مشاور فرهنگی رییسجمهوری:
احمدینژاد برای دولت بعد «مینگذاری» کرد
هفته گذشته مصاحبهای مفصل از مشاور حسن روحانی، رییسجمهوری در امور فرهنگی در ماهنامه «اندیشه پویا» منتشر شد که سر و صدای زیادی به پا کرد. این مصاحبه با تیتر «پروژه آقای روحانی زدودن چپزدگی است» در آخرین شماره اندیشه پویا منتشر شده و حسامالدین آشنا در پاسخ به سوالات پرسشگر، روایتی متفاوت از پیروزی محمود احمدینژاد در انتخابات سال ۸۴ و ۸۸ ارایه کرده و در توضیح و تشبیه اقدامات و عملکرد رییس دولت نهم و دهم به «مینگذاری»، پیوندی نظری و البته غیرمستقیم با پوپولیسم برقرار کرده است. او با تکیه بر این جمله که اسفندیار رحیم مشایی یک تئوری بیشتر نداشت، به نقل قولی از او اشاره میکند و میگوید: «کار اساسی نکنید چون خرج کار اساسی زیاد است و به جای آن کاری کنید که مردم خوششان بیاید.» طرح چنین نقطه نظراتی از سوی مشاور فرهنگی حسن روحانی در این مصاحبه تفصیلی البته نشان از خاستگاه آکادمیک او دارد و به عبارتی میتوان حسامالدین آشنا را تریبون نظرگاههای تئوریک دولت یازدهم دانست. او فارغ التحصیل رشته معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات در مقطع دکترا از دانشگاه امام صادق(ع) و شاگرد آیت الله مهدوی کنی، رییس این دانشگاه است و همچنین گفته میشود مبتکر ایده «کلید داری» حسن روحانی در انتخابات نیز بودهاست.
برخی مینها در آستانه انفجار است
اقداماتی که محمود احمدینژاد در هشت سال دوره ریاستش بر کرسی ریاستجمهوری آغاز و در برخی موارد به پایان رسانده به زعم حسامالدین آشنا، «مینگذاری» است و دولت یازدهم توانسته برخی از این «مینها» را «شناسایی و کشف» کند. به گفته آشنا برخی دیگر از مینها در آستانه انفجار هستند و برخی دیگر کافی است پایمان را از روی آنها برداریم. هدفمندی یارانهها به دید آشنا از آن مینهایی است که دولت یازدهم پا روی آن گذاشته؛ نه میتواند ادامه دهد و نه میتواند قطع کند. او در توضیح بیشتر میگوید: «آیا به مردم میتوان گفت که اشتباه شده است؟» آشنا پروژه «مسکن مهر» را بخشی از این غائله مینگذاری ارزیابی میکند و نقل و انتقالات دولت دهم در آخرین روزهای حیاتش را سدی بر تعامل دولت با بخشهای مختلف میداند. او در تکمیل مثالهایش به واگذاری زمینهای نمایشگاه بینالمللی به صداوسیما اشاره میکند: «دولت قبل در هفته آخر کاری خود نمایشگاه بینالمللی را بدون طی مراحل قانونی به صداوسیما واگذار کرد. صداوسیما هشت سال نمایشگاه بینالمللی را میخواست، به او ندادند و یکباره در هفته آخر کاری دولت آن را به صداوسیما دادند. این مشخص است که در دولت بعدی نمایشگاه را به صداوسیما نخواهند داد و این یعنی گذاشتن مین در رابطه صداوسیما و دولت جدید.»
ماجرای شرکتی که ۱۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان قیمت دارد و در دوران احمدینژاد به آستان قدس واگذار شده از جمله مینهای کار گذاشته شده دولت دهم به حساب میآید و آشنا با گلایه از این واگذاری میگوید: «باز هم مشخص بود دولت بعدی آن را ابطال میکند و این میشود مینگذاری در رابطه آستان قدس و دولت تازه.»
مشاور فرهنگی روحانی حتی به واگذاری دفتر موسوی در آخرین هفته کاری دولت دهم اشاره میکند و میگوید: «در آخرین هفته دولت، دفتری که مهندس موسوی در آن کار میکرده به صورت ۱۵ ساله به یک شخص بسیار محترم حقیقی، ولی با عنوان حقوقی واگذار شده. دولت بعد آن دفتر را بگیرد یا نگیرد؟»
اولین انکارکننده هولوکاست احمدینژاد نبود
حسامالدین آشنا که در دوره تصدی درینجفآبادی در وزارت اطلاعات و همزمان با افشای قتلهای موسوم به زنجیرهای در این وزارتخانه مشغول بهکار بوده است؛ به مجید شریف به عنوان اولین مساله انکار هولوکاست اشاره کردهاست. او در توضیح این مساله میگوید: «قبل از هر کسی مرحوم دکتر مجید شریف که جزو مقتولان مظلوم قتلهای مشکوک بود، کتاب آقای روژه گارودی را ترجمه کرده بود؛ یعنی افراد منتسب به نهضت آزادی، موضوع افسانه پنداشتن هولوکاست را اولین بار در جامعه ما ترجمه کردند. پس مساله کشف آقای احمدینژاد نبود. تبدیل کردن هولوکاست به یک گفتمان و تحمیل هزینهای سنگین برای کشور نتیجهاش قفل کردن کل روابط خارجی ایران با غرب بود ... و من اصلا نمیتوانم بروز چنین اتفاقی در سیاست خارجی خودمان را تصادفی بدانم.» حسامالدین آشنا مدت کوتاهی در دوره شهرداری احمدینژاد در جلسات مشورتی که او تشکیل داده بوده شرکت میکرده، اما به دستور استاد خود، آیتالله مهدوی کنی رییس مجلس خبرگان، از رفتن به این جلسات منع میشود. او در مورد نیت احمدینژاد در سال ۸۲ برای رسیدن به پست ریاستجمهوری میگوید: «خودم هم در همان جلسات سال ۸۲ فهمیده بودم که آقای احمدینژاد با اصراری که در درگیری با دولت داشت قصد دارد رییسجمهور شود.» او به اولین دیدارش با محمود احمدینژاد بعد از پیروزی در انتخابات ۸۴ و حمایت افرادی چون حداد عادل از او اشاره میکند و میگوید: «وقتی آقای احمدینژاد در سال ۱۳۸۴ به ریاستجمهوری انتخاب شد، یک بار برای دیدن ایشان رفتم. آقای حدادعادل، اتاقش در مجلس شورای اسلامی را به ایشان داده بود و خودش رفته بود بهارستان و رییسجمهور منتخب در مجلس مینشست. از آقای احمدینژاد شنیدم که میگفت من وامدار هیچکس در ریاستجمهوری نیستم و فقط وامدار زیارت عاشورا و دعاهای ندبه هستم. راجع به وزارت اطلاعات و وزارت ارشاد با ایشان صحبت کردم ... در حدود یک ربعی که من صحبت میکردم ایشان زیر شیشه میز را درست میکرد.»
آشنا در این مصاحبه احمدینژاد سال ۱۳۸۴ را با احمدینژادی که انتهای سال ۸۲ دیده بود مقایسه میکند و میگوید: «او یک تفاوت داشت و آن افزایش بی حد و حصر اعتماد به نفسش بود.»
روحانی غیرقابلتغییر عمل میکند
مشاور فرهنگی حسن روحانی به جلسهای که آذرماه سال گذشته برای دعوت از روحانی برای شرکت در انتخابات دعوت شده بود اشاره میکند و از دلایل روحانی برای حضور در انتخابات میگوید: «روحانی به من گفت به این دلیل که مردم دیدهاند مملکت بچهبازی شده، منتظرند یک نفر بیاید که سرد و گرم را چشیده باشد. دوم اینکه مردم دیدند این کلاهیها کار را خراب کردند و حالا میگویند صد رحمت به آخوندها و سوم اینکه مردم از کارهای خیابانی خسته شدند و کسی را میخواهند که حرف، قیافه و پرستیژش اعتبارآور باشد.»
سرپرست مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری در پاسخ به این پرسش که چه شد آقای روحانی به سراغ شما آمدند، گفت که من در یک مورد با ایشان همکاری نزدیکی داشتم. او به سال ۷۷ اشاره میکند و از همکاریاش با روحانی در جریان مساله رفع حصر آیتالله منتظری سخن به میان میآورد.
آشنا در این مصاحبه با بسنده کردن به جملهای پرونده انتخابات ۸۸ را میبندد و میگوید: «من کاملا قانع هستم که آقای احمدینژاد در سال ۸۸ انتخابات را برده است. با تدلیسی که سعید حجاریان گفته موافق نیستم. با واژهها نباید بازی کنیم. البته پروژه ۸۸ مجددا داشت اجرا میشد و حتی برخی درخواست بازداشت ما را هم داده بودند.»
مشاور فرهنگی رییسجمهور درباره ایده کلید هم گفت: «دوستان احساس کردند سرمایهگذاری تبلیغاتی روی کلید ایده جالبی است. از نظر ما تدبیر، کلید حل مشکلات بود. کلید یعنی اینکه قفلی وجود دارد و راهحلی هم وجود دارد. ما به نمادی مجسم احتیاج داشتیم که برای همه قابلفهم باشد.» مشاور فرهنگی رییسجمهور فرق خاتمی و روحانی را در این میداند که روحانی کمتر حرف میزند، دیرتر حرف میزند، کمتر عمل میکند؛ ولی تقریبا غیرقابل تغییر عمل میکند.
مشاور فرهنگی رییسجمهور گامهای دولت محمود احمدینژاد را در «گذار معکوس دولتداری در ایران به سمت دولت قاجاری» ارزیابی کرد. آشنا تصمیمگیری برای مینگذاریهای دولت نهم و دهم را محدود به حلقه کوچکی دانست که تلاش زیادی شده بود تا تصمیمات متمرکز در این حلقه گرفته شود. آشنا دولت روحانی را دولت پاسداران آَشتی و امید دانست. این دولت به گفته آشنا پاسدار یک تحمل موقت است که میتواند به قهر دایم یا آشتی پایدار تبدیل شود.
ارسال نظر