محمدصادق جنان‌صفت - نشریه بیزنس ویک در روزهای گذشته قدرتمند‌ترین علامت‌های تجاری جهان در سال ۲۰۰۶ را منتشر کرد. در فهرست ۵۰علامت تجاری برتر (برند) جهان، فقط چند شرکت از کشورهای شرق آسیا جای گرفته‌اند و بقیه شرکت‌ها از آمریکا و کشورهای اروپایی‌اند. ارزش برند کوکاکولا ۶۷میلیارددلار است که قدرتمندترین علامت تجاری جهان نیز شده است. همان‌طور که انتظار می‌رفت و براساس فهرست سال‌های قبل هیچ شرکت تازه‌ای به میان غول‌‌ها نیامده است. اما در میان غول‌ها و قدرتمندان تجارت جهان نام «نوکیای فنلاند» در مقام ششم برندهای برتر جهان، جذاب و حاوی نکات پندآموزی است. نکته اول این است که نوکیا در صنعتی فعالیت می‌کند که نسبت به سایر رشته‌های صنعتی، جوان و نوپا است. صنعت مخابرات به ویژه تلفن‌همراه عمر چندان زیادی ندارد و نسبت به صنعت نوشابه‌های گازدار یا اتومبیل سابقه زمانی کمتری دارد. حضور یک شرکت از یک کشور نه چندان نیرومند اقتصادی در مقام ششم علامت‌های تجاری برتر را نشان می‌‌دهد که هرگز هیچ شرکتی نباید ناامید باشد که «روزگاری نه چندان دراز بتواند در میان غول‌های معتبر تجاری قرار گیرد.» نکته دوم این است که نوکیای فنلاند در شرایطی توانسته است به مقام ششم برندهای معتبر جهانی دست یابد که در صنعت مخابرات مدرن، غول‌های قدیمی و جدید متعددی حضور داشته و دارند. این نکته‌ای پندآموز برای مدیران و صاحبان صنعت در کشورهای دیگر از جمله ایران است که نباید از رسیدن به قله‌های کامیابی هرگز ناامید شد و بهانه آورد که خیلی دیر شده است و ما توانایی نخواهیم داشت که جایی در میان بزرگان باز کنیم. نکته بعدی این است که آیا ایران می‌تواند امیدوار باشد روزی یک شرکت از میان شرکت‌ها و بنگاه‌های ایرانی بتواند علامت تجاری برتری حتی در سطح منطقه داشته باشد؟ اگر شرکت جوان و نوپایی مثل نوکیا می‌تواند در میان غول‌ها قرار بگیرد، این امیددر دل‌ها زنده می‌شود که بنگاه‌های ایرانی نیز کامیاب شوند. شرط اصلی این است که به این مسیر بیندیشیم و در راه آن قرار گیریم. به امید آن روز.