مترجم: فیاض خاک
نمودار یک، حباب‌های قیمت مسکن و سهام را به خوبی نشان می‌دهد. حباب مسکن دهه ۸۰ نیز در این شکل مشخص است(البته این حباب نسبت به حباب اخیر کوچکتر بود).

همان‌طور که ملاحظه می‌کنید، حباب‌های دارایی نرخ بیکاری را کاهش می‌دهند و زمانی که حباب می‌ترکد نرخ بیکاری به طور معنا‌داری افزایش می‌یابد. البته فاکتورهای دیگری هم برای توضیح تغییرات نرخ بیکاری وجود دارند، اما ترکیدن حباب احتمالا به بیکاری پایدار بالاتری می‌انجامد، زیرا در نتیجه آن، بسیاری از کارگرانی که مهارت‌های غیرقابل انتقال دارند باید مهارت‌های جدیدی را به دست آورند تا در بخش‌های دیگر استخدام شوند. مثال خوبی از این امر را می‌توان در بخش ساختمان‌سازی در حباب اخیر مشاهده کرد.
نمودار یک

نسبت قیمت به عایدی و قیمت به اجاره بر اساس نموداری که در صفحه 145 کتاب «بازگشت اقتصاد رکود و بحران سال 2008» پل کروگمن آمده محاسبه شده است. این نمودار قیمت به عایدی سهام در ده سال اخیر را همان‌طور که رابرت شیلر محاسبه کرده نشان می‌دهد. نسبت قیمت به اجاره نیز بر اساس مطالعه جان کراینر اقتصاددان فدرال رزرو و کیشن وی به دست آمده است. این محاسبات با استفاده از شاخص قیمت مسکن عملکرد وام و اجاره معادل اونر ارائه شده است. نرخ بیکاری نیز از داده‌های BLS گرفته شده است.
نمودار دوم اشتغال در بخش ساخت وساز مسکونی و نسبت قیمت به اجاره را نشان می‌دهد.
شکل دو


افزایش در اشتغال این بخش در اواخر دهه نود را می‌توان به حباب سهام نسبت داد، اما در جریان حباب مسکن در اواخر دهه 80 و همچنین حباب مسکن اخیر نیز اشتغال به شدت افزایش یافت.
نمودار سوم اشتغال کل در بخش ساختمان‌سازی (مسکونی و غیرمسکونی) و نسبت قیمت به اجاره را با هم مقایسه می‌کند.
نمودار سوم

همان‌طور که ملاحظه می‌کنید، بخشی از افزایشی که در اواخر دهه ۹۰ در اشتغال مشاهده می‌شود به ساختمان‌سازی در بخش غیر‌مسکونی مربوط است. همان‌طور که می‌دانیم، در آن زمان حباب هم در بخش مسکونی و هم در بخش غیرمسکونی وجود داشت؛ این امر اشتغال در بخش ساختمان‌سازی را به شدت افزایش داد.
در سال‌های آتی، از آن جا که بهبود در بخش ساختمان‌سازی احتمالا کند خواهد بود و مخارج ساختمان‌سازی به سرعت کاهش خواهد یافت، حتی با وجود افزایش مخارج عمومی احتمالا اشتغال در این بخش همچنان کاهش خواهد یافت.
در تحقیقی که اخیرا ارائه شده مشخص شده که تقریبا
یک چهارم نیروی کار بخش ساختمان‌سازی بیکار هستند. متاسفانه بسیاری از این مشاغل به زودی دوباره ایجاد نمی‌شوند، زیرا به خاطر حباب در بخش مسکن و در بخش ساختمان‌های غیرمسکونی اشتغال در این بخش‌ها به شدت افزایش یافته بود و حالا بسیاری از این کارگران ساختمانی بیکار مجبورند مهارت‌های جدیدی کسب کرده و در بخش‌های دیگری مشغول به کار شوند.
این اتفاق تقصیر نیروی کار نیست. آن‌ها تنها به تقاضای بازار پاسخ داده‌اند؛ بخش ساختمانی احتمالا بین مشاغل موجود بیشترین دستمزد را پرداخت می‌کرد. با این حال فدرال رزرو که می‌خواهد قیمت‌ها تثبیت شده و اشتغال افزایش یابد باید حباب‌های دارایی را نیز در نظر داشته باشد. حباب‌های دارایی نقش مهمی در اشتغال دارند. این که فدرال رزرو تنها پس از ترکیدن حباب‌ها دست به کار شود اشتباه است و نشان می‌دهد که مسوولان دید کوتاه‌مدتی دارند.