اکبر برزگر صدیق*

تا قبل از سال ۸۰ اکثر تولیدات مبلمان به‌طور خودجوش توسط تولیدکنندگان و واسطه‌ها یا بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی و عربی صادر می‌شد تا اینکه عده‌ای به فکر واردکردن مبلمان افتادند و یکی از اهداف این افراد این بود که برای ارتقای کیفیت مبلمان ساخت داخل باید مبلمان خارجی وارد و رقابت ایجاد کرد. این در حالی است که در صنعت مبلمان هزاران تولیدکننده وجود دارد که با بازار نه چندان خوب بین خود رقابتی سخت دارند.

بدین شکل ورود بی‌رویه انواع مبلمان بدون کیفیت (چینی، ترکیه، مالزی) آغاز شد تا این صنعت را به سوی نابودی سوق دهند. بدیهی است با ورود هر کالای خارجی چند فرصت شغلی از دست می‌رود. مثلا با ورود کفش صنف کفاشان و چرم و چسب صدمه می‌بیند و یا با ورود پوشاک صنف خیاطان و نساجی به مصیبت گرفتار می‌شوند اما شاید ندانید که صنعت مبلمان از جمله صنایعی است که می‌توان آن را منبع ایجاد فرصت‌های شغلی بسیاری نامید که به وسیله واردات صدها فرصت شغلی از بین رفته و در نتیجه باعث بیکاری هزاران نفر می‌شود.

به‌طور مثال اگر از ابتدای ساخت مبل شروع کنیم، صرف‌نظر از واردات چوب که برای حفاظت از منابع طبیعی اگر وارد شود بهتر است، فرصت‌های شغلی که از ضایعات چوب مصرفی مبلمان ایجاد می‌شود همگی از بین می‌روند، مانند ساختن انواع کاردک، ذغال و همچنین پوشال که از ضایعات چوب به دست می‌آید و در صنعت دامپروری و مرغداری‌ها کاربرد دارد و همچنین صنایع نئوپان‌سازی و فیبر و روکش و ام‌دی‌اف متضرر و بیکار می‌شوند.

همچنین صنایع رنگسازی و فنرسازی و بست فنر که از ضایعات ورق آهن به دست می‌آید. نیز صنایع میخ‌سازی، نساجی و گونی پلاستیکی و گونی کنفی و نخ‌های فنربندی که باز از ضایعات ساخته می‌شود، همچنین صنایع سوزن منگنه و چسب‌های رزینی و فوری، صنایع اسفنج و فوم و صنعت دکمه‌سازی که آن هم از ضایعات کلیشه‌های چاپی ساخته می‌شود. باز می‌توان به کلک که در زیرسازی مبلمان استفاده می‌شود و از ضایعات پارچه‌های خیاطی و تریکوبافی‌ها و موکت به دست می‌آید و همه این صنایع با افرادی که دست‌اندرکار تولید، توزیع و حمل‌ونقل این کالا هستند، همچنین صنایع ماشین‌سازی که بسیاری از ماشین‌آلات این صنایع را در داخل ایران تولید می‌کند و قشر عظیمی از کارگران شامل، نجار، رنگ‌کار، منبت کار، کلاف‌ساز، رویه کوب، خیاط و همچنین مهندسان و طراحان که در این صنف مشغول به کار هستند، همگی با خطر بیکاری مواجه می‌شوند و علاج کار در این است که به جای ورود مبلمان خارجی زمینه‌های ساخت بهتر آن را در کشورمان فراهم کنیم که باعث تشویق و دلگرمی هنرمندان و استادکاران زبده ایرانی می‌شود.

* مدیر تولید مبل دامون