نگاه
سرگیجه صنعت غذا
صنعت شکر، صنعت مرغداری، صنعت شیر و گوشت، صنعت روغن نباتی و سایر رشتههای صنعتی مرتبط با غذای مردم از گذشته مشکل داشتند و در دو سال اخیر بر ابعاد مشکلات آنها افزوده شده است.
احسان شادی
صنعت شکر، صنعت مرغداری، صنعت شیر و گوشت، صنعت روغن نباتی و سایر رشتههای صنعتی مرتبط با غذای مردم از گذشته مشکل داشتند و در دو سال اخیر بر ابعاد مشکلات آنها افزوده شده است. چرا چنین اتفاقی رخ داده و مدیران و دستاندرکاران این صنایع با سردرگمی مواجهاند؟ واقعیت این است که دولت فعلی براساس برخی سخنان و وعدههای ناشیانهای که در ابتدای فعالیت خویش داده است، بر سر دوراهی مانده و نمیداند به کدام سو برود. در حالی که نرخ تورم از مهرماه پارسال تا امروز رشد را تجربه کرده و به ۲/۱۶درصد رسیده است و به همین دلیل هزینههای تولید در صنایع یاد شده نیز افزایش را تجربه میکند، دولت امیدوار است با استفاده از برخی راهکارها مانع انتقال این افزایش قیمت به مصرفکنندگان شود که البته ناکام مانده است. یکی از وعدههای دولت به تولیدکنندگان گوشت مرغ و تخممرغ خرید محصولات آنها و پرداخت مابهالتفاوت است که به دلیل گستردگی دیوانسالاری و عدم تجهیز منابع مالی این کار عموما با کندی انجام میشود.
محمد یوسفی، رییس هیاتمدیره اتحادیه مرغداران گوشتی سراسر کشور با انتقاد از عدم انجام تعهدات دولت به این موضوع اشاره کرده و از طولانی شدن زمان پرداخت طلب این صنعت شکایت میکند.
از طرف دیگر، دولت با استفاده از واردات با تعرفه بسیار اندک تلاش کرده است قیمت مصرفکننده را در سطح نازل قرار دهد که این کار نیز با موفقیت همراه نشده و حتی منجر به نگرانی جدی درباره آینده تولید شکر شده است. دولت درباره صنعت لبنیات نیز گونه دیگری برنامهریزی کرد که در نهایت راه به جایی نبرده و این صنعت نیز در شرایط شکنندهای قرار گرفته است.
نایاب شدن ماست کمچرب از فروشگاههای مواد غذایی و محروم شدن تهیدستان از خرید ماست و شیر کمچرب پیامد چنین تصمیمی بود. تولیدکنندگان فرآوردههای لبنی نیز امیدی به بهبود وضعیت ندارند و طرحهای توسعه خود را در شرایط نامساعدی دیده و اشتیاقی ندارند.
۲برابر شدن واردات گوشت قرمز از برزیل در حالی که به دلیل کمبود محصول جو و افزایش قیمت علوفه تولیدکنندگان داخلی را تحتفشار قرار داده است و قیمتها نیز از اراده دولت پیروی نمیکنند. صنعت غذا گیج و سر در گم است و تولیدکنندگان راه ورود به جاده امنیت و آرامش خاطر را پیدا نمیکنند. این سردرگمی نتیجه سیاستهای ارادهگرایانه دولتی است که تصور میکند با اقتدار سیاسی میتواند قیمتها را تحت اراده خویش درآورد.
ارسال نظر