نگاه سوم -نشست خبری نخستین هفته فیلم آفریقای جنوبی، عصر سه‌شنبه در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این نشست، مونیل پارکر (کارگردان فیلم تمت)، جرمی ناتان (تهیه‌کننده فیلم بخشش)، یان گابریل (کارگردان بخشش)، دارل جیمز رودت (کارگردان فیلم دیروز)، فرانسوا ورسته (کارگردان مستند خانه مادری)،نیل براندت (تهیه‌کننده خانه مادری)، ناشن مودلی (مدیر جشنواره دوربان)، خالو ماتابانه (کارگردان فیلم مکالمه‌ای در بعدازظهر یکشنبه)، یوسف سالوجی (سفیر آفریقای جنوبی) و محمد اطبایی (مسوول برگزاری هفته فیلم آفریقای جنوبی) حضور داشتند.

در آغاز نشست، محمد اطبایی به ارائه توضیحاتی درباره سینمای آفریقای جنوبی پرداخت: «سینمای آفریقای جنوبی از زمان انتخابات آزاد سال ۱۹۹۴ شکل گرفته‌ است. پیش از آن سینمایی بوده که به واسطه سیستم آپارتاید، چندان جای رشد نداشته، به ویژه افراد به اصطلاح رنگین‌پوست نمی‌توانستند وارد صنعت سینما شوند.

بعد از ‌این انتخابات و تغییرات سیاسی، فضا باز شد و صنعت سینما رشد قابل توجهی داشت. در یک دهه اخیر فیلم‌های بسیار قابل توجهی در ‌این کشور تولید شد.»

اطبایی ادامه داد: «هفته فیلم آفریقای جنوبی، بعد از تهران در اصفهان و شهرهای دیگر برگزار خواهد شد و در حال مذاکره هستیم تا شاید در جشنواره فجر، بخشی را به سینمای آفریقای جنوبی اختصاص دهند.»

وی نحوه انتخاب فیلم‌های این هفته را چنین تشریح کرد: «معیار اول در انتخاب فیلم‌ها، کیفیت بود. نکته دوم این بود که جدیدترین فیلم‌ها را انتخاب کنیم. همچنین برای ایجاد تنوع، سه فیلم بلند، دو فیلم مستند و یک فیلم کوتاه انتخاب کردیم.»

ناشن مودلی، در خصوص دو سویه‌شدن روابط سینمایی دو کشور اظهار داشت: «ما جشنواره فیلم‌های ‌ایرانی در آفریقای جنوبی نداریم ولی در جشنواره دوربان، فیلم‌هایی از ‌ایران داشتیم که جعفر پناهی با فیلم آفساید، جایزه بهترین کارگردان را گرفت و ابوالفضل جلیلی جایزه بهترین فیلم را به‌خاطر فیلم گل یا پوچ گرفت. در حال حاضر هم در حال برقراری ارتباط بین فیلمسازان ‌ایرانی و آفریقایی هستیم.»

در ادامه، اطبایی درباره تولیدات سینمایی مشترک گفت: «برای تولید مشترک در صنعت سینما باید تفاهمنامه‌ای رسمی ‌بین دو دولت داشته باشیم وگرنه تولید مشترک رسمی ‌نخواهیم داشت و از ‌امتیازهای تولید مشترک هم برخوردار نخواهیم بود. متاسفانه ما هیچ تفاهمنامه مشخص تولید مشترک سینمایی با هیچ کشوری در دنیا نداریم. تفاهمنامه‌های فرهنگی فراوان داریم که در بندهایی از آنها به تولید مشترک اشاره شده ولی تفاهمنامه ویژه تولید مشترک سینمایی نداریم. آنچه هم که تاکنون بوده سرمایه‌گذاری مشترک بوده نه تولید مشترک.»

نیل براندت در ادامه مراسم گفت: «ما مشتاق هستیم زمینه‌های همکاری با سینماگران ‌ایرانی را بررسی کنیم. ‌این رابطه می‌تواند در قالب یک رابطه غیررسمی بین سینماگران دو کشور ‌باشد و هم‌اکنون در حال مذاکره با یکی از شرکت‌های تولیدکننده ‌ایرانی هستیم.»