گروه خبر- مرکز آمار ایران در جدیدترین گزارش خود هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی را اعلام کرد. بر اساس اعلام این نهاد معتبر، میانگین هزینه خانوار شهری در سال ۹۱، ۱۶ میلیون و ۲۸۰ هزار تومان بوده است که از این مقدار ۱/۲۷ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۹/۷۲ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی است. متوسط هزینه سالانه خانوار شهری در مقایسه با رقم مشابه در سال ۱۳۹۰، ۲۳/۸ درصد افزایش یافته است. هزینه‌های خوراکی و دخانی خانوار در سال ۱۳۹۱ نسبت به سال ۱۳۹۰، معادل ۳۶/۱ درصد و هزینه‌های غیرخوراکی معادل ۱۹/۸ درصد افزایش یافته است.

بنا بر این گزارش، در سال ۱۳۹۱ متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار شهری، برابر چهار میلیون و ۴۵۷ هزار تومان بوده است که در مقایسه با سال ۱۳۹۰ به میزان ۱/۳۶ درصد افزایش نشان می‌دهد.

همچنین متوسط هزینه‌های خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ متوسط هزینه‌های غیرخوراکی یک خانوار شهری برابر ۱۱ میلیون و ۹۷۱ هزار تومان بوده است که در مقایسه با سال قبل، افزایشی برابر با ۸/۱۹ درصد نشان می‌دهد. هزینه «مسکن» با سهمی معادل ۱/۴۶ درصد از کل هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم را دارا بوده است. هزینه‌های «حمل و نقل و ارتباطات» با ۸/۱۴ درصد، بهداشت و درمان» با ۹/۱۱ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» با ۶/۱۱ درصد و «پوشاک و کفش» ‌با ۲/۶ درصد در مراتب بعدی قرار دارند.

درآمدهای خانوار بر اساس نتایج به‌دست آمده، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۳۹۱، برابر ۱۶میلیون و ۷۲۴ هزار تومان بوده که نسبت به سال قبل، ۳/۲۸ درصد افزایش داشته است. بررسی منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان می‌دهد که ۶/۵۵ درصد درآمد از محل «درآمدهای متفرقه»، ۷/۲۷ درصد از مشاغل «مزد و حقوق‌بگیری» و ۷/۱۶ درصد درآمد از محل مشاغل «آزاد» تامین شده است.

بر اساس این گزارش، بررسی متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری برحسب فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار نشان می‌دهد خانوارهایی که فعالیت اصلی محل کار آنها، «بهداشت و مددکاری اجتماعی» است، با درآمد اظهار شده سالانه بیست و سه میلیون و ۳۳۰ هزار تومان، بیشترین درآمد و خانوارهایی که فعالیت اصلی محل کار سرپرست آنها «خانوارهای معمولی دارای مستخدم» است، با درآمد اظهار شده سالانه ۹ میلیون و ۸۳۱ هزار تومان، کم‌ترین درآمد را در سال ۱۳۹۱ داشته‌اند.

همچنین بر اساس این گزارش هزینه سالانه خانوار روستایی ۱۰ میلیون و ۸۱۸ هزار تومان بوده است که در برابر آن متوسط درآمد اظهارشده سالانه یک خانوار روستایی در آن سال برابر ۱۰ میلیون و ۱۲۸ تومان بوده است که نسبت به سال قبل، ۰/۲۷ درصد افزایش داشته است. بررسی منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان می‌دهد که ۴/۴۶ درصد از منابع متفرقه، ۸/۲۸ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و ۹/۲۴ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری به دست آمده است.

بر اساس این گزارش، در سال ۱۳۹۱، متوسط تعداد افراد خانوار ۶/۳ نفر بوده است و توزیع خانوارهای نمونه برحسب تعداد افراد خانوار، نشان می‌دهد که خانوارهای ۴ نفری با ۳/۲۹ درصد، بیشترین و خانوارهای ۱۰ نفر و بیشتر با ۲/۰ درصد کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده‌اند.

همچنین خانوارهای نمونه بدون فرد باسواد، ۶/۸ درصد بوده است و خانوارهای دارای ۳ نفر باسواد با ۲۴/۷ درصد بیشترین سهم را در کل خانوارهای نمونه داشته‌اند.

بر اساس این گزارش، متوسط تعداد افراد شاغل خانوارهای نمونه ۱/۰ نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد ۵/۱ نفر بوده است. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم ۳/۵۶درصد از کل خانوارهای نمونه، بیشترین و خانوارهای دارای ۵ نفر شاغل و بیشتر با ۱/۰ درصد، کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده‌اند. خانوارهای بدون فرد شاغل ۷/۲۵ درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده است.

درصد خانوارها برحسب گروه شغلی سرپرست خانوار

بر اساس این گزارش، بررسی فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوارها نشان می‌دهد که ۹/۱۱ درصد در بخش «عمده‌فروشی، خرده‌فروشی، تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتورسیکلت‌ها و کالاهای شخصی و خانگی»، ۲/۱۰ درصد از سرپرستان خانوارهای نمونه در بخش «صنعت»، ۵/۱۰ درصد در بخش «ساختمان»، ۵/۹ درصد در بخش «حمل و نقل، انبارداری و ارتباطات»، ۳/۴ درصد در بخش «اداره امور عمومی، دفاع و تامین اجتماعی اجباری»، ۳/۴ درصد در بخش «کشاورزی، شکار و جنگلداری»، ۶/۳۶ درصد «غیرشاغل» و ۸/۱۲ درصد در سایر فعالیت‌های اقتصادی اشتغال داشته‌اند.