دکتر داوود هرمیداس باوند استاد حقوق و روابط بین‌الملل در تاریخ سوم آذر ماه بیانیه‎ای میان ایران و گروه ۱+۵ مورد تفاهم و توافق قرار گرفت که پیش‌درآمد مثبتی برای ادامه روند مذاکرات بود. در پی آن توافق بود که برخی تحریم‎ها علیه ایران لغو شد و در مقابل، ایران نیز تعهداتی را راجع‌به کاهش میزان غنی‌سازی اورانیوم و تعداد سانتریفیوژها پذیرفت. اما مذاکرات فعلی که در وین در جریان است برای انعقاد قرارداد جامع است و به‌همین خاطر نیز مشکلات قابل‌توجهی بر سر راه مذاکرات داخل پرانتزها وجود دارد. مطابق آنچه مذاکره‌کنندگان اعلام کرده‎اند تا امروز که به هفته پایانی مذاکرات وین ۶ نزدیک می‎شویم، تقریبا ۶۰درصد متن توافقنامه جامع به نگارش درآمده است، اما همچنان اختلافات داخل پرانتزها باقی‌مانده است. به همین خاطر است که با گذشت نزدیک به دو هفته از آغاز مذاکرات، وزرای خارجه کشورهای غربی؛ یعنی وزرای خارجه ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و آلمان راهی وین اتریش شدند تا با انجام مذاکرات دوجانبه و چندجانبه این مشکلات را تاحدودی رفع کنند. قصد و نیت وزرای خارجه از عزیمت به وین بدون‌شک این است که پیشرفت‎هایی در روند مذاکرات حاصل شود؛ اما هنوز برای ارزیابی دستاوردهای حضور این دیپلمات‎ها در وین زود است، زیرا وزرای خارجه روسیه و چین در این مذاکرات حضور نداشتند و همین مساله تحلیل گفت‌وگوها را دشوار کرده است. به نظر می‎رسد روس‎ها در پی آن هستند که تاحدی خط‌مشی گذشته‎شان را تغییر دهند. از آنجا که روسیه با غرب بر سر اوکراین دچار مشکل شد، بعید نیست که بخواهد از فرصت مذاکرات هسته‎ای ایران استفاده کند تا به غرب نشان دهد که می‌تواند در زمینه‎های دیگر برای آنها مشکل‌زا باشد. اما در این میان مساله‎ای که باید مدنظر داشت اهمیت رسیدن به توافق برای باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا و به‌طور کل دموکرات‎های آمریکا است. زیرا از یک سو دولت اوباما تحت فشار تندروها قرار دارد و در صورتی که به توافق نرسند، این مساله باعث افزایش فشارها بر دولت خواهد شد و از دیگر سو باتوجه به نزدیک بودن زمان انتخابات میان‌دوره‎ای در آمریکا، تیم فعلی با جدیت در پی آن است که در مذاکرات هسته‎ای با ایران دستاوردی کسب کند و از آن طریق در انتخابات میان‌دوره‎ای نیز با اعتمادبه‌نفس بیشتری حاضر شود.

درحال حاضر اوباما با کاهش محبوبیت در آمریکا مواجه است و از این رو دستیابی به دستاوردهای سیاسی برای او بسیار مهم است. با توجه به این مسائل انتظار این است که به دنبال گفت‌وگوهای فعلی، میان وزرای خارجه ایران و آمریکا، پیشرفت‎هایی در روند کلی مذاکرات حاصل شود، اما در هر حال به نظر می‎‌رسد که زمان بیشتری برای رسیدن به توافق نهایی لازم باشد؛ زمانی کوتاه و در فاصله نزدیک به مذاکرات فعلی. البته در داخل ایران نیز حصول توافق جامع برای دولت بسیار اهمیت دارد؛ زیرا در این صورت حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران می‏تواند در عرصه‎های دیگر به غیر از سیاست خارجی نیز خواسته‎های مردم را پاسخ دهد و از دیگر سو برخی منتقدان تندرو و افراطی را نیز مجبور به عقب‌نشینی کند.