غنی‌سازی حق ایران است
مهدی ذاکریان * مطابق بند 4 معاهده ان پی تی، همه کشورهای عضو این پیمان حق فعالیت‎های صلح‌آمیز هسته‎ای دارند و می‎توانند با تحت نظر قرار دادن تاسیسات، اجازه بازرسی بازرسان سازمان ملل و تهیه گزارش، از این حق برخوردار باشند.

در این میان حق جمهوری اسلامی ایران برای غنی‌سازی اورانیوم در خاک کشور، نیز هیچ مانعی ندارد. اگر طی این سال‎ها، شاهد برخی فشارها و تحریم‌ها از جانب غرب به دلیل غنی‌سازی اورانیوم در ایران بودیم، به این دلیل است که در هشت سال گذشته و دو دوره دولت محمود احمدی‌نژاد، اساس همکاری با آژانس توسط مدیریت اجرایی ایران انکار می‎شد؛ این سیاست باعث اعمال تحریم‎هایی علیه ایران شد؛ اما اکنون با روی کار آمدن دولت جدید در ایران، در موضوع هسته‎ای نیز رویکرد جدیدی اتخاد خواهد شد؛ بنابراین امکان همکاری و توافق وجود دارد.
همچنین طی دور پیشین مذاکرات به دلیل بدفهمی فرانسه، برخی مسائل نیاز به بررسی بیشتر داشت، اما این بار فرآیند مثبت است و تفاهم خوبی به دست آمده است. نباید از نظر دور داشت که فرانسه از مذاکرات دور قبل و از ۱۵ روز گذشته درس‎هایی گرفت که بسیار مهم است؛ زیرا این کشور به دنبال مواضعی که در پیش گرفت دچار انزوای کامل شد و حتی لوران فابیوس، وزیر خارجه و فرانسوا اولاند، رییس‌جمهور این کشور به ضدصلح بودن، متهم شدند.
همچنین این مساله برای دیگر کشورها نیز درس خوبی بود و آنها نیز دریافتند که رویکرد جدید ایران رویکردی بر پایه تعامل و همکاری است؛ بنابراین دو طرف باید با توجه به قطعنامه‎ها حرکت کنند و اعتراض کشورها در صورت همکاری جمهوری اسلامی ایران در فرآیند مذاکرات، نیز محلی از اعراب نخواهد داشت. به نظر می‎رسد در این دور از مذاکرات دیگر اساس مخالفت فرانسه منتفی است. حتی پیش از این فابیوس نیز در واکنش به مسائل اخیر و در پاسخ به سوال یک شبکه خبری فرانسه که آنها را به ضد صلح بودن متهم کرده بود، گفت: نه فرانسه را منزوی کردیم و نه ضد صلح هستیم، بلکه قانع هستیم که تفاهم‌نامه به هدف نهایی‎اش دست یابد.
همچنین روز گذشته اخبار ضدونقیضی از خروج فابیوس از هتل محل مذاکرات بدون پاسخگویی به سوال خبرنگاران گزارش شد. اگر این اخبار صحت داشته باشد و وزیر خارجه فرانسه این بار هم بخواهد به کارشکنی روی بیاورد، بدون شک موجب انزوای بیش از پیش کشورش خواهد شد. به بیان دیگر اگر بازهم فرانسه، ساز مخالف بزند، بازنده نهایی مذاکرات خواهد بود. در نهایت با در نظر گرفتن فضای فعلی که امکان توافق بالا است، اگر فرانسه اکنون هم این توافق را نپذیرد، پس از مدتی مجبور به پذیرش توافق میان آمریکا و ایران می‎شود.
* استاد دانشگاه