گروه جهان: کاریکاتورهای مجله فرانسوی شارلی ابدو، بار دیگر جنجال آفرین شد. این مجله این بار به سراغ موضوع پناهجویان سوری می‌رود و با بررسی این موضوع دردسرساز می‌شود. در این باره گفته می‌شود این مجله در یکی از کاریکاتورهایش درباره بحران پناهجویان در اروپا نوشت: «دلیل مسیحی بودن اروپایی‌ها این است که آنها می‌توانند روی آب راه بروند، در حالی که کودکان مسلمان در دریا غرق می‌شوند.»


این مجله در کاریکاتور دیگری با اشاره به آیلان، کودکی که تصویر جنازه او در سواحل ترکیه خبر ساز شد هم نوشت: «پیشنهاد مخصوص: دو غذای کودک به قیمت یک غذا.» در واقع این طور توصیف شده که این کودک در راه رسیدن به اروپا و خوردن غذا جان خود را از دست داده است. این کاریکاتورها به مذاق بسیاری در خارج و حتی در داخل فرانسه خوش نیامد و آن را نژادپرستانه توصیف کردند. یک شهروند فرانسوی در این باره می‌گوید: «چه مجله شارلی ابدو باشد یا هر مجله دیگری، نمی‌توان با چنین موضوعی شوخی کرد.» این کاریکاتورها از سوی بسیاری از رسانه‌ها مورد انتقاد قرار گرفته و نژادپرستانه توصیف شده‌اند. شارلی ابدو این بار با سوژه‌سازی از تصاویر «آیلان کردی» کودک 3 ساله سوری مساله پناهندگان سوری را به شکلی طنز مطرح کرد.


لورن سوریسو (ریس) سردبیر هفته‌نامه با به تصویر کشیدن کودکی روی سطح آب نوشت: پیشنهاد ویژه: «دو وعده غذایی برای کودکان به قیمت یک وعده» و در بالای تصویر نیز نوشت: «بسیار نزدیک به هدف.» ریس در تصویر دیگر تحت عنوان «دلیل اینکه اروپا مسیحی است» با انتشار کاریکاتوری از مردی که روی آب راه می‌رود و کودکی که در آب غرق شده تاکید می‌کند مردی که روی آب راه می‌رود مسیحی و کودکی که غرق شده مسلمان است. برخی می‌گویند وی با این کاریکاتور در صدد است اعلام کند کسی که ارزش زنده ماندن دارد مسیحی است نه مسلمان. اما کاریکاتور سوم که باز هم توسط ریس طراحی شده حاوی تصویری از تابلوی یک حیوان دریایی است که با اشاره به جسد بی‌جان آیلان روی آن عبارت «به جزیره کودکان خوش آمدید» نوشته شده بود. در همین راستا، امانوئل شونو، کاریکاتوریست مجله لیبراسیون با انتشار کاریکاتور دیگری موجب انتقادات زیادی علیه خود شد. شونو تصویری از کودک غرق‌شده‌ای را طراحی کرد که کیف و کتاب مدرسه روی جسدش قرار گرفته‌اند و بر بالای آن نوشته شده است:«آغاز سال تحصیلی جدید.»


وی در دفاع از خود مدعی شد: «این تصویر کاریکاتور نیست، نقاشی استهزاآمیز نیز نیست، بلکه در نظر داشتم به کودکی که غرق در آب شده در حالی که سایر کودکان روی نیمکت‌های مدرسه نشسته‌اند، ادای احترام کنم.»