تعداد خانوارهای روستایی کشور در سال ۹۰ نسبت به سال ۸۵ حدود ۲/۱۳ درصد افزایش یافته، اما اندازه متوسط خانوار در مدت یاد شده از ۳۶/۴ نفر به ۷۵/۳ نفر کاهش یافته است. براساس نتایج سرشماری سال ۹۰ که از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافته است، تعداد خانوارها در مناطق شهری کشور ۳/۲۴ درصد افزایش یافته، اما اندازه متوسط خانوار در مناطق شهری کشور نیز از ۸۹/۳ نفر در سال ۸۵ به ۴۸/۳ نفر تقلیل یافته است.

به گزارش ایرنا، افزایش تعداد خانوارها حاکی از آن است که با افزایش ازدواج‌ها، تعداد خانوارها افزایش یافته است، اما خانوارها به دلیل برخی موارد اقتصادی و اجتماعی از فرزند آوری امتناع می‌کنند و از یکسو به دلیل جدایی جوانان از خانوارهای مبدا، اندازه متوسط خانوار کاهش یافته است.

بی‌تردید یکی از دلایل کاهش اندازه متوسط خانوارها امتناع زوج های جوان از فرزندآوری است.کارشناسان جمعیتی معتقدند، زنان جوان به دلیل افزایش سطح تحصیلات به نقش اجتماعی خود بیش از پیش پی می‌برند.

تعداد زنان تحصیل کرده از ۱۲۲هزار و ۷۵۳ نفر در سال ۵۵ به پنج میلیون و ۲۳هزار و ۹۹۲ نفر افزایش یافته است. تعداد زنان تحصیلکرده حدود ۴۱ برابر شده است.