شب ویرجینیا وولف، نویسنده انگلیسی، روز پنج‌شنبه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. به‌گزارش ایسنا، در ابتدای‌ این مراسم، علی دهباشی در بیان شرح حالی کوتاه از وولف گفت: ویرجیینا در ۲۵ ژانویه ۱۸۸۲ متولد شد. چند سال بعد مادرش در سن ۴۹ سالگی فوت کرد و این اولین شوک روحی برای ویرجینیا محسوب می‌شد.

سردبیر مجله «بخارا»، برگزارکننده این مراسم، همچنین یادآور شد که وولف از کودکی می‌خواست نویسنده شود.

ناهید طباطبایی نیز در سخنانی به بررسی نهضت زنان نوین در سده ۲۰ پرداخت و گفت: ‌در این قرن نهضتی با عنوان زنان نوین در انگلیس و آمریکا پدید آمد که حرکتی جدید را برای استقلال زنان آغاز کرد. او افزود: مخالفت زنان با قوانین موجود سبب شد، خواسته‌های زنان نوین به مطبوعات راه پیدا کند و با سرعتی شگفت‌انگیز در عرصه داستان‌نویسی، تا پایان قرن نوزدهم پیش از ۱۰۰ نوول و یک‌هزار داستان کوتاه با مضامین مورد نظر زنان نوین به‌چاپ رسید. این داستان‌نویس همچنین گفت: نیمه دوم قرن نوزدهم، زمان شتاب گرفتن تغییرات و اصلاحات مورد نظر زنان بود. مسائل جدیدی که برای زنان مطرح شده بود، سوالاتی را از قبیل طبیعت زنان چگونه است؟، نقش زنان چیست؟ و سرنوشت زنان چیست؟ به‌وجود آورد که تمام این سوالات با عنوان سوال زن طبقه‌بندی شدند. طباطبایی یادآور شد: «مساله دیگر بعد روان‌شناختی این جنبش بود. در سال ۱۸۹۵ فروید اولین اثر خود «مطالعاتی در باب جنون» و سپس در سال ۱۸۹۹ «تعبیر رویا» را به‌چاپ رساند و انقلابی در افکار روشنفکران به‌وجود آورد. رشد داستان و تولد روانکاوی همزمان شد و هر دو آنها با کار، دانش و تجارب ماورای خودآگاهی تایید شدند. همان‌طور که در مسیر داستان‌نویسی شاهدیم، رویا و تخیل از قید تعقل و محدودیت دنیای خارجی رهایی یافت. «رمان موج‌ها» شش راوی دارد. فرق شگرد روایی «موج‌ها» با برخی آثار فاکنر در این است که در هر فصل، جز فصل آخر، به‌صورت حدیث نفس است و هر فصل به یک راوی تنها تعلق ندارد.

او اظهار کرد: «دیگر ویژگی منحصر به‌فرد رمان «موج‌ها» شعرگونگی آن است. گفته‌اند تا زمان انتشار رمان در سال ۱۹۳۱، در رمان انگلیسی نمی‌توانید اثری پیدا کنید که از این رمان به شعر نزدیک‌تر باشد.»

این مترجم تصریح کرد:‌ تصاویر غریب و استعاره نیز از ویژگی‌های بارز آثار وولف است، به‌ویژه در رمان «موج‌ها»‌ از همان صفحه‌های اول رمان، اشیا، و ‌طبیعت چون خورشید، کوه و … به انسان‌واره تبدیل می‌شوند. غبرایی اظهار داشت: کلام موجز وولف را نمی‌توان از نظر دور داشت. ویرجینیا وولف در یادداشت‌های روزانه‌اش گفته است، آنچه حالا می‌خواهم اشباع کردن هر ذره است و منظورم حذف هر آنچه بی‌مصرف، بی‌جان و زاید است.

همچنین متنی از خجسته کیهان به‌عنوان مترجم یادداشت‌های روزانه وولف، خوانده شد که در آن آمده بود: ویرجینیا وولف نوشتن خاطرات خود را از سال ۱۹۱۵، یعنی در ۳۳سالگی به‌طور منظم آغاز کرد و تا ۲۶ سال بعد، یعنی تا سال ۱۹۴۱ ادامه داد، به‌طوری که آخرین یادداشت به چهار روز پیش از مرگ او برمی‌گردد. به‌گفته لئونارد وولف، همسر نویسنده، او هر روز در دفتر نمی‌نوشت، اگرچه گاه چند روز متوالی یادداشت می‌کرد، ‌ولی غالبا هرچند روز یک‌بار می‌نوشت و سپس یکی دو هفته توقف می‌کرد. از این رو دفتر خاطراتش شرح آنچه را انجام می‌داد، آدم‌هایی که می‌دید و آنچه که درباره آنها، خودش، زندگی و ‌کتا‌ب‌هایی که می‌نوشت یا امیدوار بود بنویسد، می‌نمایاند.