورد که خود به خود کاهش کیفیت را به دنبال دارد.

داوودیان شرط مهم حضور ایران در WTO در زمینه مواد غذایی را با کیفیت بالا و قیمت پایین دانست و اظهار کرد: برای رقابت در این عرصه راهی به جز ارتقای سطح صنایع غذایی کشور نیست وگرنه بازارهای داخلی را نیز از دست خواهیم داد و محصولات با کیفیت بالا و ارزان خارجی بازارهای ما را تسخیر خواهند کرد.

وی به مطرح شدن موضوع سلامت در زمینه محصولات غذایی اشاره کرد و گفت: امروزه مشتری به خواص و ویژگی‌های ماده‌ای که مصرف می‌کند، حساس شده است و از یاد بردن این موضوع نقش مهمی در از دست دادن بازارها دارد.

وی با تاکید بر اینکه استعدادی که در سازمان WTO برای ایران در نظر گرفته شده است، فقط بر روی محصولات خام کشاورزی است، گفت: فرآوری این محصولات از اهمیت بالایی برخوردار است و جا برای این کار در کشور بسیار است.

وی گفت: ایران روی تولید محصولات کشاورزی کار خاصی انجام نداده و کیفیت این محصولات به علت خاک مناسب است.

داوودیان افزود: خاک مناسب و آب و هوای متفاوت در ایران باعث تولید محصولات کشاورزی با کیفیت‌های متفاوت شده است.

وی با بیان اینکه برخی محصولات مانند زعفران، زرشک و زیره خاص ایران است، گفت: موضوع فرآوری روی این محصولات خیلی مهم خواهد بود در حالی که بیشتر این محصولات به صورت فله‌ای و نامناسب صادر می‌شود.

وی توجه به بحث توجیه پذیر بودن طرح‌های راه اندازی خط تولید مواد غذایی را از لحاظ اقتصادی بسیار مهم دانست و افزود: مثال واضح در این خصوص ماکارونی است. در ابتدای ورود این محصول به کشور و استقبال زیاد مردم از‌ آن خیلی‌ها به تولید ماکارونی پرداختند و هم اکنون به جایی رسیده است که بازار اشباع شده و بسیاری از کارخانه‌ها در حال ضرردهی هستند.

داوودیان با اشاره به انعطاف ناپذیر بودن خط تولید ماکارونی، اذعان کرد: در صورت توقف خط تولید هیچ استفاده‌ای از دستگاه‌های تولید این محصول نمی‌توان کرد در حالی که اگر قبل از شروع به تولید، روی توجیه‌پذیری آن کار می‌شد، اینچنین نتیجه‌ای حاصل نمی‌گشت.

وی همچنین گفت: در حالی که بسیاری از کارخانه‌ها در حال ضرردهی هستند برخی نیز با ایجاد تنوع در محصولات خود و بالا بردن کیفیت موفق عمل می‌کنند و حتی موفق به صادرات ماکارونی شده‌اند و در بازارهای خارجی با محصول مشابه رقابت می‌کنند.

معاون شهرک فن‌آوری صنایع غذایی و بیوتکنولوژی شمال شرق کشور خط تولید برخی محصولات را در کشور سنتی دانست و بیان کرد: کمپوت سال‌ها است با یک شکل ظاهری و یک طعم تولید می‌شود در حالی که در دنیا بسته‌بندی و کیفیت خیلی متفاوت است و حتی روی نژاد میوه‌هایی که قرار است به کمپوت تبدیل شود، اصلاحات انجام داده‌اند.

وی با اشاره به این‌که در کشور روی اصلاح نژاد محصولات کشاورزی کاری انجام نشده است، اظهار کرد: متولی این امر دولت است که باید شرایط انجام این کار را از طریق زیر مجموعه‌های خود شامل جهادکشاورزی، مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی و ... فراهم کند.

داوودیان به قراردادی که بین وزارت صنایع و معادن ایران و کشور اندونزی امضا شده است، اشاره و عنوان کرد: یکی از مباحث این تفاهم‌نامه خرید نهال محصولات گرم سیر است که روی نژاد آنها اصلاح صورت گرفته است.

وی با تاکید بر این‌که نباید کارهای انجام شده در دنیا را دوباره تجربه کرد، اظهار کرد: باید هرچه سریعتر این اطلاعات را به کشور منتقل کرد تا زمینه افزایش کیفیت و رقابت‌پذیری محصولات داخلی فراهم شود.

داوودیان مشکل عمده صنعت غذای کشور را شیوه سنتی آن دانست و گفت: افکار سنتی که بر این بخش حاکم است، در مقابل تغییرات مقاومت نشان می‌دهد و تغییر مدیریت در آینده باعث همکاری بیشتر بین دولت و بخش خصوصی خواهد شد و این امر حمایت همه جانبه دولت از صنعت غذایی کشور را می‌طلبد.