اقتباس از متون خارجی روی صحنه

عکس:صحنه‌ای از تئاتر جن‌گیر به کارگردانی کوروش نریمانی

مجموعه تئاتر شهر در فصل پاییز میزبان بیش از ۱۵ نمایش بود که در پنج سالن گوناگون آن به صحنه رفتند. این مجموعه روزهای پاییزی خود را در شرایطی سپری کرد که از میان ۱۵ اثر اجرا شده در آن همچنان نمایش‌نامه‌های خارجی سهم بیشتری داشتند. در میان این آثار نمایش‌های «رومولوس کبیر»، «عشق‌لرزه»، «مهر هفتم»، «اسب‌های پشت پنجره» و «رومئو و ژولیت» و... اقتباسی از متون خارجی بودند.

نمایش‌نامه‌های «من حرفی ندارم دنبالشو نگیر» و «لیر شاه» بر اساس متون خارجی اجرا شدند و بقیه آثار اجرا شده هم متونی ایرانی داشتند، البته در این بین گروه تئاتر «لیو» با برگزاری پروژه مونولوگ خود بیشترین سهم را در اجرای متون ایرانی دارد؛ هر چند این پروژه کاملا خصوصی سازماندهی شده و این گروه تئاتری برای اجرای این برنامه در کارگاه نمایش تئاتر شهر مبلغی محدود را به عنوان کمک‌هزینه دریافت کرده‌اند.

تالار «اصلی» مجموعه تئاتر شهر از نخستین روزهای مهر میزبان نمایش «رومولوس کبیر» نوشته فردریش دورنمات و به کارگردانی نادر برهانی مرند بود که اجرای آن تا اواخر مهر ماه ادامه پیدا کرد. برهانی‌مرند که سال گذشته متنی از خودش را با نام «کابوس‌های یک پیرمرد بازنشسته خائن ترسو» به صحنه برده بود، امسال ترجیح داد دوباره به سراغ نمایش‌نامه‌ای خارجی برود و نمایش‌نامه «رومولوس کبیر» یکی از آثار معروف «دورنمات» را انتخاب کرد. همزمان با اجرای این نمایش تالار «چهارسو» هم میزبان نمایش «عشق لرزه» نوشته اریک امانوئل اشمیت و کار سهراب سلیمی بود. سهراب سلیمی که پیش از این هم متون دیگری از اشمیت را اجرا کرده بود، این بار هم وفاداری خود را به این نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی اثبات کرد.

اما تالار قشقایی در این بین شرایطی نزدیک‌تر با تالار اصلی داشت تالار قشقایی برنامه پاییز خود را با «مهر هفتم» بر اساس فیلمی از برگمان فیلمساز مشهور سوئدی به کارگردانی سعید شاپوری آغاز کرد؛ اما هر دو تالار در طول فصل پاییز میزبان دو نمایش ایرانی و یک نمایش خارجی بودند که به مدت محدودی در این تالارها اجرا شد.

تالار قشقایی پاییز خود را با نمایش «جن گیر» نوشته و کار کوروش نریمانی به پایان رساند. نمایشی که در این فصل جزو پر تماشاگرترین آثار نمایشی بود؛ به گونه‌ای که از همان روزهای نخست اجرای خود، هر روز در دو نوبت به صحنه رفت.

تالارهای چهارسو که پاییز خود را با نمایش «عشق لرزه» آغاز کرده بود، در آخرین روزهای این فصل میزبان نمایش «سوگ سیاوش» نوشته صادق هاتفی و کار سیاوش تهمورث بود.

همزمان با حضور سیاوش تهمورث در تالار چهارسو، بهزاد فراهانی هم پس از سه سال انتظار نمایش «فیروزه» را در تالار اصلی اجرا می‌کرد.

در میان این آثار، نمایش‌های اجتماعی و به‌خصوص نمایشنامه‌های ایرانی کمترین سهم را داشتند؛ چراکه نمایش‌هایی مانند «رومولوس کبیر» و به‌ویژه «اسب‌های پشت پنجره» که به مسائل اجتماعی می‌پرداختند، براساس نمایش‌نامه‌های خارجی اجرا شده بودند.