ایرنا- گزارش توسعه انسانی سال ۲۰۰۶ برنامه عمران سازمان ملل متحد با عنوان «فراتر از کمیابی: قدرت، فقر و بحران جهانی آب» با این پیام منتشر شده که ریشه بحران جهانی آب در قدرت، فقر و نابرابری و نه در کمبود فیزیکی آن است. گزارش توسعه انسانی ۲۰۰۶ برنامه عمران سازمان ملل متحد در قالب شش فصل به موضوعاتی نظیر پایان دادن به بحران آب و بهداشت، آب برای مصرف انسانی، کمبود عظیم بهداشت، کمبود آب، خطر و آسیب‌پذیری، رقابت برای آب در کشاورزی و مدیریت ‌آب‌های فرامرزی می‌پردازد.

سه فصل نخست این گزارش به آب برای زندگی و نقض فراگیر حق بنیادین بشر برای دسترسی به آب می‌پردازد.

این موضوع سبب شده است که حدود ۱/۱میلیارد نفر انسان در کشورهای در حال توسعه دسترسی کافی به آب نداشته باشند و ۶/۲میلیارد نفر فاقد بهداشت باشند. آب غیربهداشتی میلیون‌ها نفر از فقیرترین افراد را در جهان در دام چرخه‌های محرومیت گرفتار کرده است.

سه فصل بعدی گزارش به موضوع آب و وسائل امرار معاش توجه کرده است. به طوری که فشار مزمن آب تهدید عظیمی برای توسعه انسانی است. این تهدید در تخریب سیستم‌های اکولوژیک، تشدید رقابت برای آب و تنش‌های مرزی دیده می‌شود. پیام جامع این گزارش نشان می‌دهد بحران آب و بهداشت کنونی، فقرا را به شدت تحت تاثیر قرار داده است و آنچه به این معضل جنبه بحرانی می‌دهد، تعداد بیش از حد مردمی است که به‌ میزان کافی به آب دسترسی ندارند. در این گزارش تاکید شده است که‌ اگر با بحران آب و بهداشت برخورد نکنیم، به آرمان‌های توسعه هزاره مربوط به آموزش، برابری زنان یا کاهش فقر دست نخواهیم یافت.

در حقیقت بحران جهانی آب سبب شده است که فقرا آب کمتری دریافت کنند، در حالی که پول بیشتری می‌پردازند (پنج تا ۱۰برابر بیشتر از افراد ثروتمندی که در همان شهر زندگی می‌کنند)، مسافت بیشتری را پیاده طی می‌کنند و مدت زمان طولانی‌تری برای گرفتن آب منتظر می‌مانند.

نابرابری دلیل اصلی محرومیت از آب است. تقریبا دو نفر از هر سه نفر در جهان به آب سالم دسترسی ندارند و بیش از ۶۰۰میلیون نفر که فاقد بهداشت هستند با درآمد کمتر از ۲دلار در روز زندگی می‌کنند.

این گزارش حاکی است: همه باید دست کم ۲۰لیتر آب در روز در اختیار داشته باشند و فقرا باید آن را به طور مجانی دریافت کنند. آب حقی بشری است و همه دولت‌ها حق شهروندان خود برای دریافت ۲۰لیتر آب که حداقل مقداری است که هر فرد برای زندگی به آن نیاز دارد را باید در قوانین خود بگنجانند. در ادامه این گزارش آمده است: تاریخ نشان می‌دهد که حل و فصل این بحران می‌تواند باعث جهش بعدی به سوی توسعه انسانی باشد. چرا که در شهرهای ثروتمند مانند لندن و نیویورک جداسازی آب و پس‌آب‌ها از مهم‌ترین عوامل محرک ایجاد تغییر به سوی وضعیت بهتر در تاریخ انسان بود. از سوی دیگر توجه به ائتلاف‌ها و پیمان‌های جدید سیاسی آب و در اولویت قرار گرفتن این مباحث در صدر برنامه‌های برخی کشورها پیشرفت‌های بی‌سابقه‌ای در امید به زندگی و ادامه زندگی کودکان نوید داد و همزمان با این مهم، مردم سالم‌تر هم شدند.

این گزارش تاکید می‌کند لازم است تاریخ تکرار شود و دولت‌ها آب و بهداشت را در اولویت قرار دهند و مشارکت بین‌المللی برای ایجاد برنامه‌ای جهانی در خصوص آب برای فعالیت صورت گیرد.