حاشیه‌های سفر احمدی‌نژاد به آمریکا به روایت سخنگوی دولت.

دنیای اقتصاد- به دنبال سخنرانی محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهور کشورمان در دانشگاه کلمبیای آمریکا که به دعوت این دانشگاه انجام شد، دیروز رییس دانشگاه فردوسی مشهد از جورج بوش دعوت کرد تا با سخنرانی در این دانشگاه به پرسش‌های استادان و دانشجویان پاسخ گوید. سخنگوی وزارت خارجه دو روز پیش با نقل‌قولی از رییس‌جمهور، سخنرانی جورج بوش در دانشگاه‌های ایران را امکان‌پذیر دانست. دانشگاه مشهد خواستار برگزاری پرسش و پاسخ با حضور رییس جمهوری امریکا شد

دعوت از جورج بوش برای سفر به ایران

دنیای اقتصاد- یک روز پس از آنکه سخنگوی وزارت امورخارجه از موافقت پیشاپیش محمود احمدی‌نژاد با سخنرانی فرضی جرج بوش در یکی از دانشگاه‌های ایران خبر داد، رییس دانشگاه فردوسی مشهد، رییس‌جمهوری آمریکا را به این شهر دعوت کرد تا برای «ایراد سخنرانی در جمع استادان و دانشجویان و پاسخ به سوالات آنها» به این دانشگاه قدم بگذارد.

علیرضا عاشوری، رییس دانشگاه فردوسی، محور سوالاتی را که احتمالا از جرج بوش پرسیده خواهد شد، «مسائلی مانند حقوق بشر، تروریسم و هولوکاست» عنوان کرد، یعنی همان محورهایی که همواره از سوی رسانه‌های خارجی به عنوان مهم‌ترین سوالات از محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهوری ایران مطرح می‌شود.

پیش‌قدم شدن دانشگاه فردوسی مشهد در دعوت از رییس‌جموری آمریکا شاید به آن دلیل باشد که در این دانشگاه، دانشجویانی از ۱۴کشور دنیا مشغول به تحصیل هستند و این دانشگاه را به مرکزی بین‌المللی تبدیل کرده‌اند.

یکشنبه گذشته، سخنگوی وزارت امورخارجه در تایید موضع احمدی‌نژاد در مورد موافقت با حضور احتمالی بوش در ایران گفت: رییس‌جمهوری در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه اگر امکان سفر جرج بوش به تهران فراهم شود، آیا ایران اجازه سخنرانی در یکی از دانشگاه‌های کشور را به وی خواهد داد؟ پاسخ داد در این صورت، این امکان وجود دارد.

خبرنگاران از محمدعلی حسینی پرسیدند که آیا موضوع دعوت از بوش جدی است، که حسینی تنها اشاره کرد که احمدی‌نژاد گفته است «مشکلی در سخنرانی جرج بوش در دانشگاه‌های ایران نیست».

اما دعوت از بوش برای سخنرانی در دانشگاه فردوسی مشهد بعد از آن اتفاق می‌افتد که هفته گذشته، محمود احمدی‌نژاد در سفر به نیویورک به دانشگاه کلمبیا دعوت شد تا پس از سخنرانی به سوالات دانشگاهیان پاسخ دهد. این جلسه البته به حاشیه کشیده شد و سخنرانی و پرسش و پاسخ احمدی‌نژاد، تحت‌الشعاع سخنان «لی‌ بولینگر» رییس این دانشگاه در معرفی رییس‌جمهوری ایران قرار گرفت. بولینگر در اظهارات کوتاهی که قبل از سخنرانی احمد‌‌ی‌نژاد بر زبان آورد، سیاست‌های جمهوری اسلامی در موضوع هسته‌ای را به انتقاد گرفت و احمدی‌نژاد را «یک دیکتارتور سنگدل» خواند. رییس‌جمهوری ایران اما پس از پایان صحبت‌های بولینگر، در حالی که لبخند بر لب داشت، گفت که در ایران رسم نیست کسی را به جایی دعوت کنند و قبل از سخنرانی‌اش، به او توهین کنند. این پاسخ احمدی‌نژاد و برخی جواب‌هایی که او به سوالات دانشجویان دانشگاه کلمبیا داد، باعث شد بسیاری از رسانه‌های جهان عملکرد رییس دانشگاه کلمبیا را نادرست بخوانند و رییس‌جمهوری ایران را پیروز میدان نیویورک بدانند.

در داخل کشور نیز، بیشتر مسوولان نظام، از احمدی‌نژاد به خاطر خویشتن‌داری‌اش قدردانی کردند و اظهارات بولینگر را «رسوا کننده شعارهای تو خالی درباره آزادی بیان در آمریکا» دانستند. هر چند تعدادی از نمایندگان مجلس در قالب تذکری به وزیر امور خارجه، درباره تمهیدات اندیشیده شده برای سخنرانی رییس‌جمهوری در مجامع مختلف و جلوگیری از توهین‌های احتمالی، نسبت به تکرار آنچه در دانشگاه کلمبیا گذشت، اظهار نگرانی کردند.

چنان که روز یکشنبه نیز حسینی در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر اینکه آیا وزارت امور خارجه پیش از حضور احمدی‌نژاد در کلمبیا تمهیدات لازم برای جلوگیری از توهین به ملت ایران را اندیشیده بود، گفت: سخنرانی مقامات در دانشگاه‌های مختلف روال عادی خود را دارد و در این خصوص نیز پس از بررسی‌های لازم، موافقت طرف ایرانی برای حضور در این مراسم اعلام شد.

سخنگوی وزارت خارجه با بیان اینکه چنین نبوده است که طرف آمریکایی برنامه‌های دقیق خود را برای حضور رییس‌جمهوری در دانشگاه کلمبیا را اعلام کرده باشد، افزود: البته تحت فشارهایی که وجود داشت، برنامه‌های دیگری در این مراسم پیش آمد که شاهد آن بودیم.

اینک، جرج بوش با اینکه برخلاف احمدی‌نژاد، یک «دانشگاهی» نیست، به ایران دعوت شده تا در دانشگاه فردوسی مشهد سخنرانی کند و به سوالات دانشگاهیان پاسخ دهد. مسلم است که با توجه به میهمان نوازی ایرانیان از یک سو و وعده احمدی‌نژاد مبنی بر خالی از مشکل بودن سخنرانی بوش در ایران از سوی دیگر، بوش با پذیرایی بهتری نسبت به آنچه از رییس‌جمهوری ایران به عمل آمد، روبه‌رو خواهد شد، اما سوال مهمی که وجود دارد، این است که با توجه به دیوار بلند بی‌اعتمادی که میان ایران و آمریکا در ۲۸سال گذشته وجود داشته است، آیا جرج بوش به ایران خواهد آمد؟

حاشیه‌های سفر از زبان سخنگوی دولت

غلامحسین الهام، سخنگوی دولت در سفر رییس‌جمهوری اسلامی‌ایران به نیویورک در هیات همراه احمدی‌نژاد حضور داشت. وی در خصوص حواشی سفر به آمریکا و خصوصا نکاتی درباره سخنرانی‌های رییس‌جمهوری در سازمان ملل و دانشگاه کلمبیا و در خصوص احساس خود از حضور رییس‌جمهوری در دانشگاه کلمبیا گفت: فضا و فرصت در نیویورک به گونه‌ای بود که حس می‌کردم حضور احمدی‌نژاد یک حضور ممتاز است و تاثیر آن بیش از بوش بود. البته بوش اصلا در حاشیه بود و تقریبا می‌توان گفت موضوعیتی نداشت و آثار خاصی از حضور و وجودش دیده نمی‌شد در حالی که وجود و حضور احمدی‌نژاد در همه جا تجلی داشت.

وی افزود: آمریکایی‌ها که به راحتی رسانه‌هایشان را مستقیم در اختیار انتشار پیام حقیقت و پیام احمدی‌نژاد قرار نمی‌دادند پس طراحی کرده بودند که احمدی‌نژادی را به تصویر بکشند که بی‌منطق، تند، خشن و جنگ‌طلب باشد و برای آنها هیتلر و امثال اینها را تداعی کند. طراحی آنها این بود. از سویی، اعتراضات صهیونیست‌ها را هم در اطراف دانشگاه کلمبیا سامان داده بودند که البته خیلی اقلیت بودند و فکر می‌کردند دیگران هم اجتماع می‌کنند و با ایجاد فضا در داخل و بیرون از سالن می‌توانند نقشه ای را که طراحی کرده بودند، به پیش ببرند. بیانیه رییس دانشگاه هم در واقع کلید اصلی سناریو بود. فکر می‌کردند متنی که رییس‌ دانشگاه می‌خواند، انسجام فکری میهمان و آقای رییس‌جمهوری را به هم خواهد زد و وادار به واکنش می‌کند و احمدی‌نژاد حالت تدافعی خواهد گرفت و برخوردها به مقابله به مثل می‌کشد که دیگر فرصتی برای فکر کردن شنوندگان نخواهد بود و آنها خسته می‌شوند. از سوی دیگر هم چهره مورد نظر آنها از احمدی‌نژاد و ایران به تصویر کشیده خواهد شد.

آنها با فضای اهانت‌آمیز و بسیار زشت و بدترین و بی‌سابقه‌ترین کلمات و ادبیات در محفلی علمی ‌و دانشگاهی، می‌خواستند نظام فکری سخنران را به هم بریزند و برنامه‌ریزی دکتر احمدی‌نژاد تحت‌تاثیر این فضا کاملا تغییر کند.

به‌رغم همه این شرایط، آن میهمان ویژه یعنی آقای احمدی‌نژاد با ایمان و اتکای الهی، آرامش و اعتماد به نفس ویژه‌ای را نشان داد که این آرامش روحانی و ایمانی، نقطه اول خنثی کردن و رفتن به جنگ عظیم ساحرانی بود که سازماندهی کرده بودند و آماده بودند تا او را مغلوب کنند. این آرامش و اعتماد به نفس فضا را در کنترل گرفت.

الهام واکنش رییس‌جمهوری به عملیات روانی آمریکایی‌ها را بسیار خوب توصیف کرد و گفت: دکتر احمدی‌نژاد مسیر خود را رفت و سخنرانی خود را کرد. شاید بعضی‌ها فکر می‌کردند در آن شرایط باید واکنش دیگری نشان داد. یعنی مثلا یا جلسه را ترک کرد، یا مقابله کرد و یا اینکه برنامه‌ریزی قبلی را رها کرد و به موضع انفعالی و برخورد آمد، اما آقای احمدی‌نژاد با آرامش و اعتماد به نفس مدیریت کرد و با روندی کاملا منطقی و مستدل راه خودش را طی کرد.

به گفته الهام، نوع واکنش و دفاع رییس‌جمهوری در برابر آن توهین، همان روشی بود که موجب شد ماهیت اتوکشیده آمریکا که می‌خواستند از خودشان نشان دهند به صورت عریان به جهانیان نشان داده شود که خود آنها بی‌منطق، خشن و بی‌ادب هستند. همین‌ها نیز باعث شد که رییس دانشگاه بدترین ضربه را خورد و الان باید منفعلانه از حیثیت خود دفاع کند.

عضو هیات‌همراه رییس‌جمهوری به نیویورک درباره نحوه سوالات دانشجویان خاطرنشان کرد: شاید همه سوالات از قبل تدوین شده بود و اصلا معلوم نبود مال دانشجویان باشد، چون همه سوالات آماده بود و می‌خواندند و معلوم نشد آن سوالات از کجا آمده بود. فرصتی برای گفت‌وگوی مستقیم و تریبون آزاد هم وجود نداشت و می‌خواستند در موضعی که خودشان می‌خواهند، روند را هدایت کنند که البته دکتر احمدی‌نژاد به آنان پاسخ‌های مستدل، منطقی، روشن، عادلانه و با آرامش داد.

سخنگوی دولت همچنین در خصوص فضای تاریک سالن اظهار کرد: آنها با فضا و شرایطی که ترسیم کردند تصور می‌کردند که کاملا بر فضا مسلط هستند. حتی پردازش حواشی صحنه برای آنها که می‌خواستند تصاویر این سخنرانی را پخش کنند اصلا مناسب نبود و این نمی‌توانست یک کار تصادفی باشد.

آنها تصور می‌کردند قرار است برنده شوند ولی بعد از پایان جلسه در ابراز نظر دانشجویان ایرانی و آمریکایی می‌دیدیم از اینکه رییس‌جمهوری در این جلسه حضور داشت، خوشحال بودند و از رفتار رییس دانشگاه و حواشی تند علیه احمدی‌نژاد ناراحت و منزجر بودند.

الهام در مورد اولین واکنش حضار پس از سخنرانی رییس‌جمهوری گفت: اولین واکنشی که من دیدم از خبرنگار یو‌اس‌ای تودی بود که از رییس دانشگاه خیلی بد می‌گفت و احساس می‌کرد که اقدام رییس دانشگاه کلمبیا حیثیت آمریکا را پایمال کرد و رفتارش اصلا قابل توجیه نبود و زمینه‌های هر نوع گفت‌وگو و فضای مثبت را از بین برد.

آن خبرنگار با نهایت انزجار از رفتار رییس دانشگاه کلمبیا یاد می‌کرد و می‌گفت که در گزارش خود حتما به این مساله خواهد پرداخت.