مترجم: عطیه سالارمنش

مردم کشورهای فقیربیش از کشورهای ثروتمند نگران گرم شدن زمین هستند. بزرگ‌ترین مشکل در مواجه با مساله گرم شدن زمین چگونگی‌ترغیب کشورهای در حال توسعه به همکاری دراین زمینه است. دولت‌های کشورهای فقیر تمایلی به تقبل هزینه برای مبارزه با این معضل ندارند و می‌گویند: اولا مسبب اصلی بروز این مساله کشورهای توسه یافته‌اند و دوم اینکه مردم کشورهای فقیر مشکلات اساسی‌تری دارند که می‌بایست نگران آنها باشند. در مورد دلیل اول جای هیچ بحثی نیست. روند صنعتی شدن خیلی پیش از کشورهای فقیر در کشورهای توسعه یافته شروع شده است. نزدیک به ۲۰۰ سال است که دی اکسید کربن در اتمسفر وجود دارد بنابراین کشورهای پیشرفته نسبت به سایر کشورها سهم بیشتری در تولید این آلاینده‌ها دارند. دلیل دوم را هم نمی‌توان رد کرد. مردم کشورهای در حال توسعه در تامین نیازهای اولیه مثل بهداشت، آب آشامیدنی، غذای سالم و آموزش مشکل دارند که همگی این‌ها به طور کامل در کشورهای توسعه یافته حل شده است. به طور قطع در چنین شرایطی مردم از دولت توقع دارند دراین زمینه‌ها سرمایه‌گذاری کند تا اینکه به مسائلی مثل تغییر دمای زمین بپردازد.

اما اگر گزارش HSBC که در ماه جولای منتشر شد درست باشد همه این تجزیه تحلیل‌ها اشتباه است. این موسسه از مردم هر دو دسته کشور فقیر و ثروتمند ازمیزان نگرانی آنها در مورد پدیده گرم شدن زمین و راه‌کارهای پیشنهادی آنها برای حل این مشکل سوال کرده است. جالب است که ببشترین درصد ابراز نگرانی در کشورهای در حال توسعه بوده است نه کشورهای پیشرفته. تنها ۲۲‌درصد مردم در آمریکا معتقد بودند که بزرگ‌ترین مشکل حال حاضر جهان گرم شدن زمین است در حالیکه ۶۰‌درصد مردم هند و ۴۷‌درصد چینی‌ها این پدیده را اساسی‌ترین مشکل کنونی کشورها می‌دانستند. طبق این نظرسنجی بیشترین نسبت نگرانی مردم در کشورهای مکزیک، برزیل و چین بوده است. نتایج نظر‌سنجی در اروپا واقعا ناامید‌کننده بوده است. فقط ۵‌درصد از مردم فکر می‌کردند که دولت و مردم کارهایی که برای مبارزه با این پدیده لازم است را انجام می‌دهند. این رقم در فرانسه و آلمان هم یکسان بود. در چین ۴۱‌درصد مردم گفته‌اند که به کار دولت درا ین زمینه و راهکارهای پیش‌بینی شده ایمان دارند. ۴۱‌درصد آلمانی‌ها گمان می‌کنند نه تنها این پدیده ارزش وقت صرف کردن ندارد بلکه عملا کاری هم نمی‌توان صورت داد. این افکار منفی در کشورهای در حال توسعه کمتر رواج داشته است. تقریبا هیچ‌کس در مکزیک و برزیل این عقیده را نداشته است. در نتیجه می‌توان اطمینان داشت که سیر گرم شدن زمین در کشورهای در حال توسعه از کشورهای پیشرفته کند‌تر است. شاید دلیل نگرانی بیشتر مردم در کشورهای درحال توسعه خیلی هم عجیب نباشد. کشورهای پیشرفته در بهترین مناطق آب و هوایی دنیا هستند، در نتیجه این کشورهای گرم و خشک هستند که ابتدا نتایج تغییر دما را حس می‌کنند. الگوی بارش در چین تغییر کرده و آب شدن زود هنگام برف‌های هیمالیا به کشاورزان شبه جزیره هند خساراتی را وارد کرده است. گاهی دامنه این نگرانی‌ها به آن سوی اتمسفر یعنی جایی که تجهیزات فضایی چین نصب شده است هم کشیده می‌شود.

به هر حال نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که تصورات معمول در این رابطه درست نیست. اما آیا فرقی می‌کند؟ برای کسانی که فکر می‌کنند دولت‌ها موظفند بطور جدی برای جلوگیری از گرم شدن زمین وارد عمل شوند حتما فرق می‌کند. این قبیل انتظارات مردم از دولت چندان در اروپا و آمریکا دیده نشده است، مردم این مناطق اصلا گرم شدن زمین را اتفاق مهمی نمی‌دانند اما دولت‌های این کشورها این طور فکر نمی‌کنند. آنچه که این گزارش تغییر می‌دهد بحث‌ ترغیب کشورهای فقیرتر است. دولت‌ها در کشورهای در حال توسعه همچنان در مقابل فشار آمریکا و اروپا برای مشارکت درمبارزه با این پدیده مقاومت می‌کنند وتأکید دارند که عاملان اصلی بروز این مشکل خود کشورهای توسعه‌یافته هستند. اما انتظار مردم این کشورها از دولت برای مشارکت در این امر قضاوت را در مورد اعتقاد این دولت‌ها دشوار می‌کند. و البته اینکه آیا دولت‌ها در کشور‌های فقیر اساسا به نظر مردم گوش می‌دهند یا خیر موضوع بحث دیگری است.

منبع: نیوزویک