استاد حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: اکنون از ۳۰ استان کشور، ۱۵ استان با بیماری سالک درگیر هستند.

مهندس محمدرضا عبائی در گفت‌وگو با ایسنا- اظهار کرد: مهمترین مناطق ایران که بیماری سالک به صورت آندمیک یعنی پایدار در آن‌ها شایع است، می‌توان به استان‌های خراسان رضوی، شمالی و سمنان، شاهرود، دامغان و به ویژه اصفهان و یزد که کانون آن شناخته می‌شوند، نام برد.

وی، با اشاره به اینکه «همه‌گیرشناسی یا اپیدمیولوژی را می‌توان علت بیماری سالک دانست»، ادامه داد: مخزن اصلی این بیماری در مناطق مرکزی ایران نظیر اصفهان و یزد، جوندگانی نظیر موش‌های صحرایی هستند که معمولا علف‌خوار و یا از حشراتی مثل سوسک‌های سیاه بیابانی تغذیه می‌کنند.

عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه «وخامت بیماری سالک به نوع انگل بیماری‌زا بستگی دارد و در هر منطقه متفاوت است»، تاکید کرد: برای مثال در استان‌های خراسان و سمنان نوعی انگل ناقل سالک وجود دارد که در اثر آلودگی به آن، این بیماری با زخم‌های وخیم تری ظاهر می‌شود.

عبائی با تاکید براینکه «همه سنین در معرض ابتلا به سالک قرار دارند»، عنوان کرد: اگر بیماری سالک در یک منطقه از گذشته شیوع ندارد، امکان ابتلا همه سنین به آن وجود دارد.

وی اضافه کرد: اگر از ۷۰ درصد جمعیت مناطقی که این بیماری از گذشته در آن شایع بوده، آزمایش گرفته شود، جای زخم و اسکار ناشی از سالک بر روی این افراد دیده می‌شود، اما ۳۰ درصد جمعیت جای زخمی ندارند، ولی نسبت به این ایمنی ذاتی پیدا کرده‌اند.

عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: عمده کودکان این مناطق در سنین پایین به سالک مبتلا می‌شوند ولی در بزرگسالی نسبت به سالک ایمنی ذاتی پیدا می‌کنند. در این مناطق یکسری روش‌های خاص برای کنترل بیماری وجود دارد که می‌توان براساس تجربه‌های کشورهای مختلف، آن‌ها را مطرح کرد تا مورد استفاده عموم قرار گیرند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.