حسین حقگو

مهم‌ترین اخبار اقتصادی در روزهای اخیر مربوط است به ارقام و شاخص‌های عمده اقتصادی و گزارش‌های عملکردی بخش‌های مختلف که از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌شود. در این میان ابهام مهمی که پاسخگویی این مرجع رسمی آماری را ضروری می‌سازد مربوط است به تغییر ارقام تولید ناخالص داخلی و رشد ارزش افزوده بخش‌های مختلف اقتصادی از نماگر ۵۴ (سه ماهه سوم سال ۱۳۸۷) به بعد. بر طبق نماگر ۵۴ رشد تولید ناخالص داخلی به قیمت پایه طی سال‌های ۸۴، ۸۵ و ۱۳۸۶ به ترتیب ۷/۵، ۲/۶ و ۹/۶ درصد بوده است که در نماگر ۵۵ (سه ماهه چهارم ۱۳۸۷) و همچنین نماگرهای ۵۶ و ۵۷ به ترتیب به ۹/۶، ۶/۶ و ۷/۶درصد تغییر کرده است که در مجموع تغییری افزایشی می‌باشد.

همچنین است؛ رشد ارزش افزوده بخش‌های مختلف اقتصادی (به قیمت‌های ثابت سال ۱۳۷۶) که در نماگر ۵۴ مثلا در بخش نفت طی سال‌های ۸۴، ۸۵ و ۸۶ به ترتیب ۶/۰، ۳ و ۸/۰ درصد بوده است که به ۳/۰، ۶/۳ و ۳/۱درصد در نماگر ۵۵ و نماگرهای بعدی تغییر یافته است یا ارزش افزوده بخش ساختمان طی سال‌های ۸۴ ، ۸۵ و ۸۶ به ترتیب ۴/۴، ۷/۳ و ۶/۱۹درصد بوده است که در نماگر ۵۵ و پس از آن به ۹/۵، ۲/۳ و ۹/۱۱درصد تغییر یافته است. وضعیت ارزش افزوده سایر بخش‌های اقتصادی یعنی کشاورزی، صنعت و معدن و خدمات چه به قیمت‌های ثابت سال ۷۶ و چه به قیمت‌های جاری نیز دستخوش چنین تغییرات عمدتا افزایشی شده است که دلایل آن نامشخص می‌باشد. خوب است بانک مرکزی با ارائه پاسخ در این خصوص امکان نقد راه رفته شده تاکنون و مبانی فکری که اساس این اقدامات بوده است را فراهم آورده و گذشته را چراغی سازد فرا روی آینده!