هپکو می‌تواند، نمی‌تواند

علیرضا بهداد

هپکو به عنوان تنها سازنده ماشین‌آلات معدنی و عمرانی مدعی است می‌تواند نیاز بخش معدن را تامین کند اما مسوولان وزارت صنایع و معادن معتقدند این شرکت تنها در ساخت لودر و بولدوزر آن هم بالاتر از قیمت وارداتی قادر است به بخش معدن کمک کند.

هپکو در پاسخ به این ایراد مسوولان می‌گوید: ما سازنده محصولات کوماتسو ژاپن و ولوو سوئد و لیبهر آلمان هستیم و طبعا محصولات تولیدی‌مان با قیمت پایین‌تر و خدمات پس از فروش بهتر به دست مشتری می‌رسد. معدنکاران بخش خصوصی در این رابطه می‌گویند: هپکو می‌خواهد نوعی انحصار را در بازار داخلی ایجاد کند تا محصولات ساخت خودش را به فروش برساند اما معدنکار قادر نیست این محصولات را به قیمت بالا حتی با شرایط لیزینگی خریداری کند.

آنان می‌افزایند: از طرفی نیاز معدن تنها لودر و بولدوزر نیست بلکه ماشین‌آلات دیگری هم هست که هپکو توان تولید آن را ندارد.

یک منبع آگاه در هپکو پاسخ می‌دهد هر چه را بخواهند می‌توانیم تامین کنیم. اگر تعداد تقاضا بالا باشد در کارخانه خودمان تولید می کنیم وگرنه می‌توانیم از کارخانه مادر به قیمت پایین‌تری ماشین‌آلاتی که در تحریم نیستند را وارد کنیم.

یکی از اعضای خانه معدن ایران در این باره می‌گوید: حالا که قرار است وارداتی صورت گیرد چرا هپکو واسطه باشد. اجازه بدهند وارد کنندگان مختلفی این کار را بر عهده گیرد تا علاوه بر به وجود آمدن رقابت محصولات متنوع‌تری وارد کشور شود.

این عضو ادامه می‌دهد: معدنکاران بخش خصوصی نمی‌توانند ماشین‌آلات نو را خریداری کنند به همین خاطر ترجیح می‌دهند از ماشین‌آلات دست دوم تمیز استفاده کرده و وارد کنندگان را تشویق کنند تا این نوع ماشین‌آلات را برای آنها وارد کند.

وی می‌افزاید: هپکو تنها تا ظرفیت ۱۰۰ تن می‌تواند ماشین‌آلات را تولید یا وارد کند چرا که بالاتر از این ظرفیت جزو تحریم قرار می‌گیرد و باید از راه دیگری ماشین‌آلات عظیم‌الجثه به داخل کشور وارد شود تا معادن بتوانند میزان استخراج خود را افزایش دهند.

برآیند توانستن یا نتوانستن هپکو این شده که معدنکار نتواند به ماشین‌آلات خود دست یابد و همچنان منتظر باشد تا راهی برای استفاده از تجهیزات مدرن در معدن خود پیدا کند.

بر فرض این که هپکو هم بتواند به نیاز معدنکاران پاسخ گوید کمبود نقدینگی این افراد مانع اصلی است و آنها نمی‌توانند با دست خالی صاحب ماشین‌آلات مورد نیازشان باشند و نتیجه آن می‌شود تا تولید سالانه معادن کشور به‌رغم ذخایر بالا در رقم ۲۰۰میلیون تن ثابت بماند. رقمی که بیش از چهار هزار معدن خصوصی و دولتی کشور در آن دخیلند حال آن که این رقم در کشورهای پیشرفته تولید یک معدن در سال به شمار می‌آید! راه زیادی را باید سپری کنیم تا این میزان تولید حاصل آید.