شادمانی فوتبالی در کمینگاه کرکس‌ها

دنیای اقتصاد: کرکس‌ها بر سر اقتصاد نیمه‌جان آرژانتین به پرواز در آمده‌اند. آن هم با رای صادره از سوی یک دادگاه آمریکایی. کرکس‌ها بر فراز اقتصاد آرژانتین پرواز می کنند

فینال در فوتبال، بحران در اقتصاد

در شرایطی که بامداد پنج‌شنبه تیم فوتبال این کشور در ضربات پنالتی، لاله‌های نارنجی پوش را راهی رده‌بندی کردند و بوئنس آیرس غرق در شادی شد، هم اینک با نزدیک شدن پایان مهلت پرداخت بدهی‌های این کشور به موسساتی که نقش «شرخر» را ایفا کرده‌اند، دولت این کشور در آستانه یک بحران عظیم قرار گرفته و از این رو مردم معترض را روانه خیابان‌ها کرده است.

بر این اساس سایت اقتصادی «کاپیتال اف ام» نوشت که بر اساس توافقی که بین آرژانتین و موسسات مالی منعقد شده است بوئنس آیرس باید تا پایان ماه جاری میلادی (ژوئیه) بخشی از بدهی خود را که ۳/۱ میلیارد دلار می‌شود، پرداخت کند. این سایت می‌نویسد به این موسسات «شرخر» اصطلاحا «کرکس» گفته می‌شود.

این در شرایطی است که سایت خبری «یورونیوز» می‌گوید که آرژانتین مخالف اقدامات نهادهای مالی متخصص در خرید بدهی‌ها، موسوم به «کرکس» است. در این راستا ۱۲ سال پس از اعلام ورشکستگی اقتصادی و اعلام ناتوانی در پرداخت بدهی‌های بین‌المللی، این کشور دوباره با تهدیداتی در زمینه بازپرداخت بدهی‌ها مواجه شده است، زیرا تعدادی از صندوق‌های مالی آمریکایی طرف حساب دولت آرژانتین، درخواست مربوط به کاهش مبلغ بدهی‌ها را رد کرده‌اند و خواهان بازپرداخت صد درصد پول‌شان و همچنین دریافت ۷درصد مازاد بر بدهی‌ها هستند.

براساس حکم قاضی دادگاه نیویورک، آرژانتین محکوم به بازپرداخت صد در صد بدهی‌های خود به دو موسسه مالی «ان ام ال کاپیتال» و «اورلیوس» است. این دو موسسه مالی آمریکایی قبلا بدهی‌های آرژانتین را با قیمتی پایین‌تر خریده بودند. آرژانتین تا سی ام ژوئیه فرصت دارد تا به حل‌و‌فصل بدهی‌اش با این موسسات بپردازد در غیر این‌صورت قادر به بازپرداخت بدهی‌ها به دیگر طلبکاران نیز نخواهد بود. پیش از این نیز همین قاضی بازپرداخت بدهی‌های آرژانتین به طلبکاری دیگر را باطل اعلام کرده و تاکید کرده بود که تصویه حساب با شرکت‌های «ان ام ال کاپیتال» و «اورلیوس» در اولویت قرار دارد.

قاضی دادگاه نیویورک، شخصی را به عنوان واسطه تعیین کرده تا به حل و فصل این موضوع میان بوئنس آیرس و موسسات مالی که اصطلاحا «کرکس» نامیده می‌شوند، بپردازد. آرژانتین موفق شد که بخشی از بدهی‌های مربوط به سال ۲۰۰۱ میلادی را بپردازد و ۹۲ درصد از طلبکاران با تخفیف رقم بدهی‌ها موافقت کردند، اما هشت درصد طلبکاران با تخفیف رقم بدهی‌ها مخالف بودند که ۲ موسسه مالی «ان ام ال کاپیتال» و «اورلیوس» جزو این گروه بودند. آنها به دادگاه آمریکا مراجعه کردند و خواهان بازگشت کل مبلغ بدهی و رقمی مازاد بر بدهی معادل یک و نیم میلیارد دلار شدند.

صدور این حکم، مانند ریختن آب سرد روی آرژانتین بود و باعث شد پول رایج این کشور، پزو، دچار بالاترین کاهش ارزش در برابر دلار، طی ۱۲ سال اخیر شود. بانک مرکزی آرژانتین مجبور شد برای حمایت از پزو از ذخایر مالی این کشور استفاده کند و ۵/۲۸میلیارد دلار از این ذخایر را برداشت کند.

آرژانتین نمی‌خواهد به موسسات مالی کرکس رقمی بپردازد، زیرا ممکن است این کار باعث شود دیگر طلبکاران نیز این شیوه را دنبال کنند به‌این‌ترتیب این کشور مجبور خواهد شد ۱۵ میلیارد دلار دیگر پرداخت کند.

وزیر اقتصاد آرژانتین در این باره گفت: «آرژانتین خواهان بازپرداخت بدهی‌ها در شرایطی منطقی است، اما به هر شکلی که به این موضوع نگاه شود درخواهیم یافت که این حکم آرژانتین را مجبور می‌کند تا به سمت خطر بحران اقتصادی رود. این حکم مردم ما را به‌سوی وضعیتی با بدهی دو برابر سوق می‌دهد. آیا به این ترتیب سال ۲۰۰۱ برای آرژانتین تکرار نخواهد شد؟»

در دسامبر سال ۲۰۰۱ میلادی این کشور اعلام کرد به‌دلیل ورشکستگی اقتصادی قادر به پرداخت بدهی‌های انباشته شده از سال ۱۹۷۰ میلادی تا آن تاریخ نیست. این رویداد باعث ایجاد یک بحران جدی اجتماعی در این کشور شد و تنها به لطف یک دهه رشد اقتصادی بود که آرژانتین توانست آن وضعیت بحرانی را پشت سر بگذارد.

درمصاحبه بایورونیوز مطرح شد

نرخ تورم آرژانتین به ۴۰درصد می‌رسد

یورونیوز در گفت‌و گو با فستو اسپوتورنو مدیر تحقیقات اقتصادی آرژانتین در بوئنس‌آیرس به بررسی طرح دعوای حقوقی موسسات مالی بستانکار از دولت آرژانتین و تبعات احتمالی اجرای حکم قضایی در دادگاه‌های آمریکا پرداخته است.

احتمال ورشکستگی آرژانتین همانند آنچه در سال ۲۰۰۱ اتفاق افتاد تا چه حد است؟ آیا تا پیش از ۳۰ ژوئیه توافقی حاصل خواهد شد؟

«احتمال اینکه آرژانتین را بار دیگر دچار ورشکستگی ببینیم بسیار کم است. ورشکستگی نه برای آرژانتین و نه برای هیچ‌کسی در دنیا امری خوشایند نیست. اما راه‌حل بحران چندان پیچیده نیست. از نظر تکنیکی شاید پیچیده باشد اما از دیدگاه سیاسی پیچیده به‌نظر نمی‌رسد.»

آیا میزان ذخایر ارزی آرژانتین به اندازه‌ای است که قادر به بازپرداخت بدهی‌های خود باشد؟ صحبت از ۱۵ میلیارد دلار است.

«امروز آرژانتین حدود ۲۹ میلیارد دلار ذخایر ارزی دارد. اما استفاده از ۱۵ میلیارد این رقم برای بازپرداخت این بدهی‌ها به‌صورت نقدی زیاد است. نسبت به بیش از ۱۰ میلیارد دلار در مراجع قضایی طرح دعوی شده است. حدود ۵ میلیارد دلار بدهی وجود دارد که نسبت به آنها هیچ‌گونه دعوای حقوقی در نیویورک مطرح نشده است. ارزیابی ما این است که از ۱۷میلیارد مورد دعوی ۱۵ میلیارد آن به مرحله دادرسی می‌رسد و باید صد درصد پرداخت شود. به‌دلیل اینکه آرژانتین ذخایر کافی ندارد باید برای بازپرداخت هزینه‌های دادگستری نیزقرض کند یا اینکه نهادی را پیدا کند که حاضر باشد این هزینه‌ها را برعهده گیرد. اخیرا وجود شایعاتی مبنی بر اینکه آرژانتین در حال حل بحران با نهادهای مالی بستانکار خود است، نهادهایی که پیش از این کاهش میزان بدهی‌های این کشور را رد کرده بودند، موجب شده تا میزان بهره استقراض دولتی آرژانتین تنزل پیدا کند.»

این بحران درست زمانی مطرح می‌شود که وضعیت اقتصادی آرژانتین مناسب نیست آیا فکر می‌کنید که موضع اتخاذ شده توسط رئیس‌جمهوری آرژانتین مناسب باشد؟

«فکر نمی‌کنم که از ابتدای بحران ورشکستگی آرژانتین در سال ۲۰۰۱ تا امروز مدیریت بحران نامناسب بوده باشد. زمانی که آرژانتین بدون آمادگی برای رویارویی با ورشکستگی، اعلان ورشکستگی کرد، مرتکب اشتباه شد. این کشور زمان زیادی را برای تقاضای تجدید ساختار بدهی‌های خود و کاهش میزان آنها تلف کرد. همه این نهادهای مالی که علیه آرژانتین دعوی حقوقی مطرح کرده‌اند نهادهایی هستند که پس از پیروزی در دادگاه برای تعویض نوع‌طلب خود از آرژانتین اوراق قرضه خریدند. اگر روند تجدیدساختار بدهی‌های آرژانتین در سال ۲۰۰۵ خوب بود و این کشور به توافق بهتری در این زمینه دست می‌یافت همه این مشکلات امروز مطرح نمی‌شد».

به عنوان آخرین سوال، آیا قهرمانی آرژانتین در جام جهانی فوتبال به نفع اقتصاد این کشور خواهد بود؟

«خیر تنها برای چهره رئیس‌جمهوری این کشور مفید است. اما آرژانتین در وضعیت رکود اقتصادی به‌سر می‌برد، ما با از بین رفتن پست‌ها و فرصت‌های شغلی روبه‌رو هستیم و تورم در کشور نرخ بالایی دارد. امسال نرخ تورم به ۴۰ درصد می‌رسد، بنابراین منفعت احتمالی قهرمانی در جام جهانی به‌سرعت از بین می‌رود.»