رییس سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور با حضور در «ایسنا» و بازدید از بخش‌های مختلف این خبرگزاری، در نشستی به گفت‌و‌گو با خبرنگاران پرداخت و به تفصیل درخصوص تبعات استفاده غیرمنطقی از مجازات زندان و وضعیت فعلی زندان‌ها نظرات خود را بیان کرد. علی اکبر یساقی با انتقاد از وجود یک گرایش افراطی به استفاده از مجازات حبس، آن را ناشی از کم‌کاری سایر دستگاه‌ها دانست و تصریح کرد که وضعیت فعلی استفاده از مجازات حبس توجیهی ندارد و ظرفیت زندان برای یک سوم تعداد فعلی زندانیان طراحی شده است. وی، ورود سالانه ۶۰۰‌هزار نفر به زندان‌ها را یک مساله ملی خواند و هزینه هر زندانی برای دولت را روزانه ۸هزار تومان عنوان کرد و با طرح این سوال که چرا ایران در آمار زندانی باید جزو ده کشور اول جهان باشد؟ این مقدار زیاد استفاده از مجازات زندان در شرایط فعلی را معقول ندانست.

وی با بیان این که جمعیت زندانیان از سال ۵۸ بیش از ۱۰برابر رشد کرده در حالی‌که کل جمعیت حدود ۲برابر شده است، گفت که ظرفیت زندان‌ها برای حدود ۵۵ تا ۶۰‌هزار نفر است ولی حدود ۱۵۰‌هزار نفر زندانی داریم.

یساقی با بیان این که انتقال فله‌ای معتادان به زندان با صدور قرار بازداشت اشتباه است، گفت که نباید قضات ملزم به صدور قرار بازداشت در تمام شقوق مواد مخدر باشند.

وی با انتقاد از وضعیت موجود مبنی بر بازداشت همه انواع معتادان و انتقال آنها به زندان این سوال را مطرح کرد که این چه کاری است که ۶ ماه یک‌بار مانوری برگزار و تعدادی معتاد را جمع کرده و به زندان منتقل کنیم؟

رییس سازمان زندان‌ها همچنین با بیان این که اگر می‌خواهیم با مواد مخدر مبارزه کنیم باید به سراغ درجه یک‌ها برویم، تاکید کرد که اعتیاد را با زندان انداختن و شلاق زدن نمی‌توان از بین برد و روش‌های فعلی حبس، شلاق و زندان کردن در حوزه اعتیاد قابل قبول نیست. وی تاکید کرد که بر این که مجازات زندان فقط باید در مورد اشرار، اراذل و اقدام‌کنندگان علیه امنیت داخلی یا خارجی اعمال شود. یساقی با بیان این‌که قصاص در ظاهر شاید امری خشن خوانده شود، اما مایه زندگی، پویایی، نظم و انضباط اجتماعی در جامعه است، افزود: پس مشخص می‌شود که تمام مجازات‌ها و کیفرها در اسلام منضبط و هدفمند است و عاقلانه نیست که کاری را که توجیه عقلانی کافی ندارد، انجام دهیم و اگر قرار باشد جمعیت انبوهی را به زندان بفرستیم و از قبل آن انضباط اجتماعی و امنیت عمومی ایجاد نشود و شخصیت زندانیان و مجرمان نیز بازسازی نشود با هزینه‌ای که پرداخت می‌کنیم، قابل توجیه نیست. وی افزود: نتیجه این‌که برای جبران کم‌کاری‌ها، بگوییم هر کس این خلاف‌ها را انجام داد فعلا یک حبس برایش تعیین کنیم، این می‌شود که تعداد زندانیان در سال ۵۸ حدود ۸‌هزار نفر و در سال ۶۰ حدود ۱۳‌هزار نفر بود و امروز تعداد زندانیان به حدود ۱۵۳‌هزار نفر رسیده است، یعنی بیش از ده برابر رشد کرده است در حالی‌که کل جمعیت حدود دو برابر شده است.

یساقی با بیان این که یک گرایش افراطی به استفاده از مجازات حبس شکل گرفته است، اظهار داشت که این گرایش افراطی به استفاده از مجازات حبس ناشی از کم‌کاری سایر دستگاه‌ها در حوزه مسوولیت و روی آوردن به ساده‌ترین روش است که فردی را بازداشت و زندانی کنیم.

وی با اشاره به هزینه روزانه هشتاد‌هزار ریال از خزانه دولت برای نگهداری هر زندانی، ‌این هزینه را هزینه مستقیم به کشور بیان کرد و در ادامه به تشریح خسارت‌های پنهان زندانی‌شدن افراد که بر نسل‌ها تاثیر می‌گذارد پرداخت و گفت: زندانی ‌شدن یکی از والدین تا عمق وجود، شخصیت و روان فرزند خانواده اثر می‌گذارد، در چنین شرایطی عنصری روان‌نژند برای آینده جامعه پرورانده می‌شود و خسارت پنهان و ناشناخته در نسل‌ها پدید می‌آید که تاثیرش از جنس بمب‌های هسته‌ای و شیمیایی است که معلوم نیست این عقده‌ها، تحقیرها و حقارت‌ها چه شرایطی را در آینده به وجود می‌آورد. رییس سازمان زندان‌ها افزود: در قانون آمده که در برخورد با مجرمان ابتدا باید تلاش شود تا اموال این افراد کاملا شناسایی ولو به جبر به صندوق دولت منتقل شود، ولی این کار به طور ناقص انجام می‌شود. متهم احضار می‌شود و به زندان منتقل می‌شود. حال این سوال وجود دارد که چرا ما به جای این که اموال قاچاقچی را به هر نحو شده پیدا کنیم و جریمه نقدی را بگیریم از حبس بدل از جزای نقدی استفاده می‌کنیم که نشان‌دهنده سادگی و کم‌کاری است و نتیجه آن که مافیای مواد مخدر سوار بر کار می‌شود و قبل از هرچیز جمعیت زندان‌ها افزایش پیدا می‌کند.