مبصری- پژوهشگر تاریخ معاصر موسیقی ایرانی گفت: او در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد و همین امر سبب شد که او بعدها موذن مکتب‌خانه شود. در ۱۸سالگی به اصفهان سفر کرد و به فراگیری آواز مشغول شد.

وی گفت: خوانساری در سال ۱۳۱۹ به رادیو می‌پیوندد و تا ۱۳۲۹ این همکاری ادامه پیدا می‌کند. وی در رادیو با هنرمندانی چون رضا محجوبی، قباد ظفر، جلیل شهناز و پرویز یاحقی و... همکاری می‌کند. مبصری در پایان بخشی از وصیت‌نامه ادیب را خواند و سپس قطعاتی از سخنان ادیب دوبیتی در دستگاه همایون پخش شد. وی به استناد صفحات ضبط‌شده، ادیب خوانساری را بهترین خواننده ۷۰سال اخیر دانست و تصریح کرد که معتقد است، موسیقی آنها هیچ گاه با گذشت زمان کهنه نمی‌شود.

در ادامه احمد ابراهیمی به روی صحنه آمد و از خاطراتش با ادیب خوانساری سخن گفت و بعضی از آوازهای بنان را نشات گرفته از ادیب خواند و طی بیان خاطره‌ای اظهار کرد که خواننده قبل از هر چند باید به ادبیات احاطه داشته باشد. ادیب خوانساری ششم فروردین ماه ۱۳۶۱ در تهران حیات را وداع گفت.