مهران دبیر سپهری
براساس اعلام بانک مرکزی، شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی در مناطق شهری ایران (سال پایه ۱۰۰=۱۳۸۳) در تیرماه ۱۳۹۱ به عدد ۶/۳۳۶ رسید.

به این ترتیب نرخ تورم ماهانه و نقطه به نقطه به ترتیب معادل 8/1 و 1/27 درصد خواهد بود. براساس اعلام بانک مزبور، نرخ تورم در دوازده ماه منتهی به تیرماه 1391 نسبت به دوازده ماه منتهی به تیرماه 1390 معادل 9/22 درصد است. بالاترین نرخ تورم نقطه‌ای در 16 سال گذشته مربوط به مهرماه 1387 با 5/29 درصد نسبت به ماه مشابه سال قبل بوده است که هنوز برای شکستن آن 4/2 واحد درصد فاصله داریم؛ اگرچه بعید است رکورد فوق طی ماه‌های آینده شکسته شود، زیرا اگر تا پایان سال، نرخ تورم ماهانه به طور میانگین 8/1 درصد باشد، باز هم حداکثر تورم نقطه‌ای در دی ماه امسال به 3/29 درصد خواهد رسید که کمتر از مهر 87 است.
دو عامل اصلی رشد قیمت‌ها عبارتند از رشد نقدینگی و رشد قیمت ارز که در اینجا به بررسی آنها می‌پردازیم. در خصوص نقدینگی، آمار رسمی تنها تا پایان سال ۱۳۹۰ موجود است، اما براساس اخبار غیررسمی، حجم نقدینگی تا پایان خرداد امسال به بیش از ۳۷۴ هزار میلیارد تومان رسیده است که نسبت به ماه مشابه در سال قبل حدود ۲۴ درصد رشد نشان می‌دهد. به عبارت دیگر رشد نقدینگی در دو سال گذشته، تغییرات چشمگیری نداشته است.
اما در خصوص ارز، منحنی پیوست تغییرات قیمت دلار آزاد را در سال 1391 نشان می‌دهد. براساس اطلاعات این منحنی نرخ دلار در 3 ماه گذشته در شرایطی از روند افزایشی برخوردار بوده که قیمت ارز مرجع به‌طور ثابت معادل 1226 تومان بوده است. اما اگر روند افزایشی نرخ ارز آزاد متوقف شود، میانگین نرخ تورم ماهانه در 8 ماه آینده معادل 3/1 درصد خواهد بود (مشابه میانگین ماهانه در دوره قبل از افزایش قیمت ارز) که در این صورت پیش‌بینی می‌شود حداکثر تورم میانگین در بهمن‌ماه امسال معادل 4/25 درصد ثبت شود. در این صورت تورم نقطه‌ای هم از شهریورماه کاهنده خواهد شد (مطابق جدول). براساس فروض فوق نرخ تورم سال 1391 معادل 2/25 درصد پیش‌بینی می‌شود. یادآور می‌شود آمار موجود در جدول تا پایان تیر واقعی بوده و از مرداد به بعد تنها یک پیش‌بینی مبتنی بر فروض است.