گفت‌وگو با رییس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی
شاید به این زودی‌ها رشد صنعت و معدن دو رقمی نشود
علیرضا بهداد
از جمع ۲۱ نفره کمیسیون صنایع و معادن فقط دونفر مانده‌اند. سیدحسین هاشمی شال و کلاه کرده و قصد خروج دارد خودم را به او می‌رسانم.
تعجب می‌کنم در حالی که دولت لایحه بودجه را به مجلس نداده، وعده دوبرابر شدن بودجه یکی از استان‌ها را می‌دهد
علیرضا بهداد
از جمع ۲۱ نفره کمیسیون صنایع و معادن فقط دونفر مانده‌اند. سیدحسین هاشمی شال و کلاه کرده و قصد خروج دارد خودم را به او می‌رسانم. آقای مهندس مدتی است سکوت کرده‌اید، سبب چیست؟
سبب من نیستم. اتفاقا زیاد مصاحبه می‌کنم به ویژه بعد از رفتن آقای طهماسبی، روزنامه شما سراغی از من نگرفته است. اما فکر کنم الان فرصت خوبی باشد برای حرف زدن.
ظاهرا به این نتیجه رسیده‌اید که آقای محرابیان در سیستم باشد؟
بله، چاره‌ای نیست، فرصت زیادی باقی نمانده ایشان برنامه‌های خود را ارائه داده‌اند و فکر کنم رای هم بیاورند.
اما بر سر قضیه نفلین سینیت و ۸طرح فولادی استان شما را کمی نگران کرد.
بله، ولی دیدید که سرانجام نهایی شد و قرارداد آن به امضا رسید.
درخصوص تغییر و تحولات احتمالی در سطح معاونان این وزارتخانه هم صحبتی شده است؟
تاکید کمیسیون صنایع و معادن بر ابقای مدیران ارشد این وزارتخانه است. به نظر من هرگونه تغییر و تحول در ایمیدرو، ایدرو و خودروسازها به هیچ وجه نفعی برای کشور در بر نخواهد داشت. به آقای محرابیان توضیحات لازم را در این خصوص داده‌ایم و گفته‌ایم که تغییر در سطح معاونت‌های این وزارتخانه غیرضروری و دلیل قانع‌کننده‌ای برای این کار وجود ندارد.
چطور شد که سیدحسین هاشمی، عضو فراکسیون اقلیت مجلس (اصلاح‌طلبان) حامی محرابیان شد؟
من دنبال صنعت هستم، به شخص کاری ندارم. هر کس بتواند به صنعت و معدن کشور کمک کند قدم‌خیر برداشته است. البته این نوع نگاه را همه اعضای کمیسیون دارند، نگاه سیاسی به صنعت و معدن در کمیسیون ما وجود ندارد.
آقای محرابیان درخصوص رشد بخش صنعت و معدن چه وعده‌ای داده است؟
ایشان در جلسه گفت میزان رشد بخش صنعت و معدن در حال حاضر ۸درصد است حالا کاری نداریم به ۸درصد این وزارت یا ۵/۴درصد بانک مرکزی، مهم این است که عقبیم و اتوماتیک‌وار داریم از هدف فاصله می‌گیریم به همین جهت نگرانی‌هایی بر ایمان به وجود آمده که به این زودی‌ها رشد دورقمی نداشته باشیم.
چرا نگرانید؟
براساس سند چشم‌انداز کشور باید تا ۲۰سال آینده قدرت اول اقتصادی منطقه باشیم این فعلا یک شعار است و اگر تحرک بیشتری به خرج ندهیم نمی‌توانیم آن را محقق کنیم، چون کشورهای منطقه بیکار ننشسته‌اند.
چه باید کرد؟
این چه باید کرد، پرسش تکراری اما مهمی است، باید سیاست‌ها و نگاه‌های حاکم بر بخش صنعت و معدن عوض شود.
بهتر است خودمان را با واقعیت‌های دنیا سازگار کنیم چرا که مزیت‌های فراوانی در کشور داریم.
بالطبع مدیران ما هم نگاهی ایدئولوژیک دارند، با این نگاه می‌توانیم خودمان را با واقعیت‌های جهان منطبق کنیم؟
نگاه ایدئولوژیک اتفاقا خوب است. بحثی که من می‌کنم ساختار مدیریتی است که باید اصلاح شود. الان در شرایطی به سر می‌بریم که باید فضایی آرام برای سرمایه‌گذاران در کشور ایجاد شود تا آنها به هیچ وجه نگرانی از آینده نداشته باشند. این فضا زبان مشترک مجلس، قوه قضاییه و دولت را می‌طلبد اگر این سه زبانشان مشترک و هم صدا شد می‌توان امیدوار بود، اما اگر صداهای مختلف شنیده شود اوضاع از این هم بدتر خواهد شد.
از طرفی جای خالی بخش‌خصوصی در کشور ما هنوز به چشم می‌خورد به رغم اینکه گفته می‌شود توان این بخش افزایش پیدا کرده اما این افزایش توان بیشتر در تفاهم‌نامه‌ها است و هنوز اجرایی نشده است.
نمونه‌های از این صداهای مختلف را می‌گویید؟
به عنوان مثال همین حرکت آقای احمدی‌نژاد در سفر به بیرجند، من تعجب می‌کنم در حالی که دولت لایحه بودجه را به مجلس نداده چگونه وعده دو برابر شدن بودجه یک استان را به مردم می‌دهد. از طرفی ایشان اعلام کرده دو کارخانه فولاد در استان خراسان جنوبی می‌سازد، این در حالی است که در منطقه شرق و شمال شرق کشور کارخانه‌های فولاد زیادی درحال ساخت است که به نظر من این دو کارخانه جدید اصلا اقتصادی نیست.
۸طرح فولادی را اقتصادی می‌دانید؟
اصولا کارخانه‌های فولادی که نزدیک خط آهن و معادن ساخته می‌شوندکاملا اقتصادی‌اند.
کارخانه‌های که در شهر شما قرار دارد (فولاد آذربایجان- میانه) آیا اقتصادی است؟
بله، مواد اولیه را به راحتی می‌توان از اوکراین وارد کرد و از طریق خط آهن موجود هم حمل‌ونقل را انجام داد.از طرفی یکی از هشت طرح فولادی هم در کنار این کارخانه احداث می‌شود تا شمش فولاد مورد نیاز کارخانه را تامین کند.
اشاره کردید به غیر اقتصادی بودن برخی از وعده‌های دولت، مشکل تامین برق بخش صنعت و معدن یک چالش اساسی است. برق این پروژه‌ها از کجا تامین خواهد شد؟
ایجاد زیربناها بر عهده دولت است. اما الان تامین برق صنعت و معدن تقریبا بدون متولی است به نظر من بهتر است شخص رییس‌جمهور در این قضیه پا در میانی کرده و مشکل برق صنعت را حل کند چرا که بخش‌خصوصی نباید وقت خود را برای این امور بگذارد.
یادی کنیم از آقای طهماسبی، انتقادی از ایشان ندارید؟
بهتر است در مورد وی بحث نکنیم اگر هم انتقادی باشد نباید بیش از این مطرح کرد چرا که ایشان دیگر رفته‌اند.
اوضاع فعلی صنعت و معدن کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اوضاع این بخش زیاد جالب نیست. توجه کنید تسهیلات ارائه شده به بخش صنعت و معدن در سال گذشته ۴درصد کمتر از سال ۸۴ بود و این در حالی است که باید برای رسیدن به رشد دو رقمی تسهیلات بیشتری اختصاص داد. از طرفی می‌بینید که در بخش تجارت و بازرگانی ۶۰درصد افزایش تسهیلات داشته‌ایم این روند نشانی از رسیدن به رشد دو رقمی را در بر ندارد.
راه برون رفت از این وضعیت چیست؟
باید دولت اقتصاد را به عنوان یک علم قبول کند. اقتصاد دستوری محکوم به شکست است. این علم با عقل و تدبیر باید در جامعه پیش رود.
ارسال نظر